De ijsregel is een hulpmiddel dat veel wordt gebruikt door mensen die ogenschijnlijk alleen over grote zelfbeheersing beschikken en die er trots op zijn eerder rationeel dan intuïtief te zijn. Het komt niet alleen overeen met een uiting van passief geweld, maar ook met een mechanisme van psychologisch misbruik. Met andere woorden, het veroorzaakt zeer diepgaande schade aan de persoon die erdoor wordt getroffen.
Al dat gedrag dat tot doel heeft een persoon te negeren, wordt de ijsregel genoemd. Ze worden in de praktijk gebracht in alle soorten relaties: koppels, vrienden, ouders en kinderen, familieleden, enz. Het impliceert a posteriori het bestaan van een conflict. Toch is het slachtoffer van dit gedrag zich soms niet bewust van het bestaan van dit conflict, vaak omdat de ander dit nooit openlijk heeft geuit.
De ergste zonde jegens onze dierbare schepselen is niet om ze te haten, maar om er volkomen onverschillig tegenover te staan: dit is de essentie van onmenselijkheid.
-William Shakespeare-
De ijsregel komt overeen met acties zoals stoppen met praten met iemand, geen rekening houden met wat hij of zij tegen ons zegt nep om niet naar hem te luisteren ; neem afstand en vermijd zijn gezelschap alsof het besmettelijk is, negeer zijn geuite verzoeken of behoeften en voer elk gedrag uit dat tot doel heeft die persoon teniet te doen of onzichtbaar te maken.
Dit soort gedrag is uiterst schadelijk. Ze duiden niet alleen op onvolwassenheid, gemeenheid en een gebrek aan emotionele intelligentie, maar ze kunnen ook ernstige gevolgen voor de ander hebben. Ze vormen een intentie om dat te doen rekening en het lastigvallen van anderen en op relationeel niveau vertegenwoordigt niets positiefs.
De wet van het ijs kan emotionele stress en trauma veroorzaken
Degene die zich aan de ijsregel onderworpen voelt, kan zo ver gaan om te demonstreren gevoelens zeer intense negatieven. Iemand negeren staat gelijk aan hem devalueren en zelfs annuleren. Bovendien wordt dit allemaal nog erger als het de vorm aanneemt van een harde en grove stilte waarvan het slachtoffer niet weet hoe hij deze moet interpreteren.
Degenen die genegeerd worden, zinken vaak weg in gevoelens van verdriet die uiteindelijk resulteren in depressie . Daarnaast voelt hij woede, angst en schuldgevoel. Iemand negeren staat gelijk aan met de vinger naar hem of haar wijzen en hem beschuldigen, maar niet expliciet. Juist om deze reden kunnen soortgelijke houdingen worden beschouwd als zieke mechanismen waarmee conflicten kunnen worden aangepakt.
Bovendien ervaart het slachtoffer van dit gedrag gewoonlijk een sterke angst. Hij begrijpt niet wat hij verkeerd doet of waarom hij deze behandeling ondergaat. Hij ervaart het moment alsof hij de controle kwijt is en dit zorgt voor grote stress. Deze houdingen worden daarom beschouwd als een vorm van misbruik waarbij er geen sprake is van geschreeuw of verwijten, maar alleen van stilzwijgend geweld.
De wet van het ijs veroorzaakt ook fysieke effecten
Verschillende onderzoeken tonen aan dat het gevoel buitengesloten of genegeerd te worden enkele veranderingen in de hersenen teweegbrengt. Er is een gebied dat de anterieure cingulaire cortex wordt genoemd en dat als functie heeft verschillende niveaus van pijn bij mensen te detecteren. Uit onderzoek is gebleken dat dit hersengebied geactiveerd wordt als men slachtoffer is van de ijswet.
Het gevolg hiervan is dat er ook lichamelijke klachten optreden. Het is heel gebruikelijk dat hoofdpijn en problemen met de spijsvertering optreden, evenals het optreden van slapeloosheid en vermoeidheid. Als de situatie zich op een agressieve en herhaalde manier voordoet, kunnen er nog ernstiger problemen ontstaan, zoals verhoogde bloeddruk, diabetes en zelfs ziekten zoals kanker.
Het immuunsysteem wordt ook voornamelijk beïnvloed door de hoge doses stress die door deze situaties worden gegenereerd. De gevolgen zijn zeer ernstig als de persoon die de wet van het ijs toepast een machtsfiguur is, of het nu een professor, een ouder of een baas is.
Leer uit deze situaties te komen
Soms is de wet van het ijs van toepassing tussen twee mensen die heel veel van elkaar houden, zoals leden van een stel, twee goede vrienden van broers, enz. Sommigen geloven dat ze met dit gedrag een of meer gedragingen van de ander kunnen veranderen of om hem te overtuigen om te doen wat jij wilt. Deze zelfde mensen zijn ervan overtuigd dat het een echt educatief hulpmiddel is. Toch hebben ze het heel erg mis. Het negeren van de ander als een vorm van straf vernietigt de relatie.
In tegenstelling tot veel andere verdedigingstechnieken die hierop zijn gebaseerd onzekerheid dit duidt op slecht communicatiebeheer. Stilte is alleen positief als het na een moment van grote opwinding nodig is om een pauze te nemen om te voorkomen dat de situatie nog erger wordt. Wanneer het echter wordt gebruikt als controle- of strafmiddel, wordt het misbruik.
Niemand mag zich passief laten negeren, op zijn minst zonder een verklaring voor dergelijk gedrag te hebben gekregen. Net zoals niemand de wet van het ijs mag gebruiken om een conflict op te lossen. Als er een probleem is tussen twee mensen, is de enige gezonde remedie het vinden van een manier om een dialoog aan te gaan met als doel een oplossing te vinden. Stilte en afstand zorgen alleen maar voor misverstanden en lossen uiteindelijk niets op.
