Wordt een duizend keer herhaalde leugen een waarheid? Het is ingewikkelder dan het op het eerste gezicht lijkt. Wat mensen als waarheid erkennen, hangt van veel factoren af. Er is een wetenschappelijke waarheid, maar ook een filosofische, religieuze, persoonlijke, ideologische, enz.
Niet al deze waarheden hebben dezelfde mate van waarheidsgetrouwheid. In de wetenschap kan iets bijvoorbeeld niet als waarheidsgetrouw worden gepostuleerd als er geen fysiek of theoretisch bewijs is om dit te bewijzen. . Er gebeurt iets in het veld
Met een leugen ga je meestal heel ver, maar zonder de hoop op terugkeer.
-Joods spreekwoord-
Tussen een onbewezen waarheid en een leugen zit soms niet zoveel afstand. Veel mensen zijn hier echter niet in geïnteresseerd. Inderdaad ze zijn bereid iets te geloven, zelfs tegen alle bewijzen in. Dit gebeurt omdat de leugen soms troost biedt, terwijl de waarheid angst veroorzaakt . Dit komt door het feit dat er onderliggende angsten of schuldgevoelens zijn en daarom is de leugen meestal gemakkelijker te begrijpen dan de waarheid.
De werkelijkheid opent een scheur die velen ten volle hebben uitgebuit. In veel gevallen is het voldoende om mensen te vertellen wat ze willen horen, omdat we ze allemaal willen geloven berichten die ons bevallen, ongeacht hun parallelliteit met de werkelijkheid. Maar niet
Macht en leugens
Het wordt toegeschreven aan Joseph Goebbels de zinsnede Herhaal een leugen honderdduizend miljoen keer en het zal een waarheid worden . Er is geen zeker bewijs dat hij de auteur is, maar het is zeker goed synthese van wat deze propagandist tijdens de Tweede Wereldoorlog deed. Zijn werk was zo effectief dat er zelfs vandaag de dag mensen zijn die de waarheden van het Derde Rijk verdedigen.
Goebbels was zo succesvol in zijn werk dat hij kan zeggen dat zijn mechanismen herhaaldelijk door veel leiders over de hele wereld zijn gekopieerd. Machtssectoren blijven bewust leugens gebruiken als middel om de geest van de mensen die ze willen beïnvloeden te manipuleren en zorg ervoor dat ze de onaanvaardbare plannen accepteren en de plannen steunen die de belangen van enkelingen volgen.
Dankzij de nazi-ervaring realiseerden de grote machtssectoren zich dat samenlevingen in staat waren elke boodschap te geloven, als deze maar adequaat werd gepresenteerd. Het was noodzakelijk alleen om absolute controle uit te oefenen over de middelen voor sociale communicatie en over alle instellingen die een ideologie overbrachten, inclusief scholen . Het was genoeg om je te verdiepen in angsten, woede en onzekerheden.
Een leugen die duizend keer herhaald wordt
Herhaling genereert zeer diepe overtuigingen . Wanneer de brein Als er sprake is van een nieuwe situatie, is er sprake van een onevenwichtigheid, gevolgd door assimilatie, accommodatie en vervolgens aanpassing. Zoals wanneer we aankomen in een stad die we niet kennen en waardoor we ons aanvankelijk gedesoriënteerd voelen, maar beetje bij beetje, terwijl we altijd dezelfde plaatsen zien, beginnen we onszelf vertrouwd te maken totdat we vertrouwd raken met de nieuwe externe omgeving. Laten we beginnen met het maken van een soort kaart, uitgaande van wat we weten.
Iets soortgelijks gebeurt met leugens die meerdere keren worden herhaald. De geest past zich er geleidelijk aan aan door het te horen en neemt het uiteindelijk op in zijn denksysteem. Het wordt iets bekends, bekend wat iedereen zegt. In het geval van de grote leugens van de snoepjes het is ook de reactie op angst en onzekerheid of de begrijpelijke verklaring voor wat onbekend is of niet kan worden begrepen.
Het is niet vreemd dat er zo’n nauwe relatie bestaat tussen macht en macht media . Traditioneel hebben in bijna alle landen grote economische of politieke groeperingen de controle over de pers. Tot voor kort waren onafhankelijke media zo zeldzaam als een exotische bloem. Met de komst van sociale netwerken zijn de zaken veranderd. Onafhankelijke stemmen zijn vermenigvuldigd en alternatieve informatiebronnen zijn toegenomen.
Met andere woorden: het maakt niet uit via welk medium een inhoud wordt overgedragen, maar wel wat de bedoeling is waarvoor de inhoud wordt verteld of becommentarieerd. Het belangrijkste element is de mate waarin de luisteraar geïnteresseerd is in wat waar is. Er is geen slechtere blinde dan degene die niet wil zien, zoals het populaire gezegde luidt. En dit werkt altijd op het terrein van waarheid en sociale leugens.
