Een van de vele dimensies die momenteel moeten worden aangepakt, is de angst om je baan te verliezen als gevolg van Covid-19. Het is zeker geen irrationele gedachte en het gaat er niet om dat het catastrofaal of te negatief is. Een tsunami die de hele wereld overspoelt, behoort tot de mogelijkheden. Wat kunnen we doen in het licht van deze situatie?
Dat maakte de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) een paar dagen geleden bekend de huidige crisis zou de werkloosheid van 25 miljoen mensen wereldwijd kunnen veroorzaken.
Geconfronteerd met een noodsituatie van deze omvang is er slechts één reactie die de schade kan beperken: beslissende en onmiddellijke gecoördineerde actie van alle staten. Op dit moment activeren alle landen maatregelen gericht op het bieden van sociale bescherming. Maar blijkbaar is het misschien niet genoeg.
In een artikel gepubliceerd op New York Times we vrezen dat onze economie zal sterven aan het coronavirus als we doorgaan met de huidige strategieën . Wij dringen daarom aan op gecoördineerde en snelle actie om vorm te geven aan het universele basisinkomen (dat ook door de regering van Donald Trump zou kunnen worden toegepast). De tweede stap is het formuleren van een plan om de economie zuurstof te geven en het bloeden van ontslagen te stoppen.
Maar zoals benadrukt door Paul Romer, Nobelprijswinnaar voor de economie in 2018, en Alan M. Garber, medisch econoom en rector van de Harvard Universiteit, hangt dit allemaal in de eerste plaats af van ons vermogen om vertragen de opmars van het coronavirus .
Hoe? Via de bekende formule: opsluiting van beschermende uitrusting voor gezondheidswerkers en onderzoek naar een vaccin dat zo snel mogelijk moet worden vrijgegeven.
Angst om je baan te verliezen als gevolg van de pandemie. Wat te doen?
Velen leven deze quarantaineperiode in angst hun baan te verliezen als gevolg van de pandemie . Hij is zeker geen goede huisgenoot. Angst en zorgen kunnen enorme afmetingen aannemen en het epicentrum van onze dagen worden.
Of het nu gaat om de angst om ziek te worden of de angst om er al tegen te vechten ziekte Als we daar werkangst aan toevoegen, wordt de psychologische impact moeilijk te dragen. Het is daarom noodzakelijk om enkele strategieën of stof tot nadenken te kennen .
Onthoud uw prioriteiten op dit moment
De angst om werkloos te worden door Covid is niet ongegrond. Sommigen van ons hebben toegang tot mechanismen voor baanbescherming of hebben de mogelijkheid gehad om daar toegang toe te krijgen, ook al zijn ze te midden van duizenden onzekerheden slim werken .
Dit zijn begrijpelijke angsten. Op dit moment is het echter de moeite waard om te onthouden wat onze prioriteiten zijn.
- Een zeer actuele uitdrukking gebruiken de prioriteit op dit moment is om onszelf tegen de ziekte te beschermen . Sociale afstand nemen en het nemen van preventieve maatregelen elke keer dat we het huis verlaten, moeten onze belangrijkste focus zijn.
- Als we ons voortdurend zorgen maken, zijn we minder waakzaam en stellen we onszelf en anderen bloot aan grotere risico's.
- We moeten gefocust blijven op de onmiddellijke realiteit en op wat er van tijd tot tijd van ons wordt verlangd. Je baan verliezen is zeker zorgwekkend, maar we kunnen de aandacht daarom niet afleiden van onze dierbaren, van onze ouderen, van die van onszelf kinderen …
Constructieve bezorgdheid en negativistische bezorgdheid
We hebben het recht om bang te zijn onze baan te verliezen, om ons er zorgen over te maken dat deze schaduw zo nu en dan onze gedachten in beslag neemt. Het is begrijpelijk. Er zijn echter twee soorten zich zorgen maken maar er kan er maar één helpen in deze omstandigheid.
Negativistische zorgen hebben op dit moment geen zin: het blokkeert ons en wakkert het vuur van angst aan . Geef haar geen eten. Het komt in onze gedachten met ideeën als: Deze crisis zal ons allemaal met de grond gelijk maken. Als dit voorbij is, zal niets meer hetzelfde zijn als voorheen, en zullen we allemaal zonder werk zitten. We komen hier nooit uit, het is een wereldwijde ramp.
Constructieve bezorgdheid heeft daarentegen een meer constructieve en strategische focus. Hij zegt niet dat hij vragen stelt:
- Hoe groot is de kans dat ik mijn baan verlies? Wordt het een tijdelijke of permanente stop?
- Is mijn rol nog nodig in mijn sector als we uit quarantaine komen?
- Ik ben een persoon met lange ervaring. Moet ik bang zijn dat ze mij zullen ontslaan of dat niemand mij meer zal aannemen? Is het een gegronde angst?
- Wat vertelden ze mij op het werk? Welke objectieve kansen heb ik om herbevestigd te worden?
- Wat kan ik doen als ik mijn baan zou verliezen? Het zou een kans kunnen zijn om mijn situatie te verbeteren ?
Angst om je baan te verliezen: let op de bronnen die stress veroorzaken
Het onder controle houden van stressbronnen is een essentiële manier om deze angst te verminderen. Werkgroepen op WhatsApp kunnen op dit moment bijvoorbeeld het middelpunt zijn van veel angst. Zorgen zijn besmettelijk en er circuleert vaak foutieve of overdreven informatie die we vaak via onze alarmistische en negatieve kant filteren.
We identificeren welke situaties of mensen onze angst versterken. Het is belangrijk om een realistische houding aan te nemen, zonder in catastrofisme te vervallen. Laten we leren ons op een constructieve en niet defaitistische manier zorgen te maken. In situaties van moeilijkheden en onzekerheid moet onze geest altijd onze beste bondgenoot zijn.
