In de Griekse mythologie ontwikkelt Electra, de dochter van de koning van Mycene, samen met haar broer Orestes een plan om de dood van haar vader te wreken door haar moeder en haar minnaar te vermoorden. Deze mythe en de betekenis ervan inspireerden de Zwitserse psycholoog Carl Gustav Jung die een van de bekendste theorieën over de psychoseksuele ontwikkeling van kinderen formuleerde: de Elektra-complex .
Het is merkwaardig om eerst de etymologische betekenis van het woord Electra te kennen. Het betekent amber en schittert tegelijkertijd dankzij de statische elektriciteit die wordt verkregen met deze fossiele hars. Verschillende moderne auteurs hebben iets complex en fascinerends gezien in dit personage en zijn naam genoeg om werken zoals te inspireren Rouw past bij Electra door Eugene O'Neill die de geheimen en psychologische ziekenhuisopnames vertelt van een gewoon gezin uit de jaren dertig.
De slinger van de geest zwaait tussen gevoel en absurditeit, niet tussen goed en kwaad.
Carl Gustav Jung
Het was echter Carl Gustav Jung die in 1912 als eerste deze mythologische figuur gebruikte om de vroege fixatie van meisjes op hun vader te verklaren. Het is de vrouwelijke analoog van het Oedipus-complex, ontwikkeld door Sigmund Freud, die inspiratie putte uit de Griekse mythe van Oedipus van Sophocles . De beroemde vader van de psychoanalyse beweerde dat alle kinderen een fase van verlangen naar hun moeder doormaken en hun vader als een rivaal beschouwen.
Dit soort affectieve aantrekkingskracht (ongebruikelijk voor ons allemaal) wordt in de psychoanalyse overwogen onderdeel van de normale psychologische ontwikkeling van ieder kind tussen 3 en 6 jaar. Zodra deze leeftijd voorbij is, verdwijnt de obsessie of voorkeur op natuurlijke wijze. Laten we het in detail bekijken.
Hoe begint het Electra-complex?
Om het Electra-complex en de formulering ervan te begrijpen, moeten we teruggaan naar de juiste context. Het vakgebied is dat van de psychoanalyse en een aspect waaraan Freud een groot deel van zijn werk wijdde, is dat van de psychoseksuele ontwikkeling, vooral in de vroege levensfasen. Dit concept vertegenwoordigt de grote revolutie van het Freudiaanse denken omdat tot dan toe had de psychologie nooit nagedacht over het idee dat kinderen een seksualiteit zouden kunnen hebben .
Om vader te worden moet je stoppen met het zijn van een zoon.
Carl Gustav Jung
De manier waarop kinderen tijdens de kindertijd hun seksuele impulsen uiten, zal ongetwijfeld bepalend zijn voor de volledige volwassenheid en een meer integrale, evenwichtiger en gezondere psycho-affectieve ontwikkeling. Nu in het geval dat deze obsessies jegens i ouders aanhouden kan aanleiding geven tot psychische stoornissen neurosen of problemen die Freud zelf als afwijkend bestempelde.
Carl Gustav Jung vond daarentegen altijd tegenstrijdigheden op dit onderwerp. Hij had een soort theoretische leegte in Freuds theorie ontdekt. Het Oedipus-complex trof alleen mannen en die intense fysieke en emotionele band tussen kinderen en hun moeders in de eerste jaren van de kindertijd . Daarom formuleerde Jung in 1912 zijn theorie van het Electra-complex precies om deze leemte op te vullen, het perspectief te verbreden en de ontwikkeling van vrouwen erbij te betrekken, en dit niet vergeten te laten.
Hieronder staan de belangrijkste kenmerken van het Elettra-complex.
Een eerste fase van aantrekking tot de moeder
Carl Gustav Jung was er zeker van dat de emotionele band tussen moeder en dochter in de eerste drie levensjaren veel intenser was dan die tussen moeder en zoon. Deze eerste gehechtheid markeert later de terugkeer van het kind en de behoefte om zich met haar moeder te identificeren het incorporeren van enkele moederkenmerken in haar persoonlijkheid en het internaliseren van haar moraliteit in het superego.
Voorkeur voor de vader
Als het meisje drie of vier jaar oud is, laat ze haar voorkeur voor haar moeder varen en begint ze een zekere fixatie of liefde voor haar vader te tonen.
- Het electra-complex begint vermoedelijk wanneer kleine meisjes ontdekken dat ze geen penis hebben en het verlangen voelen om te hebben wat dit geslachtsorgaan symboliseert. Psychoanalytici zeggen dat dicht bij de vaderfiguur komen een zekere rivaliteit en afstand tot de vader teweegbrengt moeder .
- Het kleine meisje kan een soort jaloezie ontwikkelen en gedrag vertonen dat varieert van bezittelijke genegenheid jegens de vader tot vijandigheid als ze op een gegeven moment niet krijgt wat ze wil van de vaderfiguur.
De natuurlijke resolutie van het Electra-complex
Op 6 of 7-jarige leeftijd voelt het kleine meisje opnieuw de behoefte om dichterbij te komen en zich met haar moeder te identificeren. En dat is het ook op dit punt begint hij imitatiegedrag en nieuwsgierigheid naar de vrouwenwereld te vertonen waar het kleine meisje zich bewust wordt van haar genderrol.
Jung onderstreepte met zijn theorie het feit dat deze fase een normaal onderdeel was van de ontwikkeling van meisjes, typisch voor de kindertijd, wanneer de basis wordt gelegd voor het sociale en psychologische affectieve gedrag dat in de daaropvolgende jaren zal rijpen. Verder het is noodzakelijk dat de vijandelijkheden verdwijnen, zodat het kleine meisje haar moeder niet als vijand of rivaal ziet Zo wordt voorkomen dat er een dynamiek ontstaat die muren binnen het gezin zou kunnen opwerpen.
Wat is waar in de theorie van het Electra-complex?
Veel meisjes ervaren papitis, dat wil zeggen een duidelijke voorkeur voor hun vader in een bepaalde fase van hun leven, dit is waar. De moderne psychologie beschouwt deze theorieën over de Oedipus- en Electra-complexen echter als verouderde benaderingen, net als de klassieke orale, anale en fallische psychoseksuele fasen. In feite delen veel psychoanalytici deze theorieën niet de Duitse Karen Horney, die zegt dat kleine meisjes een fase doormaken waarin ze jaloers zijn op de penis van hun vader, een belediging is voor vrouwen .
Als een klein meisje veelvoorkomend gedrag vertoont, zoals het zoeken naar de genegenheid van haar vader voor haar moeder, meer tijd met hem wil doorbrengen of zeggen dat ze, als ze groot is, met haar vader zal trouwen, moeten we begrijpen dat hier niets verkeerds of pathologisch aan is. Op het einde De vader hij is een nauwere mannelijke figuur en daarom ook in veel opzichten een referentie naarmate socialisatie met leeftijdsgenoten aan belang wint.
In feite kende zelfs Jung zelf geen universele of biologische waarde toe aan zijn theorie. Dit is gewoon gedrag dat sommige meisjes vertonen en dat meestal binnen korte tijd vanzelf verdwijnt.
Bibliografische referenties:
– Freud S. (2011) Drie essays over de theorie van de seksualiteit Basisboeken : New York
– Jayme María en Victoria Sau (1996) Differentiële psychologie van seks en geslacht: grondslagen blz. 109 110. Redactie
– Jung CG (2007) Volledige werken Turijn: Bollati Boringhieri.
– Scott J. (2005) Electra naar Freud Mythe en Cultuur Ithaca: Cornell University Press.
