We hebben de neiging om te verwerpen wat we niet weten, het te labelen en te veroordelen . Om deze reden (voor anderen) zijn het voor veel mensen de praktijken Bdsm fetisjisme of koppelswingen vallen niet onder de definitie van normale seks.
De DSM, het meest algemeen aanvaarde diagnostische handboek, kan in dit opzicht een grote invloed hebben gehad. Bijvoorbeeld tot 1973 beschouwde het handboek homoseksualiteit als een afwijkende praktijk . Bovendien worden, nu de waarden met betrekking tot seks zijn veranderd, ook ander seksueel gedrag, zoals genoemd in de vorige paragraaf, niet meer als afwijkend beschouwd.
De DSM-5 beschouwt seksueel sadisme, seksueel masochisme, fetisjisme en travestie samen met andere parafiele praktijken die verantwoordelijk zijn voor de verslechtering van het menselijk leven.
Echter het debat over wat wel of niet normale seks is, blijft in de samenleving heersen en hoewel er veel stappen voorwaarts zijn gemaakt, blijven de bijvoeglijke naamwoorden afwijkend of pervers zeer aanwezig. Maar bestaat er een norm met betrekking tot seksuele praktijken?
Onderscheid alles wat als normale seks wordt bestempeld
Elke seksuele ervaring is anders . Het hangt af van de mensen die het proberen, hun smaak en die van hen fantasieën . Er is niets slechts of vies, laat staan pervers, als de betrokken mensen het erover eens zijn, als de fysieke integriteit van de mensen die aan de ervaring deelnemen niet in gevaar komt en als ze het allemaal vrijwillig doen.
Echter de druk die de samenleving uitoefent is zo sterk dat ze alles onderdrukt wat niet sociaal geaccepteerd is uit angst voor vergelding omdat ze niet adequaat zijn en lijden onder de afkeuring van anderen. Dit is wat er in het verleden gebeurde met homoseksualiteit en praktijken zoals sadomasochisme en verschillende soorten fetisjisme worden nog steeds als afwijkend beschouwd en alleen door zieke geesten geproduceerd.
Onze seksualiteit is uniek. Daarin kunnen we al onze fantasieën en verlangens uiten. Er zijn niet al te veel limieten. Toch vervuilen de definities die de maatschappij haar geeft haar ware aard met als doel haar acceptabeler of zuiverder te maken.
Dit alles het kan ertoe leiden dat mensen hun verlangens zo verwerpen dat ze zich slecht gaan voelen . Een persoon die graag BDSM beoefent, kan zich bijvoorbeeld op zijn gemak voelen schuld omdat deze praktijk in zijn ogen geen normale seks is. Dit kan haar ervan weerhouden ten volle van haar seksualiteit te genieten zonder zich onderdrukt of beschaamd te voelen.
Normaliteit is niets meer dan een rechtvaardiging van wat men afwijst en niet wil accepteren.
We kunnen normale seks vergelijken met schoonheidsnormen. Beide veranderen in de loop van de tijd en veroorzaken veel problemen voor mensen die ze niet respecteren. We realiseren ons niet dat als alles verandert, alles de moeite waard is. Wat vandaag niet wordt geaccepteerd, kan morgen wel worden geaccepteerd.
Liegen we om normaal over te komen?
Terri Fisher, hoogleraar psychologie aan de Ohio State University, deed onderzoek (gepubliceerd in het tijdschrift Sex Roles) onder zowel mannen als vrouwen om te zien of zij zich zorgen maakten over het respecteren van de regels met betrekking tot seks die door de samenleving en de cultuur worden gedicteerd.
Professor Fisher ontdekte dat deelnemers logen over hun seksuele gedrag. Dit zou kunnen worden geverifieerd door ze aan een leugendetector te onderwerpen en ze vervolgens onder druk te zetten om waarheidsgetrouwe antwoorden te geven. Dat bleek mannen beweerden meer seksuele partners te hebben gehad, vrouwen minder. De antwoorden waren echter totaal anders als ze niet op de machine waren aangesloten.
Dit verschil in antwoorden werd ook verkregen toen deelnemers enkele vragen kregen over hun seksuele gedrag ( trouw monogamie enz.). Alles wat bekend was zoals in de vorige zaak, werd totaal vernietigd.
De deelnemers aan het onderzoek van professor Fisher logen om één reden: om in hun genderrol te passen.
We schamen ons om te erkennen wat we zijn, wat we doen, hoe we onze seksualiteit beleven. We liegen om normaal over te komen, zodat we kunnen voldoen aan de genderrol die ons is bijgebracht sinds we klein waren. Dus mannen logen over seksuele partners terwijl ze niet verbonden waren met de leugendetector, passend bij het model dat de samenleving probeert op te leggen .
Terwijl de vrouwen logen om een beeld te schetsen dat er niet toe zou leiden dat ze geassocieerd zouden worden met de zin die tegenwoordig heel vaak voorkomt: een man die met veel vrouwen is, is cool, maar als een vrouw met veel mannen meegaat, is ze niet goed.
We zijn nog lang niet gestopt met het wijzen en labelen van mensen op basis van een reeks overtuigingen; we hebben nog steeds een houding die verre van respectvol is. Accepteer in die zin niet dat seksualiteit in al zijn variaties wordt genoten Het kwalificeren van sommige praktijken als afwijkend of pervers leidt ertoe dat veel mensen een masker dragen of zich verstoppen om het gevoel te hebben dat ze kunnen integreren .
