Psychose kan in algemene termen worden gedefinieerd als: Een reeks ernstige psychopathologische aandoeningen die worden gekenmerkt door het verlies van contact met de werkelijkheid en het vermogen om te bekritiseren en te oordelen door de aanwezigheid van diepgaande stoornissen in het denken, de perceptie en de affectiviteit en door een aantasting van de sociale vaardigheden en relaties. (Treccani medisch woordenboek).
In verband met deze definitie komen er verschillende ziekten voor de geest die psychose of psychotische symptomen kunnen veroorzaken, zoals schizofrenie, schizotypische persoonlijkheidsstoornis, psychotische stoornissen veroorzaakt door drugs of drugs en psychotische stoornissen als gevolg van andere ziekten.
Wat is psychose?
Spectrumstoornissen schizofrenie en andere psychotische stoornissen worden gekenmerkt door afwijkingen in een of meer van de volgende: wanen hallucinaties ongeorganiseerd denken (spraak) onsamenhangend of abnormaal motorisch gedrag (waaronder catatonie) en andere negatieve symptomen (vanaf Diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen ). Laten we samen de kenmerken van deze symptomen van psychose ontdekken.
Wanen
Wanen zijn vaste overtuigingen die niet vatbaar zijn voor verandering, zelfs als er onweerlegbaar bewijs tegen hen is. Het onderwerp wanen kan verschillende gebieden raken (religieuze somatische referentiële vervolgers van grootheid, enz.). Hoewel het verkeerd is om ze te vereenvoudigen, kunnen ze worden gedefinieerd als verhalen die zijn bedacht door mensen die zich niet bewust zijn van hun fictieve aard.
Wanen worden als bizar beschouwd als ze duidelijk vergezocht en onbegrijpelijk zijn en geen verband houden met huidige levenservaringen. Een voorbeeld van extravagante waanvoorstellingen is de overtuiging dat een externe kracht het individu zijn of haar interne organen heeft ontnomen en deze heeft vervangen door die van een andere persoon, zonder wonden of littekens achter te laten. Een voorbeeld van een niet-extravagante waanvoorstelling is de overtuiging van een individu dat hij of zij onder toezicht staat van de politie, zonder dat daarvoor enig overtuigend bewijs bestaat.
Hallucinaties
Hallucinaties zijn waarnemingen die plaatsvinden zonder de aanwezigheid van een externe stimulus. Ze zijn levendig en helder met alle kracht en impact van normale percepties en zijn niet onderhevig aan vrijwillige controle. Ze kunnen op elke zintuiglijke manier voorkomen, hoewel de meest voorkomende bij schizofrenie en andere gerelateerde stoornissen auditieve hallucinaties zijn.
Auditieve hallucinaties ze worden normaal gesproken ervaren in de vorm van stemmen die bekend zijn of minder worden waargenomen als los van de eigen gedachten (van de Diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen ). Er zijn ook reuk- en visuele tactiele hallucinaties.
Schizofreniespectrumstoornissen en andere psychotische stoornissen worden gekenmerkt door afwijkingen in een of meer van de volgende: wanen, hallucinaties, ongeorganiseerd denken (spraak), onsamenhangend of abnormaal motorisch gedrag (waaronder catatonie) en andere negatieve symptomen.
Ongeorganiseerd denken (spraak).
Ongeorganiseerd denken (formele denkstoornis) komt meestal voort uit het vermogen van het individu tot dialoog. Het is erg moeilijk om een gesprek te voeren met patiënten die aan een psychose lijden
Onsamenhangend of abnormaal motorisch gedrag (inclusief catatonie)
Onsamenhangend of abnormaal motorisch gedrag kan zich op verschillende manieren manifesteren van typisch kinderachtige acties tot onvoorspelbare uitingen van opwinding. Er kunnen zich problemen voordoen bij het uitvoeren van doelgericht gedrag, wat resulteert in problemen bij het uitvoeren van dagelijkse activiteiten.
Catatonische gedrag wordt gekenmerkt door een duidelijke vermindering van de reactiviteit ten opzichte van de omgeving omgeving. Het kan variëren van weerstand tegen het volgen van instructies tot het aannemen van een ongepaste of extravagante, rigide houding tot de totale afwezigheid van verbale of motorische reacties.
