Aanpassingsstoornis: overweldigd door problemen?

Na een probleem (verlies van baan, ernstige ziekte, echtscheiding, financiële problemen, enz.) of een grote verandering in uw leven (huwelijk, geboorte van een kind, adreswijziging, enz.) kunt u zich overweldigd voelen. U kunt zich nerveus, prikkelbaar, verdrietig voelen of angstproblemen hebben. Maak je geen zorgen, het is volkomen normaal. Als deze symptomen echter aanhouden

Er is sprake van een aanpassingsstoornis Diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen ( DSM-V ) in de categorie stoornissen gerelateerd aan trauma en stressfactoren. Deze trauma's en stoornissen brengen een aanzienlijke blootstelling aan een traumatische of stressvolle gebeurtenis met zich mee die als diagnostisch criterium dient.

De stoornissen verzameld in deze categorie zijn de volgende:

• Posttraumatische stressstoornis.
• Acute stressstoornis.
• Reactieve hechtingsstoornis.
• Ontwijkende persoonlijkheidsstoornis.
• Aanpassingsstoornissen.

De psychische problemen die verband houden met een traumatische of stressvolle gebeurtenis zijn variabel. In sommige gevallen kunnen de symptomen gebaseerd zijn op angst en ongerustheid, maar er kunnen ook effecten zoals woede, slecht humeur, vijandigheid of dissociatieve symptomen worden opgemerkt.

Vanwege deze diversiteit aan symptomen na blootstelling aan a traumatische of stressvolle gebeurtenis de hierboven aangegeven stoornissen zijn gegroepeerd in de categorie trauma en stoornissen gerelateerd aan stressfactoren. Sommige mensen overwinnen moeilijkheden eerder dan anderen. Wanneer de aanpassingsfase aan deze veranderingen langer dan drie maanden duurt en het herstel bergopwaarts lijkt te gaan, is er mogelijk sprake van een aanpassingsstoornis.

Wat wordt bedoeld met aanpassingsstoornis?

Het essentiële kenmerk van deze stoornis is de aanwezigheid van emotionele of gedragssymptomen als reactie op een factor spanning identificeerbaar. Deze stressfactor kan betrekking hebben op een enkele gebeurtenis (zoals een romantische breuk) of op een reeks stressoren (zoals problemen op het werk of in het huwelijk).

Stressoren (of problemen, om zo te zeggen) kunnen herhaaldelijk voorkomen (zoals tijdelijke bedrijfscrises of onbevredigende seksuele relaties). Ze kunnen ook voortdurend voorkomen (zoals een aanhoudende ziekte of wonen in een wijk met een hoog criminaliteitscijfer).

Deze stressoren kunnen alleen het individu, het hele gezin of een grotere groep of gemeenschap treffen (bijvoorbeeld in het geval van een natuurramp). Sommige hiervan problemen ze kunnen verband houden met de ontwikkeling van bepaalde gebeurtenissen (bijvoorbeeld naar school gaan, het ouderlijk huis verlaten, trouwen, moeder worden...).

Aanpassingsstoornissen kunnen ook optreden als gevolg van het overlijden van een dierbare wanneer de intensiteit, kwaliteit of persistentie van rouwreacties de normale overtreffen. Aanpassingsstoornissen worden ook in verband gebracht met een groter risico op zelfmoord en zelfmoordpogingen.

Hoe diagnosticeert een psycholoog een aanpassingsstoornis?

Volgens de Diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen (DSM-V) moet aan de volgende diagnostische criteria worden voldaan:

A. Ontwikkeling van emotionele of gedragssymptomen als reactie op een identificeerbare stressor(en). Ze komen voor in de drie maanden na het begin van de stressor.

B. De symptomen of het gedrag zijn klinisch significant. Om de relevantie ervan te bepalen, moeten een of beide van de volgende kenmerken zich manifesteren:

Intens ongemak niet in verhouding staat tot de ernst of intensiteit van de stressor.Er moet ook rekening worden gehouden met de externe context en culturele factoren die de ernst en manifestatie van symptomen kunnen beïnvloeden.
• Aanzienlijke verslechtering van de sociale situatie op het werk of op andere gebieden die belangrijk zijn voor het leven van het individu.

