Afweermechanismen bij neurose en psychose Ze beschermen het individu tegen angst of de perceptie van externe of interne gevaren of stressfactoren. Ze fungeren als bemiddelaars tussen de reactie van het individu op emotionele conflicten en interne of externe stressoren.
Hoewel neurose en psychose soms samenvallen, zijn de mechanismen die ze beheersen verschillend. Het belangrijkste verschil tussen de twee ligt in hun relatie met de werkelijkheid en de manier waarop ze deze construeren. Bij neurose regeert de fantasie als reactie op een fixatie. Psychose is in plaats daarvan gebaseerd op volledige vervanging om het aanvankelijk ontkende element te herstellen.
De
-Sigmund Freud-
Afweermechanismen die specifiek zijn voor neurose
Repressie
Bemiddeld mechanisme het ego verhindert dat i gedachten die angst veroorzaken toegang hebben tot bewustzijn. Het is het fundamentele oorspronkelijke verdedigingsmechanisme voor alle anderen om te verschijnen.
Ontwrichting
Het vervangen van het ware verlangen dat angst veroorzaakt en dat we als ondraaglijk beschouwen, door een ander verlangen dat acceptabeler is en geen angst veroorzaakt. Dit mechanisme verklaart waarom je plotseling ergens een fobie voor voelt. Als we ons bijvoorbeeld vies voelen en ons schamen om het te zeggen, uiten we onze afkeer door middel van een fobie voor kakkerlakken.
Neurotische afweermechanismen gebaseerd op identificatie
Identificatie
Het is een psychologisch proces dat bestaat uit de neiging om het gevoel van eigenwaarde te vergroten door de kenmerken van een bewonderde persoon over te nemen.
Projectieve identificatie
Mechanisme beschreven door Melanie Kleim wat verwijst naar de fantasieën waarvoor het onderwerp zijn persoon introduceert of zelf (geheel of gedeeltelijk) in het object te brengen om het te beheersen, te beschadigen of in bezit te nemen.
Identificatie van de agressor tussen de verdedigingsmechanismen
Beschreven door Anna Freud en Ferenczi legt uit hoe de proefpersoon neemt enkele kenmerken in zich op van de persoon die hem angst bezorgt. Hij verandert dus van het bedreigde individu in een persoon die dreigt .
Projectie
Mechanisme waardoor je schrijft je eigen niet-herkende en angstwekkende kenmerken toe aan een andere persoon of object. Deze verdediging is aanwezig bij psychose, neurose en perversie.
Introjectie
Mechanisme beschreven door Ferenczi dat erin bestaat de kenmerken van anderen aan zichzelf toe te schrijven zonder dat deze worden uitgewerkt en aangepast aan de zelf. Een depressief persoon kan bijvoorbeeld de houding en voorkeuren van iemand anders overnemen.
De gezonde vorm van dit mechanisme zou identificatie zijn, die bestaat uit het in jezelf opnemen van wenselijke kenmerken van een andere persoon. L’ introjectie het zou meer lijken op het doorslikken zonder ze te verteren, wat resulteert in een zelf niet geïntegreerd.
Afweermechanismen gebaseerd op de transformatie van de drive
Reactieve training
Mechanisme waarmee verwerpelijke gedachten worden onderdrukt en uitgedrukt door hun tegengestelden. Dit verdedigingsmechanisme zou de manie kunnen verklaren die achter een onderdrukte depressie schuilgaat.
Vervanging/vervangingsopleiding
Mechanisme waardoor een wellustig object wordt onderdrukt en vervangen door een ander, meer acceptabel en bewust object. Zo kan men in verborgen termen het verboden genot bevredigen. Bijvoorbeeld iemand die het probeert afkeer voor de partner maar hij kan het niet accepteren onderdrukt deze emotie en uit deze in de vorm van een allergische reactie.
Sublimatie
Mechanisme dat probeert een onaanvaardbaar object of activiteit te vervangen door een ander object of activiteit met een hogere sociale of ethische waarde.
Intellectualisering
Het individu probeert een discursieve formule te vinden voor zijn conflicten en emoties om deze onder controle te krijgen. Het emotionele isolement dat doorgaans gepaard gaat met een pijnlijke gebeurtenis wordt gecombineerd met een rationele verklaring.