Andere kenmerken zijn ik herhaalde stereotiepe bewegingen, staren, grimassen, mutisme en echolalie (herhaling van woorden of lettergrepen).
Negatieve symptomen
Twee van de meest uitgesproken negatieve symptomen bij schizofrenie zijn: verminderde emotionele expressie en apathie. Het eerste geval bestaat uit een vermindering van de capaciteit van emoties uitdrukken door gezichtsbewegingen, oogcontact, de intonatie van de stem en de bewegingen van de handen, het hoofd en het gezicht die normaal gesproken de nadruk leggen op de toespraak.
Abulia is de vermindering van activiteiten die voortkomen uit iemands eigen initiatief en gemotiveerd door een doel . Het individu kan lange tijd blijven zitten zonder enige interesse te tonen in enig werk of sociale activiteit.
Wat veroorzaakt psychose?
Dit is een heel moeilijke vraag om te beantwoorden: de oorzaak is niet slechts één, maar een groot aantal factoren of oorzaken die het ontstaan van een psychose kunnen bepalen. Vandaag zullen we proberen deze vraag te beantwoorden door de verschillende ziekten te analyseren die psychotische symptomen kunnen veroorzaken.
Schizofrenie
Genetische factoren kunnen veel bijdragen aan de hoewel de meerderheid van de personen met deze diagnose in dit opzicht geen familiegeschiedenis lijkt te hebben. De aanleg om aan deze aandoening te lijden wordt veroorzaakt door een reeks van allelen van veelvoorkomende en zeldzame risico’s. Elk allel draagt slechts een klein deel van de totale populatie bij.
Complicaties tijdens de zwangerschap en neonatale verstikking (geboorte met zuurstofgebrek) evenals een hoge leeftijd van de moeder gaan gepaard met een groter risico op schizofrenie. Ook andere ongunstige situaties tijdens de zwangerschap kunnen van invloed zijn, zoals stress, infecties, ondervoeding, diabetes bij de moeder en andere medische aandoeningen.
Ook het seizoen waarin het kind geboren wordt is in verband gebracht met het ontstaan van schizofrenie. In sommige gebieden ligt de ergste periode bijvoorbeeld tussen het einde van de winter en het begin van de lente. Bovendien is de incidentie van schizofrenie en andere soortgelijke stoornissen hoger bij kinderen geboren in een stedelijke omgeving, evenals bij sommige etnische minderheden.
Schizoaffectieve stoornis
Het wordt gedefinieerd als een ononderbroken ziekteperiode waarin: depressieve stoornis wanen, hallucinaties, ongeorganiseerde spraak, onsamenhangend gedrag of negatieve symptomen.
De risico's op het ontwikkelen van een schizoaffectieve stoornis zijn groter in het geval van eerstegraadsverwanten die al aan schizofrenie lijden bipolaire stoornis of schizoaffectieve stoornis.
Er is niet één enkele oorzaak, maar eerder een veelheid aan factoren en triggers die tot het ontstaan van een psychose kunnen leiden.
Korte psychotische stoornis
De risicofactoren in dit geval worden gegeven door stoornissen en reeds bestaande persoonlijkheidskenmerken zoals schizotypische persoonlijkheidsstoornis, borderline-persoonlijkheidsstoornis of andere kenmerken die specifiek zijn voor de persoon, zoals wantrouwen. Een korte psychotische stoornis ontstaat meestal na een stressvolle gebeurtenis, maar dit betekent niet dat een stressvolle gebeurtenis het begin van deze stoornis veroorzaakt.
Andere psychosestoornissen
In het algemeen kan gesteld worden dat een psychose niet zal optreden bij iemand die er geen aanleg voor heeft. De belangrijkste risicofactor is van biologische oorsprong en de belangrijkste bepalende factor van de ziekte is meestal een situatie van hoge stress of de consumptie van bepaalde stoffen ( medicijnen ).
Niet alle psychotische episoden worden veroorzaakt door drugsgebruik, maar drugs verhogen zeker de kans dat deze zich voordoen. Sommige drugs, zoals cannabis, kunnen episoden van psychose uitlokken. Bovendien zullen mensen die al het slachtoffer zijn geworden van drugs bijzonder gevoelig zijn voor de schadelijke effecten van drugs, vooral als dergelijke episoden verband houden met hun gebruik.
