Soms komt dat vreemde gevoel: het lijkt ons alsof niets meer hetzelfde is als voorheen. De blikken verliezen hun helderheid, de woorden verliezen hun melodie en dag na dag zijn we ons er steeds meer van bewust dat we alleen maar as over hebben en dat er vroeg of laat een harde wind zal komen die alles zal wegvagen en alles zal veranderen. Momenten waar we klaar voor zullen moeten zijn.
Het is niet gemakkelijk. Gedurende ons leven hebben we dezelfde smaak verschillende keren ervaren. Velen zeggen dat het allemaal de schuld is van het dagelijks leven dat ons met zijn ketenen omringt om ons te transformeren in minder spontane wezens, minder begerig naar nabijheid, verborgen liefkozingen en kleine gebaren die het hart doen kloppen.
Misschien is dit precies de gevreesde routine misschien zijn wij degenen die met de tijd veranderen wij die onze emoties dag in dag uit laten uitgaan en zonder te weten waarom. Soms zijn we als kaarsen die intens schijnen tijdens de nacht, een licht dat danst en ons inspireert met zijn vormen, maar dat wordt verteerd naarmate de uren verstrijken totdat het een vreemde zoete en onbekende geur in de lucht vrijgeeft als een droom uit het verleden die in het heden geen betekenis meer heeft. Misschien…
Accepteren dat niets meer hetzelfde is als voorheen, nodigt ons uit tot diepe reflectie. Misschien is het niet noodzakelijkerwijs een einde, maar een moment waarop dialoog en inspanningen van beide partijen nodig zijn om de relatie te vernieuwen. Handelen met volwassenheid en verantwoordelijkheid is de beste manier om het leven een nieuw begin of een onvermijdelijk einde te geven.
Niets is meer zoals vroeger en we zijn niet meer wie we waren
Wanneer iemand zich volledig bewust wordt van het feit dat de dingen niet langer de schittering, intensiteit en magie van het verleden hebben de eerste sensatie die je krijgt is een diepgaande tegenstrijdigheid, bitterheid en nostalgie. Meer dan momenten voelen we nostalgie naar hen emoties
Wanneer die emotionele band de kracht en intimiteit van het verleden verliest, mist het koppel alles. Het is een langzame zonsondergang die alles verdrietig maakt en je wanhopig maakt, omdat de hersenen zich eerst en vooral veilig moeten voelen. Hij houdt niet van tegenstrijdigheden en deze twijfels worden onmiddellijk geïnterpreteerd als een dreiging of een gevaarsignaal.
Wanneer we deze alarmfase ingaan, is het eerste wat we doen zoeken naar een waarom. Ook al concentreren de meeste mensen zich op chi. EN .
Alleen op de ander focussen om hem te beschuldigen kan soms gerechtvaardigd zijn, maar niet alle relaties hebben slechts één boosdoener. Het zou inderdaad een goed idee zijn om te wennen aan het veranderen van bepaalde uitdrukkingen in dit soort relationele dynamiek. In plaats van het woord schuld en de negatieve component die het impliceert te gebruiken, zouden we het woord verantwoordelijkheid moeten gebruiken.
In het spel van energieën en zowel positieve als negatieve bekrachtiging dat het universum van koppels vormt twee leden zijn verantwoordelijk voor het klimaat en de kwaliteit ervan. Soms, en dat moeten we niet vergeten, hoeven we niet wanhopig op zoek te gaan naar een boosdoener om te begrijpen dat de dingen niet meer hetzelfde zijn, omdat we de dingen niet meer zien zoals vroeger en omdat we ze niet meer zo hard nodig lijken te hebben als in het verleden.
Soms vervaagt de liefde. En dit kan slechts één lid van het paar betreffen, of beide. Want ook al hebben ze ons al vele malen van het tegendeel overtuigd mensen veranderen in de loop van de tijd, of liever dan veranderen, ze groeien. Er ontstaan nieuwe behoeften en nieuwe belangen: wat ooit een prioriteit was, is niet langer een prioriteit.
Een feit dat niet zonder een zekere ernst is dat het goed is om te weten hoe je adequaat kunt leidinggeven.
Als niets meer hetzelfde is als voorheen, handel dan
Niemand kan en verdient het om eeuwig te leven in deze voorkamer van gebroken emoties, onvolledige relaties of hoop die niet zal worden vervuld. Als niets meer is zoals voorheen en er geen oplossing is, moet u op een volwassen manier verder gaan en de relatie op de meest waardige manier beëindigen.
In een interessant onderzoek uit 2005, gepresenteerd op Tijdschrift voor sociale persoonlijke relaties vermijd het spookeffect dat wil zeggen het beoefenen van ontwijkend gedrag waarbij men simpelweg afstand neemt van de ander zonder enige uitleg te geven.
Laten we hieronder de drie belangrijkste punten bekijken die we met volwassenheid moeten afsluiten
Als niets meer hetzelfde is als voorheen, moet iedereen op eigen kracht gaan lopen
Het eerste punt bij het omgaan met dergelijke situaties is er zeker van te zijn dat er geen andere optie overblijft dan uit elkaar te gaan.
De tweede stap die deskundigen adviseren is om de ander niet te vernietigen voordat de relatie is beëindigd.
Tenslotte, ook al is het een moeilijk aspect dat velen als zinloos beschouwen, moeten we vergeven. Vergeving betekent niet dat je aarzelt: het is een noodzakelijke fase om los te laten, zodat je geen wrok voelt. Het betekent dat er een einde komt aan een fase waarin jullie elkaar de veroorzaakte pijn vergeven, terwijl jullie alle goede momenten die jullie hebben gedeeld accepteren. Een afscheid dat te zijner tijd wordt gevolgd door moedige vergeving, zal ons helpen een nieuw pad te bewandelen en een verleden achter ons te laten dat niet langer enthousiasme of hoop bevatte.
