Opofferingen in de liefde: een verterend gedrag

Leestijd ~4 Min.
Opofferingen in de liefde dwingen ons soms om een ​​emotionele schuld op te bouwen: als ik bepaalde dingen voor jou opgaf, heb jij nu de plicht hetzelfde voor mij te doen...

Opofferingen in de liefde zijn alleen goed als ze terecht zijn. In een koppelrelatie maken voortdurende offers de liefde niet groter of romantischer, integendeel. Voortdurende verzakingen consumeren en eroderen, distantiëren ons van onszelf totdat we andere mensen worden.

Als wij niet klagen, dan wel offers voor de liefde ze zijn normaal en volkomen begrijpelijk in een gegeven geval.

Echter niemand kan over het hoofd zien dat elk offer een prijs heeft.

Als de partner de emotionele (en persoonlijke) kosten die een opoffering met zich meebrengt niet op prijs stelt of zich niet bewust is, gaan we de verkeerde weg in. Vertrouwen zal langzaam oxideren totdat vroeg of laat wrok de kop opsteekt. De geesten van elke verzaking zullen pijn doen, omdat elk stukje van ons dat we onderweg hebben weggegooid nooit meer terugkomt en voor altijd verloren is.

Zelfverloochening zonder grenzen in paarrelaties is ongezond. zelfvertrouwen

Als niets ons van de dood redt

-Pablo Neruda-

Opofferingen in de liefde: waar ligt de grens?

Er wordt vaak gezegd dat grote liefdes, net als grote successen, opoffering vereisen.

Echter er zijn offers in de liefde die niet zijn toegestaan .

Het is noodzakelijk om te begrijpen dat niet alles is toegestaan, niet alles is de moeite waard. In emotionele zaken mag men zichzelf niet opofferen, omdat offers in liefde niet synoniem mogen zijn met zelfverloochening. Net zoals het niet gepast is om een ​​vreugdevuur aan te steken waarin je je waarden gooit identiteit Ze bestaan van de grenzen van de onvoorziene barrières die bekend moeten zijn .

Bereidheid om op te offeren is beter dan voortdurende opoffering

Psychologen Van Lange Paul AM Rusbult en Caryl E Drigotas voerden een interessant onderzoek uit studio Tijdschrift voor persoonlijkheid en sociale psychologie . Daarin toonden ze aan dat een van de variabelen die de toewijding, stabiliteit en het geluk van het paar het meest bepaalden, de bereidheid was om op te offeren.

  • Een persoon heeft niet nodig dat zijn partner voortdurend opgeeft of altijd aan hem toegeeft.
  • De wetenschap dat we in tijden van nood op deze onvoorwaardelijke en absolute steun kunnen rekenen, is wat ons werkelijk zekerheid geeft tevredenheid .

Opofferingen in de liefde en emotionele schulden

We weten allemaal dat liefde toewijding vereist.

Soms echter is de Opoffering in liefde kan een schuld worden . Er zijn zelfs mensen die het gebruiken als een vrijbrief voor emotionele afpersing: na alles wat ik voor je heb gedaan, kun je dit nu niet eens opgeven. Na alle dingen die ik heb achtergelaten om bij jou te zijn, kom je nu naar buiten met zo'n egoïstische houding.

Dit aspect is een detail dat we niet kunnen negeren, hoe duister de essentie ook is. Waarom er zijn mensen die het begrijpen ik' Liefde

Opofferingen in de liefde moeten verstandig beperkt en gerechtvaardigd zijn. Waarom in emotionele zaken is er geen reden om onszelf in de steek te laten. Er is geen reden om uit te wissen wat we waard zijn en wat ons definieert .

We zullen veel voor onze geliefde kunnen doen, en zelfs enkele offers brengen. Er zijn echter enkele onoverkomelijke barrières, zoals toegeven aan een chantage of iemand worden die we niet zijn.

Populaire Berichten