De zinnen uit het boek Vrouwen die met de wolven meelopen
Clarissa Pinkola Estes Jungiaans analist, doctor in de etnoklinische psychologie en auteur van verschillende boeken, heeft ze meer dan twintig jaar besteed aan het vormgeven van haar bekendste wezen. A uitgebreid essay, compact, fascinerend en gevoed door prachtige kennis die de orale traditie van verhalen combineert met psychologie die inspirerend wil zijn en tegelijkertijd een duidelijk pedagogisch en persoonlijk groeidoel heeft.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat veel van de zinnen in het boek voorkomen Vrouwen die met de wolven meelopen zijn een authentieke bijbel voor al die mensen die geïnteresseerd zijn in het leren kennen van elkaar, het werken aan hun eigen identiteit, aan hun eigen waarde, en het helen van vele emotionele wonden die soms geërfd zijn van iemands voorouders of van patriarchaal onderwijs.
Dit werk is een authentieke kaart om alle min of meer bekende vallen te vinden; dezelfde die ons ervan weerhouden de weg terug naar huis te vinden, terug naar onze essentie, naar onze instincten naar die wilde vrouw die verbonden is met perceptie, haar speelse geest en haar wonderbaarlijke vermogen tot genegenheid.
Zinnen uit het boek Vrouwen die met de wolven rennen
De zinnen uit het boek Vrouwen die met de wolven meelopen ze herinneren ons aan verschillende concepten. De eerste is dat ondanks de
Het tweede aspect is dat, zoals Clarissa Pinkola Estés ons uitlegt donna er leeft een kracht, dat kan, een wervelwind van positieve instincten, creativiteit, passie en tijdloze kennis die de maatschappij zelf ons soms laat vergeten in een poging ons te temmen. Vrouwen die met de wolven meelopen .
Laten we hieronder zeven voorbeelden bekijken, zeven diepgaande en revitaliserende fragmenten die ons zullen uitnodigen tot vele andere reflecties.
1. Wees jezelf
Door onszelf te zijn, distantiëren we ons van vele anderen. Door te doen wat anderen willen, distantiëren we ons echter van onszelf.
Deze zin is een onmiskenbaar begin van persoonlijke groei en zelfrealisatie. De moed om onszelf te zijn in elk scenario, in elke context en ongeacht voor wie we staan, zal ons in staat stellen onze identiteit te beschermen. Zo keren we weer terug naar onze essentie, naar die wilde vrouw die vlucht voor de domesticatie, voor de vallen en hekken die haar vrijheid proberen te verbannen.
2. Wees sterk
Sterk zijn betekent niet dat je je spieren traint of push-ups doet. Het betekent dat je je licht vindt zonder weg te rennen door actief en persoonlijk met de natuur om te gaan. Het betekent dat je kunt leren en dat je kunt vasthouden aan wat je weet. Het betekent jezelf onderhouden en leven.
Het is een van de mooiste zinnen uit het boek Vrouwen die met de wolven meelopen . Laten we een voorbeeld nemen: vrouwen worden tegenwoordig nog steeds gedefinieerd als het zwakkere geslacht. Zwakte en kwetsbaarheid zijn de bijvoeglijke naamwoorden die altijd bij de vrouwelijke figuur horen. Onze nog steeds vreselijk onvolwassen cultuur begrijpt de authentieke betekenis van kracht niet.
Sterk is niet degene die het grootste gewicht kan tillen, degene die de zwaarste kilo's met zich meedraagt rug of wie het het langst volhoudt in een race. Sterk is wie ga de confrontatie aan met degenen die niet weglopen, degenen die hun identiteit zonder angst tonen, degenen die niet opgeven, degenen die met vreugde en moed leven .
3. Door weg te gaan, kunnen we onszelf vinden
Zelfs als ballingschap niet iets is wat je voor de lol wilt, bevat het een onverwachte garantie: er zijn veel geschenken van ballingschap. Het brengt zwakte met harde klappen naar boven, laat klachten verdwijnen, maakt een acute innerlijke waarneming mogelijk, vergroot de intuïtie, verleent het vermogen tot doordringende observatie...
Ballingschap, ook begrepen als het achterlaten van wat bekend is, om de eigen eenzaamheid, onzekerheid en zelfs het onbekende onder ogen te zien, schenkt ons ook nieuwe vaardigheden
4. De gevolgen als je niet van jezelf houdt
Onze geheime honger om geliefd te worden is niet mooi. Het niet gebruiken of misbruiken van liefde is niet mooi. Ons gebrek aan loyaliteit en toewijding is liefdeloos, onze staat van scheiding van de ziel is lelijk, er zijn psychologische wratten, tekortkomingen en infantiele fantasieën.
In veel van de zinnen in het boek Vrouwen die met de wolven meelopen Er wordt geprobeerd het gedrag van vrouwen te vergelijken met dat van wolven. Hieruit komt een duidelijk feit naar voren: de huidige vrouw is gescheiden van haar wilde versie die instinctieve essentie waarin de wolf goed weet wie hij is, zichzelf herkent en weet dat hij sterk, vrij en moedig is.
Niet van onszelf houden heeft dezelfde verwoestende gevolgen. Leven in deze externe wereld waarin proberen ons aan te passen aan een model van een vrouw die altijd kunstmatig, homogeen en ondergeschikt is aan anderen, ons dichter bij ongeluk . We moeten daarom de natuur observeren zoals onze voorouders deden om onze waarde, ons belang en de energie te ontdekken die ons voedt en ons sterk maakt.
5. Authentieke liefde
Liefde in zijn meest volledige vorm is een reeks sterfgevallen en wedergeboorten. We verlaten de ene fase van liefde en gaan een andere fase in. De passie sterft en keert terug.
Liefde is de enige kracht die niet vervaagt of voor altijd verdwijnt. paar relaties waar passie plaats maakt voor intimiteit en meer volwassen toewijding, waar soms na een breuk een hernieuwde en intensere liefde ontstaat.
6. Raak de bodem
De beste grond om iets nieuws in te zaaien en te laten groeien, vind je weer onderaan. In die zin is het bereiken van een dieptepunt, ook al is het extreem pijnlijk, ook de voedingsbodem.
Mensen hebben een ondragelijke angst om een dieptepunt te bereiken. Kan er iets ergers zijn? Het betekent dat we de grens van onze kracht bereiken en alles verliezen, zelfs de hoop. Maar wat kunnen we nog meer verliezen als we alles al verloren hebben? Op dat moment ontstaat er iets nieuws magisch. We ontdoen ons van onze kunstgrepen en dode gewichten om op te stijgen en veel sterker te worden.
Dit is ongetwijfeld een van de mooiste zinnen uit het boek Vrouwen die met de wolven meelopen .
7. Authentieke groei
Als we leven zoals we ademen, nemen en vertrekken, kunnen we niet fout gaan.
Deze zin symboliseert de cyclus van het leven: leren, loslaten, accepteren, vooruitgang maken…
Ter afsluiting van deze zinnen uit het boek Vrouwen die met de wolven meelopen ze zijn een heel kleine demonstratie van de rijke erfenis van kennis en reflecties verhalen en voorouderlijke kennis die altijd een plezier is om opnieuw te bezoeken, die ons altijd iets nieuws en waardevols leert waarmee we kunnen groeien en ons wilde zelf kunnen herontdekken.