Er zijn veel onderzoeken naar de mogelijke oorzaken en hoewel de mechanismen die betrokken zijn bij het optreden en de evolutie van de symptomen nog niet met zekerheid bekend zijn, is het model van kwetsbaarheid en stress het model dat de laatste tijd de meeste erkenning heeft gekregen. Volgens dit model de persoon die psychotische symptomen vertoont, heeft een grotere kans om aan deze ziekte te lijden dan anderen. Dit alles kan te wijten zijn aan een biologisch aspect, maar ook aan een levensgebeurtenis die de ontwikkeling ervan heeft veroorzaakt.
Niet alle psychotische episodes zijn te wijten aan drugsgebruik, maar ze vergroten de kans op drugsgebruik
Behandeling van psychose
Het programma van De behandeling van een psychotische stoornis moet multidisciplinair gecoördineerd en geïntegreerd zijn en omvat doorgaans de tussenkomst van meerdere professionals.
- Evaluatie en diagnose van symptomen.
- Ontwikkeling van het behandelprogramma. De basisbehandeling is farmacologisch, maar kan worden versterkt door psychologische interventies die een grotere impact zullen hebben op de negatieve symptomen, het psychosociaal functioneren, de cognitieve functies en uiteindelijk op de kwaliteit van leven van mensen met een psychose.
- Zorg voor een optimale arts-psycholoog-patiëntrelatie en zorg ervoor dat deze actief betrokken wordt bij de behandeling.
- Voorlichting over de ziekte voor de patiënt en zijn familie.
- Interventie bij andere gerelateerde wijzigingen.
- Interventie op het sociaal functioneren van de patiënt.
- Integratie van de verschillende behandelingen waaraan de patiënt wordt onderworpen.
- Registratie van de uitgevoerde behandelingen.
Farmacologische behandeling
Het toedienen van geneesmiddelen is altijd de belangrijkste keuze bij de behandeling van personen met een psychose de interventie zal echter veel effectiever zijn als deze wordt gecombineerd met de betrokkenheid van een psycholoog. De medicijnen die hierin worden toegediend antidepressiva om angst- en/of depressieve symptomen te behandelen.
Psychologische behandelingen
Interventies voor gezinseducatie
Het is essentieel om een interventie in de gezinssfeer uit te voeren zodat de familie zelf op de hoogte is van de symptomen van de getroffen persoon, zodat zij deze zo goed mogelijk kunnen behandelen. Sommige doelstellingen van psycho-educatie bestaan uit het vinden van een adequate verklaring voor de stoornis, het verminderen van de emotionele last van familieleden, het creëren van een positief klimaat, het verbeteren van de communicatie enzovoort.
Het toedienen van medicijnen is altijd de belangrijkste keuze bij de behandeling van personen met een psychose, maar de interventie zal veel effectiever zijn als er tussenkomst van een psycholoog bij betrokken is.
Onderwijs
Mensen die lijden aan een psychose hebben in de meeste gevallen een tekort aan sociale vaardigheden wat leidt tot meer terugvallen en symptomen, evenals slechte sociale vaardigheden. De behandeling omvat werk aan gebaren, vloeiendheid van spraak, toon en snelheid van taal, houding, expressie en emotionele en sociale perceptie.
Geïntegreerde psychologische therapie (IPT) door Roder en Brenner (2007)
IPT is een revalidatieinterventie voor schizofrenie. Het wordt drie keer per week uitgevoerd in groepen van 5-7 patiënten, gedurende minimaal drie maanden. De interventie bestaat uit 5 modules waaronder cognitieve revalidatie (cognitieve differentiatie, sociale perceptie en verbale communicatie) en onderwijs gericht op sociale vaardigheden (sociale vaardigheden en interpersoonlijke probleemoplossing).
Uiteindelijk is dat, zoals al vermeld, de behandeling van psychotische stoornissen fundamenteel farmacologisch en ondersteund door psychologische interventies om de effectiviteit ervan te vergroten. In deze zin is farmacologische behandeling van fundamenteel belang: het maakt de vermindering van de symptomen bij het individu mogelijk en draagt bij aan het handhaven van een fase van stabiliteit. Met andere woorden: het helpt positieve omstandigheden te creëren voor het werken met die persoon in therapie.
