
Hoeveel houd ik van mezelf? Het kan zijn dat je jezelf deze vraag niet hebt gesteld of er zelfs niet over hebt nagedacht. Het is oké, het is normaler dan je denkt. We hebben vaak de slechte gewoonte onszelf te vergeten; het is alsof we niet bestaan, alsof we onzichtbaar zijn voor onze ogen. Het lijkt erop dat voor onszelf zorgen buiten onze prioriteiten valt. We zouden kunnen zeggen dat voor eigenliefde geen plaats is in ons leven.
Hoe behandelen jullie jezelf? Heb je er ooit over nagedacht? De manier waarop we met elkaar praten, het beeld dat we van onze persoon hebben en uiteindelijk de manier waarop we onszelf evalueren, beïnvloedt onze stemming. Het probleem is dat we hier zelden over nadenken.
We hebben de neiging om op onze tenen te leven zonder ons te verdiepen in de manier waarop wat er om ons heen gebeurt ons beïnvloedt. Het is alsof we geen belang hechten aan ons persoonlijk welzijn. Het probleem is dat naarmate de tijd verstrijkt, de last van het dagelijks leven met de dag toeneemt en als we onszelf verwaarlozen, kunnen we gehuld raken in een grijze mist die ons niet duidelijk toestaat en die ons doet lijden.
Zelfs als we ons er niet van bewust zijn, heeft het leven zonder verbinding met ons innerlijke zelf gevolgen. We kunnen dit opmerken door het verhaal van de hoofdpersoon van de korte film aan het einde van dit artikel te bekijken. Het punt is: hoe kunnen we onszelf bevrijden van de spinnenwebben van automatismen? Hoe kunnen we voorkomen dat etiketten en negatieve berichten richting ons ons leven beïnvloeden?
Het gewicht van de berichten die we ontvangen
Van jongs af aan ontvangen we verschillende boodschappen over wie we zijn, wat we moeten voelen en hoe we ons moeten gedragen. Ouders, familieleden, leraren, vrienden... iedereen heeft ons iets te vertellen. Ook al hebben ze meestal goede bedoelingen, deze woorden hebben niet altijd een positief effect of zijn niet gepast voor ons.
Je hebt waarschijnlijk wel eens uitspraken gehoord als: Het is onmogelijk! Houd je voeten op de grond. Je verspilt tijd, concentreer je op wat belangrijk is. Je redt het niet. Je bent een dromer, de werkelijkheid is anders. Op de een of andere manier beïnvloeden de boodschappen die we ontvangen onze manier van zijn, vooral als kinderen. Sommige van deze boodschappen vormen feitelijk onze identiteit, terwijl andere fungeren als opleggingen waardoor we ons schuldig voelen als we ze niet respecteren.
Soms Dat schuldgevoel het creëert een wond en een afwijzing van onszelf. Het laat zo diepe en pijnlijke sporen achter dat ze veranderen in een diep gevoel van zelfhaat; het resultaat is een onderschatting van zichzelf en een gebrek aan eigenliefde. Als je opgroeit met deze wonden, ervaar je een zeer pijnlijke realiteit.
Het heeft lang geduurd voordat ik leerde mezelf niet door de ogen van anderen te beoordelen.
-Sally Field-

De uitspraken van onze innerlijke criticus
Het gevoel afgewezen te worden door anderen en uiteindelijk door jezelf veroorzaakt een mentale valstrik die wordt geactiveerd door innerlijke criticus dat wil zeggen, die stem die van binnenuit komt en die voortdurend beoordeelt hoe we denken, voelen en handelen. Daartoe neemt het kritische ego zijn toevlucht tot welke strategie dan ook: vergelijkingen, destructieve kritiek, allerlei denigrerende opmerkingen, enz.
Ik had die woorden niet moeten zeggen. Ik had anders moeten handelen. Ik kan niets doen. Ik ben een puinhoop. Dit zijn slechts enkele voorbeelden van uitspraken van onze innerlijke criticus. Het probleem is dat we er nooit aan twijfelen.
We hebben deze berichten zo geïntegreerd dat ze u absolute waarheidswaarde geven en in feite bevestigt alles wat we doen dit. Als we onszelf niet geschikt achten voor een baan als leider van een groep of om te schrijven, zullen we het waarschijnlijk niet eens proberen of zullen we onszelf boycotten om de geringste hoop die we in onze gedachten hebben te verstikken.