C. De stressgerelateerde verandering voldoet niet aan de criteria van andere psychische stoornissen of is geen eenvoudige verergering van een reeds bestaande psychische stoornis.

D. De symptomen vertegenwoordigen geen normale, betrouwbare pijn.

E. Zodra de stressor en de gevolgen ervan voorbij zijn, blijven de symptomen langer dan de volgende zes maanden aanhouden.

Hoeveel soorten aanpassingsstoornissen zijn er?

Volgens de Diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen (DSM-V) De volgende soorten aanpassingsstoornissen kunnen optreden:

• Bij depressieve stemming: slecht humeur overheerst, het verlangen om te huilen of een gevoel van moedeloosheid .
• Bij angst overheerst nervositeit, zorgen, opwinding of verlatingsangst.
• Bij gemengde angst en depressieve stemming: Een combinatie van depressie en angst overheerst.
• Met wijziging van gedrag : een verandering in iemands gedrag overheerst.
• Bij gemengde verandering van emotie en gedrag: emotionele symptomen en gedragsverandering overheersen.
• Niet-specifiek: betreft aanpassingsreacties die niet kunnen worden geclassificeerd als een van de specifieke subtypes van deze aandoening.

De DSM-V maakt ook onderscheid tussen acute aanpassingsstoornis (als de verandering minder dan zes maanden duurt) of aanhoudende aanpassingsstoornis (zes maanden of langer).

Hoe ontstaat een aanpassingsstoornis?

En Als het probleem eenmaal verdwenen is, duren de symptomen niet langer dan zes maanden.

Als het probleem een ​​acute gebeurtenis betreft (bijvoorbeeld ontslagen worden), treden de symptomen doorgaans onmiddellijk op (slechts een paar dagen) en is de duur relatief kort (niet langer dan een paar maanden). Als het probleem of de gevolgen aanhouden, kan de aanpassingsstoornis aanhouden en resulteren in een chronische of aanhoudende vorm.

Komt aanpassingsstoornis vaak voor?

Aanpassingsstoornis komt vrij vaak voor hoewel de prevalentie aanzienlijk kan variëren, afhankelijk van de bestudeerde populatie en de toegepaste evaluatiemethoden. Het percentage mensen dat ambulant behandeld wordt voor psychische problemen met de diagnose aanpassingsstoornis varieert tussen de 5 en 20%.

In een psychiatrische ziekenhuiscontext stijgt het percentage en bereikt gemakkelijk 50% van de gevallen.

Aanpassingsstoornis: risicofactoren

Mensen die in een ongunstige omgeving leven, worden blootgesteld aan tal van stressvolle factoren en lopen daardoor een groter risico om aan deze aandoening te lijden.

Op het moment van de diagnose is de culturele context van het individu. Er moet worden onderzocht of hun reactie op de stressvolle factor al dan niet is aangepast aan de context en of het daarmee gepaard gaande psychologische ongemak groter is of minder dan wat je zou verwachten.

Wat kan ik doen als ik denk dat ik deze aandoening heb?

Allereerst we raden aan om er een te gaan psycholoog of psychiater. Als u het gevoel heeft dat een probleem u overneemt, kunt u deze tips volgen:

• Probeer te onthouden of u in het verleden al een soortgelijke situatie heeft meegemaakt en hoe u deze heeft opgelost.
• Praat over hoe u zich voelt met vrienden en familie.
• Zet uw ideeën op een rij: als alles u een enorme zorg lijkt, schrijf uw problemen dan op in een boekje en rangschik ze op basis van het niveau van bezorgdheid dat ze bij u oproepen, van klein tot groot. Je zult zien dat sommige dingen minder belangrijk lijken.
• Kies slechts één probleem. Begin met wat jij denkt dat het gemakkelijkst op te lossen is.
• Denk na over hoe u een oplossing voor het probleem kunt vinden en onderneem actie. Begin met de verandering.
• Ga sporten en trakteer uzelf ontspannende baden besteed enkele momenten van ontspanning…

Als uw problemen niet zijn opgelost of als u geen controle heeft over de symptomen die ze veroorzaken, moet u naar uw huisarts of rechtstreeks naar een psycholoog gaan. Psychologen zijn er om u te helpen, ongeacht of er sprake is van een stoornis.