De Rocky Horror-fotoshow geïnspireerd door Tim Kerrie .
De Rocky Horror-fotoshow het is een ongebruikelijke film die al in zijn genre zit, met uiteenlopende ingrediënten van komedie tot sciencefiction, B-filmparodie en oude horrorfilms . De sfeer wordt gekenmerkt door mysterie en terreur, maar met een zekere surrealistische en komische trash-lucht die deze film erg interessant maakt.
Toen het in de bioscoop uitkwam, werd het niet geweldig ontvangen door het publiek, maar door de jaren heen consolideerde het zichzelf als de mythe die tot op de dag van vandaag heeft overleefd. Het is een film die je niet al te serieus moet nemen het sleept ons mee naar een carnavaleske en bizarre wereld. Je kunt het leuk vinden of niet, maar het laat je niet onverschillig.
Groen licht voor waanzin
Twee vurig rode lippen zingen het themalied waarmee de film begint: op zijn zachtst gezegd een hypnotiserende introductie Het doet denken aan oude B-horrorfilms het vangt ons op en trekt ons naar wat er gaat gebeuren.
Er is een verteller, de criminoloog dezelfde die ons waarschuwt dat we op het punt staan getuige te zijn van een vreemde reis, totaal buiten de gebaande paden. Hij presenteert ons een jong verloofd stel Brad en Janet, een typisch voorbeeld van wat destijds als goed gezien en sociaal geaccepteerd werd beschouwd. Dit alles wordt tot het uiterste doorgevoerd omdat we te maken krijgen met een verhaal met alles behalve gematigde tonen.
De twee verloofde stellen beloofden tot de trouwdag geen seksuele relaties te hebben; Op de bruiloft van een vriend vraagt Brad Janet ten huwelijk. De twee personages zijn opzettelijk belachelijk en hun liefdesverklaring is zo banaal dat het effect heeft romantisch .
Tijdens de reis komen ze in aanraking met een hevige storm; kunnen niet verder, verdwaald en met een lekke band zien ze een licht en glimpen met opluchting de mogelijkheid om hulp te vragen. Niets is minder waar: Het lot leidt hen naar een vreemd en sinister kasteel dat wordt bewoond door bijzondere karakters.
Hier ontmoeten we Magenta en Riff Raff, twee bedienden van het Columbia-kasteel en de heer des huizes, Dr. Frank -N-Furter-wetenschapper in vermomming.
Frank -N- Verdere duidelijke verwijzing naar Dr.
Brad en Janet zullen wanhopig proberen de situatie van een surrealistisch feest te begrijpen omringd door buitenaardse wezens van de planeet Transexuel van het Transsylvanische sterrenstelsel . Kortom: alles behalve normaal.
De Rocky Horror Picture Show en seksuele vrijheid
Seks is lange tijd een taboe-onderwerp geweest en in sommige contexten is dat nog steeds zo. Het thema repressie en seksuele vrijheid speelt de hoofdrol in deze film, evenals de acceptatie van homo- en biseksualiteit. transseksualiteit .
Met een altijd ironische toon toont Jim Sharman ons een omgekeerde wereld waar normaliteit geen heteroseksualiteit is en waar Brad en Janet, het modelpaar voor onze samenleving, in plaats daarvan de verschillende zijn. Het is een lens die het transformeert wat als normaal wordt beschouwd in vreemd en normaliseert wat anders is.
Het is een spel van contrasten, een brutale botsing tussen twee werelden tussen twee tegengestelde uitersten. We moeten niet vergeten dat de film uit 1975 stamt en dat hij voor die jaren totaal vernieuwend was; buiten elke canon van die tijd die vandaag de dag nog steeds bijzonder is. Het is een film die de weg vrijmaakte voor de verkenning van nieuwe realiteiten en de creatie van andere musicals rond dit thema, zoals Priscilla Koningin van de Woestijn.
De seksuele vrijheid het is recent, het bereikt het einde van de 20e eeuw en blijft bestaan veel meer te doen omdat vooroordelen, taboes en discriminatie tegen biseksuele of transseksuele homoseksuelen blijven bestaan. Maar is dit altijd zo geweest?
Het is merkwaardig dat tegenwoordig we zijn er nog steeds verontwaardigd over Vijftig tinten grijs; verbaast Decameron van Boccaccio.
Of nog huiveringwekkender dan de 18e eeuw is de Markies de Sade en de zijne 120 dagen Sodom waarin marteling, seks, coprofagie en alles wat de menselijke geest zich kan voorstellen worden beschreven. Dit alles wordt diepgaand onderzocht door Michel Foucault in zijn vierdelige werk Geschiedenis van seksualiteit .
Als seksualiteit wordt onderdrukt, dat wil zeggen: bestemd voor verbod, niet-bestaan en mutisme, heeft het loutere feit van erover praten en de onderdrukking ervan een toon van opzettelijke overtreding.
-Michel Foucault Geschiedenis van de seksualiteit-
Van onzichtbaarheid naar aanbidding
Je zou kunnen zeggen dat het onderwerp seksualiteit in dat decennium in een moment van stilstand verkeerde De hij nam zijn toevlucht tot parodie en muziek om het debat te heropenen. De film was bijna een flop en werd niet in alle bioscopen vertoond maar na verloop van tijd werd het een niet te missen evenement.
Sommige bioscopen vertoonden niet alleen de film, maar het publiek nam actief deel en speelde enkele scènes na. Uiteindelijk werd het een traditie, geanimeerd door acteurs in de kamer en het publiek in maskers.
Deze traditie is tot op de dag van vandaag voortgezet; Het is mogelijk dat de musical nog steeds in sommige bioscopen speelt. Er worden avonden georganiseerd waarin het publiek vermomd blijft verschijnen, rijst gooit tijdens de huwelijksscène of hun hoofd bedekt met een krant als Brad en Janet in de storm terechtkomen. Fanclubs zijn actief: de cultus wordt van generatie op generatie doorgegeven.
Het meest verrassende aspect is dat Dit alles is niet het resultaat van een media-operatie, maar van mond-tot-mondreclame van degenen die begonnen te dansen Tijdafwijking tijdens de vertoning of om met make-up en vermomming in het theater te verschijnen.
Het succes van De Rocky Horror-fotoshow The Rocky Horror Picture Show: Laten we de Time Warp opnieuw doen ). De belangrijkste innovaties waren de deelname van Laverne Cox, transseksuele actrice in de rol van Frank-N-Furter en Tim Curry, Frank-N-Furter uit 1975, in de rol van verteller. Zelfs de televisieserie vrolijkheid bracht in een van de afleveringen een eerbetoon aan de film en we konden ons nog vele andere voorbeelden en citaten van deze succesvolle film herinneren.
De Rocky Horror-fotoshow Het is een musical die zijn beste tijd niet heeft gehad. Het blijft altijd relevant omdat het een revolutie en seksuele vrijheid ondersteunt waar nog steeds behoefte aan wordt gevoeld. Het is één van die films waarin je elke keer weer iets nieuws ontdekt. Het heeft een nieuwe manier van reizen gecreëerd bioscoop en ervan te genieten. Het is zeker een film die je minstens één keer in je leven gezien moet hebben.
En kruipend op het oppervlak van de planeet worden insecten het menselijk ras genoemd. Verloren in de tijd. Verloren in de ruimte. En qua betekenis.
–
