Er is geen weg meer terug nadat je je ogen hebt geopend

Er zijn wonden die in plaats van onze huid te openen, onze ogen openen. Wanneer dit gebeurt, is er geen andere optie dan de gebroken stukken van ons verloren geluk op te rapen om onze waardigheid weer bij elkaar te brengen. Een eigenliefde die nodig is om vooruit te gaan met opgeheven hoofd en gefixeerde blik zonder achterom te kijken, zonder te smeken om onmogelijke realiteiten...

Deze daad van ontdekking of besef van een waarheid komt niet altijd na een pijnlijke gebeurtenis die ons treft zonder te wachten en zonder verdoving. Soms gebeurt het na zeer korte tijd op sibillijnse wijze, wat uiteindelijk veel weg heeft van een discreet maar aanhoudend geluid dat ons uiteindelijk overtuigt van iets dat we misschien al vanaf het begin vermoedden.

Binnen een meer spirituele opvatting is het gebruikelijk om te praten over wat bekend staat als het derde oog. Het is zeker een interessant en merkwaardig concept dat in zijn oorsprong veel te maken heeft met hetzelfde idee waar we het over hebben. Voor de Boeddhisme en het Hindoeïsme ligt in dit opzicht in ons geweten en in de intuïtie die een adequaat persoonlijk ontwaken bevordert. Een nieuwe staat van aandacht waarin we bepaalde dingen kunnen waarnemen die ons op andere momenten ontgaan.

Want misschien gaat het over de Het grootste probleem van mensen: we kijken, maar we zien niet . Soms laten we ons meeslepen door onze routine totdat we in ontevredenheid verdwijnen. Het is ook gebruikelijk dat we onszelf toestaan ​​te stagneren in bepaalde relaties waarin we niet alles geven zonder te beseffen dat wat we ervoor terugkrijgen het gif van geluk is.

Je ogen openen voor deze realiteit is niet zomaar een ontwaken van het geweten, het is een daad van persoonlijke verantwoordelijkheid.

We kijken maar we zien niet: het is tijd om onze ogen te openen

Het was Aristoteles zelf die ooit zei dat onze zintuigen beperkt zijn alleen als er een duidelijke wil is, kunnen we de werkelijkheid zien want dat is wanneer de verstand ze komt echt in contact met haar omgeving en hun onthullende details.

Om dit te bereiken is niet eenvoudig omdat het opzet, intuïtie, kritisch gevoel en vooral moed vereist om echte situaties en omstandigheden te zien en niet zoals we zouden willen dat ze zijn. Zeggen dat velen van ons met een blinddoek voor onze ogen in onze realiteit te werk gaan, lijkt misschien een beetje desolaat, maar wanneer mensen op zoek zijn naar een therapeut met als doel de oorsprong van hun angst, hun vermoeidheid, hun slechte humeur en die vitale apathie die hen van energie en hoop berooft, doet de professional verschillende ontdekkingen.

Eén daarvan is de ijzeren weerstand om de dingen te zien zoals ze werkelijk zijn. 'Mijn partner houdt van me, ja soms behandelt hij me slecht, maar als we alles hebben opgelost, is hij weer de geweldige persoon die zoveel van me houdt. Ja, uiteindelijk heb ik dat meisje moeten verlaten omdat mijn ouders haar niet mochten, maar ze wisten altijd wat het beste voor mij was….

Wij mensen weigeren vaak de dingen te zien zoals ze zijn, om vele en uiteenlopende redenen. Uit angst om onszelf te zien en onszelf te ontdekken, uit angst om de waarheid onder ogen te moeten zien uit angst voor eenzaamheid van niet weten hoe te reageren... Deze psychologische weerstanden zijn mentale obstakels : hekken die fungeren als verdedigingsmechanismen die geluk weghouden.

We mogen niet vergeten dat geluk vooral een daad van verantwoordelijkheid is. Waarom als het ons eindelijk lukt, als het ons lukt onze ogen te openen, is er geen weg meer terug: het is tijd om in actie te komen.

Hoe je kunt leren je ogen te openen

Een eenvoudige, praktische en nuttige manier om te leren onze ogen te openen voor de waarheid is door onze geest wat rust te geven. We weten dat het misschien een paradox lijkt, maar het is helemaal geen kwestie van het tot zwijgen brengen ervan, het uitschakelen ervan of het verwijderen van de sleutels tot de motor van onze mentale processen. Het is gewoon een kwestie van vertragen om op de een of andere manier dit derde oog aan te zetten waar boeddhisten over praten.

Wij laten u de te volgen stappen zien:

Zoek een ontspannen plek zonder prikkels die de aandacht trekken van uw meer fysieke zintuigen spanning of milieudruk…).

• Wanneer je je geest probeert te kalmeren, is het gebruikelijk dat vervelende automatische gedachten die opdringerig zijn en weinig nut hebben, onmiddellijk worden geactiveerd: dingen die we hebben gedaan, dingen die we hebben gezegd, dingen die ons zijn overkomen, dingen die anderen ons hebben verteld...

• Elke keer dat een van deze opdringerige gedachten bij je opkomt, visualiseer je dat er een steen in een vijver wordt gegooid. Stel je voor hoe het het wateroppervlak raakt en vervolgens verdwijnt.

• Naarmate we erin slagen automatische en nutteloze gedachten te beheersen en opzij te zetten, zullen er beetje bij beetje andere komen waarin angsten, ergernissen en zelfs beelden die in ons onderbewustzijn zijn opgeslagen en waaraan we geen aandacht hebben besteed, worden ingeschreven (een valse glimlach, een blik van minachting...).

• Het is tijd om na te denken over deze sensaties en beelden en ons af te vragen waarom we ons er slecht door voelen. Het belangrijkste aspect in deze fase is vermijding rechtvaardigingen en snelle oordelen ( mijn partner zei dat denigrerende woord tegen mij omdat ik hem provoceerde). We moeten de dingen zien zoals ze zijn, zelfs als ze ons wreed lijken, zelfs als we ontdekken dat ze vreselijk pijnlijk zijn.

Om ervoor te zorgen dat deze oefening resultaat oplevert en ons in staat stelt onze ogen te openen, moeten we deze elke dag doen. Vroeg of laat zal de waarheid ons bereiken om de blinddoek van ons hart en de grendels die ons gevangen hielden en ons ontevreden maakten, te verwijderen.

Daarna zijn we niet meer dezelfde en hebben we nog maar één optie een exit en een persoonlijke verplichting; kijk uit naar onze vrijheid en geluk. Achterblijven is nu absoluut verboden.