Houdt van gelijk en de invloed van sociale media
Tegenwoordig wordt voortdurende vergelijking met anderen begunstigd door sociale netwerken die alternatieve realiteiten creëren die ons in de val kunnen lokken als we niet oppassen. Door urenlang ondergedompeld te zijn in deze wereld van gesimuleerde verschijnselen en gevoelens kunnen we geloven dat dit de enige realiteit is die bestaat.
De waarheid is dat we worden geconfronteerd met een raam waarachter iedereen controle heeft over het beeld van zichzelf dat hij aan anderen wil laten zien. Wat verschijnt op sociaal netwerk komt niet altijd overeen met de werkelijkheid.
Volgens psychotherapeut Sherrie Campbell kunnen sociale netwerken een valse illusie creëren van verbondenheid en verbondenheid met anderen, wat ons aanmoedigt meer belang te hechten aan die denkbeeldige wereld.
Als we onszelf verachten en afwijzen of als we een negatief beeld van onszelf hebben sociale netwerken zullen deze perceptie alleen maar vergroten . Ze voorzien ons van het – valse – bewijsmateriaal dat zal bevestigen hoe saai ons leven is, hoe weinig we plezier hebben en hoe eenzaam we zijn.
Het is niet eenvoudig om het levenstempo te volgen dat mensen op sociale netwerken laten zien. Een studie van Universiteit van Pittsburgh in Pennsylvania (VS) stelt dat het raadplegen van sociale netwerken te vaak leidt tot afgunst en de vertekende overtuiging dat anderen een veel origineler, gelukkiger en interessanter leven leiden dan het onze.
Zoals we kunnen zien wij zijn experts in het slecht behandelen van onszelf maar vooral door ons leven te vergelijken met dat van anderen zonder te beseffen dat deze houding absurd is. Waarom tijd verspillen aan vergelijkingen als de omstandigheden, kenmerken, perspectieven en ervaringen van elke persoon verschillend zijn?
De hoofdpersoon van de korte film Overwinnaar het is een voorbeeld van hoe sociale netwerken een tweesnijdend zwaard kunnen zijn, vooral als sommige wonden uit het verleden nog open zijn. Degenen die het gewicht van een wond dragen, filteren de werkelijkheid er doorheen.
De geest werkt vaak op basis van cognitieve vervormingen (foutieve manieren om informatie te verwerken of onjuiste interpretaties), zoals selectieve abstractie, personalisatie, etikettering of emotioneel redeneren. Sociale netwerken bevorderen deze mechanismen.
Vroeger was je wat je had, nu ben je wat je deelt.
-Godfried Bogaard-

Zelfliefde en hereniging met jezelf
Wat te doen om de innerlijke criticus te stoppen? Hoe kunnen we onze wonden helen? Is het mogelijk om het mentale labyrint te doorbreken dat ons gevangen houdt in zelfmedelijden? Het lijkt erop dat de hoofdpersoon van onze korte film eindelijk het geheime ingrediënt heeft ontdekt: eigenliefde.
Je bent geweldig als je jezelf toestaat jezelf te zijn.
-Elizabeth Alraune-
Het is niet gemakkelijk om je met jezelf te verzoenen, vooral als we onszelf meestal slecht hebben behandeld. Het is heel moeilijk om na jaren van negatieve zelfkritiek plotseling, als bij toverslag, weer van jezelf te gaan houden. Geduld, toewijding, acceptatie en uiteraard de bereidheid om een compromis met onszelf te sluiten zijn noodzakelijk.
Het omarmen van onze wonden is een bron van lijden, vooral in het begin. Verder dan dat het vergt veel moed en je moet het vermogen vinden om te vergeven en jezelf te vergeven. Van onszelf kunnen houden wanneer we dat het meest nodig hebben, vereist veel kracht en toewijding. Om deze reden moeten we een aantal strategieën in gedachten houden.
Strategieën om opnieuw liefde voor jezelf te vinden
Liefde is een wondermiddel. Van onszelf houden doet wonderen in ons leven.
-Louise L. Hay-
Conclusies
Zoals je kon zien eigenliefde wordt stap voor stap opgebouwd, elke dag subtiel geweven en bewaterd. Het is dat licht dat we allemaal in ons hebben, maar dat soms moeilijk te laten schijnen. Zelfliefde is de basis van ons welzijn, de omhelzing die ons beschermt en de balsem die onze wonden geneest. Overwinnaar .