Rationalisatie
Het bestaat uit de rationele rechtvaardiging van gedachten of gedragingen die angst veroorzaken. Het verschilt van intellectualisering omdat het een aparte plaats inneemt. Het impliceert niet het systematisch vermijden van affecten, maar kent er meer plausibele en waarheidsgetrouwe motivaties aan toe, waardoor ze een rationele of ideale rechtvaardiging krijgen.
Afweermechanismen waarbij de drift wordt onderdrukt of gemaskeerd
Isolatie
Mechanisme waarmee een onaangename gebeurtenis wordt gescheiden van de veroorzaker waardoor ze op een bewust niveau aanwezig blijven, maar verstoken zijn van elke associatieve verbinding. Bijvoorbeeld een kind dat last heeft van angst omdat hij het slachtoffer is geweest van misbruik, maar het verband tussen deze twee dingen niet kan zien.
Commitment-training
Het bestaat uit vervorming van wat verdrongen wordt die zich op drie manieren kan manifesteren: door dromen in symptomen of door bepaalde artistieke producties.
Annulering/opzegging met terugwerkende kracht
Volgens Freud het is een actief proces dat bestaat uit het ongedaan maken van wat is gedaan. Het individu probeert een gedachte of handeling uit te wissen.
De transformatie (van een instinct) naar het tegenovergestelde
Het bestaat uit de transformatie van het doel van de drift naar zijn tegendeel. Het doel van de drang wordt getransformeerd, niet het object waardoor deze wordt bevredigd. Als mijn partner mij bijvoorbeeld in de steek laat, verandert de liefde die ik voor hem voelde in haat. De persoon voor wie ik ooit liefde voelde, wekt nu haat in mij op. De drive wordt getransformeerd, maar het object (mijn ex-partner) niet.
Afweermechanismen die specifiek zijn voor psychose
Ontkenning of ontkenning
Volgens Freud bestaat dit mechanisme uit: een onaangename representatie elimineren door deze niet uit te wissen (annulering) of door het behoren tot het individu te verwerpen (negatie), maar eerder door de realiteit van de perceptie die verband houdt met deze representatie te ontkennen.
Opsplitsing van het ego tussen verdedigingsmechanismen
Het is een psychotisch afweermechanisme tegen angst gerelateerd aan de dood en dissociatie. Een deel van het ego blijft operationeel in contact met de niet-storende werkelijkheid. L’ ander deel van het ego verliest elk contact met deze realiteit het verwerpen van al te schrijnende aspecten en indien nodig het reconstrueren van een nieuwe, geruststellendere en meer gewenste realiteit (via delirium).
Beeldverdubbeling
Het is het mechanisme van grenstoestanden dat vecht tegen de angst voor objectverlies en ongewenste representaties scheidt. Bijvoorbeeld een individu dat het negatieve deel van zijn realiteit naar buiten projecteert, maar zonder het contact ermee te verliezen. De splitsing impliceert dus geen verlies van contact met de werkelijkheid.
Verwijdering of uitsluiting van verdedigingsmechanismen
De term afscherming die Lacan hanteert om naar uitsluiting te verwijzen, veronderstelt de verwerping van de oorspronkelijke betekenaar in de constitutie van het kind als een individu dat gescheiden is van de moeder. Dit veroordeelt het kind om zichzelf niet als subject te beschouwen binnen het reeds bestaande taaluniversum en maakt hem vatbaar voor een psychose.
Afweermechanismen zijn onderverdeeld in verschillende groepen die verband houden met niveaus van defensief functioneren. Bij neurose fungeren deze verdedigingsmechanismen als beschermers in het licht van een realiteit die niet kan worden getolereerd hoewel er een verband mee blijft bestaan.
Bij psychose wordt de schrijnende realiteit echter op geen enkele manier getolereerd en laten de verdedigingsmechanismen de persoon uitsluitend in contact met de gewenste of ingebeelde realiteit, waardoor hij het contact met de schrijnende realiteit verliest om de stabiliteit van zijn emoties te vinden. Soms wordt emotionele stabiliteit bereikt door wanen.
