Het proces van het moederschap lijkt scripts te moeten volgen waaraan de moeder zich vanaf het begin moet houden; aan de andere kant moet ze ook beslissingen nemen die geen gemakkelijke doelen van het moederschap zijn die vrouwen grondig bestuderen, aangezien ze een wereld onder ogen moeten zien nieuw en spannend, waarover ze nog veel moeten leren. Borstvoeding geven maakt deel uit van deze grote beslissingen, ook al is het niet geven van borstvoeding soms niet afhankelijk van de moeder.
Elke vrouw zal haar eigen redenen hebben die haar ertoe brengen om voor natuurlijke of kunstmatige borstvoeding te kiezen. Naast het genereren van een debat over deze twee vormen van borstvoeding, is het doel van dit artikel om te praten over de schuldgevoel dat moeders kunnen ervaren die om welke reden dan ook geen borstvoeding kunnen geven. Moeders die hun eigen borstvoeding wilden of hadden zoon maar zij konden het niet.
Geen borstvoeding en schuldgevoelens
Er zijn verschillende medische redenen die natuurlijke borstvoeding kunnen voorkomen: ziekten van de moeders slechte melkproductie zeer pijnlijke mastitisprocessen enz. Deze situatie heeft een sterk pasgeboren en de onmogelijkheid om het op natuurlijke wijze te doen.
Als we dit naar het echte leven vertalen, kunnen we periodes van frustratie zien. Aan de ene kant het huilen van een hongerige pasgeborene en aan de andere kant een wanhopige moeder die hem op alle mogelijke manieren probeert te voeden. Een borstvoeding die echter niet kan gebeuren.
In sommige gevallen hebben we het over moeders met een overvloedige melkproductie, maar met oppervlakkige wonden waardoor ze hun baby geen borstvoeding geven. Gebarsten tepels vol bloed, voortdurende jeuk, de simpele wrijving van kleding wordt een marteling. En nog steeds voelen veel andere moeders zich aangevallen omdat ze het niet kunnen weerstaan. Nou, als je al moe bent...
Het is tijd om de natuurlijke borstvoeding achterwege te laten
De stress die in deze gevallen wordt overgedragen op de pasgeborene En
In de eerste levensmaanden is voeden een moment van verbondenheid en emotioneel voordeel voor moeder en baby. Proberen koste wat het kost weerstand te bieden aan de pijn kan tegenovergestelde gevolgen hebben, aangezien de pasgeborene al dat ongemak zal ervaren terwijl hij in de armen van de moeder ligt.
Op dit punt, wanneer de moeder besluit geen borstvoeding meer te geven, moet ze de best mogelijke melk kiezen. Ze zijn volkomen veilig en vormen geen risico voor de baby. De kinderarts kan het beste advies geven.
Borstvoeding is een optie, geen verplichting
Het is waar dat borstvoeding de emotionele band tussen moeder en kind grotendeels vergemakkelijkt. Het is echter aangetoond dat het niet meteen borstvoeding geven of het onderbreken van deze praktijk de vorming van deze band niet zal voorkomen.
In onze samenleving voelt een vrouw zich vaak beoordeeld en gefrustreerd als ze niet in staat is of besluit haar kind geen natuurlijke borstvoeding te geven. In ieder geval zal ze een goede moeder zijn, het belangrijkste is dat ze zich op haar gemak voelt in het kunnen overbrengen van rust en veiligheid op haar pasgeborene. Ik geloof dat dit de boodschap is die een moeder moet ontvangen.
Hoe dan ook mag geen enkele vrouw op haar beslissing beoordeeld worden of zich beoordeeld voelen, zolang de pasgeborene maar veilig is. Het zou geweldig zijn als alle moeders elkaar zouden steunen, ongeacht hun beslissingen over borstvoeding. Iedere vrouw is uniek met haar eigen omstandigheden en verwachtingen.
Ik wil je graag vertellen dat ik niet weet dat je je niet schuldig hoeft te voelen omdat je ervoor wilde of moest kiezen om je baby een fles te geven. Ik verzeker je dat je ervaring als moeder er niet minder op zal zijn, je zult er niet minder moeder of tweederangs moeder door worden. Zelfs de beslissing om geen borstvoeding te geven zal uw kleintje alles geven wat hij nodig heeft en terwijl u hem voedt, kunt u hem nog steeds alle emotionele voordelen bieden om een aangenaam klimaat te creëren.
