
De mythe van Orpheus en Eurydice vertelt ons over de liefde die erin slaagt de dood te overwinnen. Er wordt gezegd dat Orpheus een bijzonder wezen was. Hij was de zoon van Apollo, de god van de muziek en de kunsten, en Calliope (ook bekend als Clio), de muze van de poëzie. Deze oorsprong gaf Orpheus een bijzondere gave: de gave van muziek.
Orpheus leerde muziek van zijn vader Apollo. Hij ontwikkelde zo'n meesterschap dat Apollo hem zelf zijn lier gaf als symbool van vaderlijke liefde. De lier werd door Hermes gebouwd met behulp van het schild van een schildpad. Er wordt gezegd dat Orpheus de mooiste melodieën speelde die ooit op aarde zijn gehoord.
Zijn talent was zo groot dat goden en stervelingen tot tranen toe bewogen waren toen ze hem hoorden spelen. Zelfs de wildste wezens werden tam en betoverd door haar muziek . Hij was bij iedereen erg geliefd. Op een dag ontmoette hij de nimf Eurydice.
Als mijn stem op weg is naar de dood, zal mijn hart tot je blijven spreken.
-Rabindranath Tagore-

Orpheus en Eurydice
Orpheus leidde een losbandig en avontuurlijk leven. Hij bood aan de Argonauten te vergezellen in hun zoektocht naar de gouden vlies . Er wordt gezegd dat hij die expeditie redde toen de sirenes de matrozen probeerden te verwarren met hun gezang. Hun stemmen brachten de reizigers in vervoering en dwongen hen zichzelf in de zee te werpen, waar ze door deze wezens werden verslonden.
Orpheus gebruikte zijn talent om ze tegen te gaan. Toen de sirenes begonnen te zingen, pakte hij de lier en speelde. Met zijn muziek (veel mooier) wist hij het lied van de sirenes te coveren en zo de matrozen te redden. Slechts één zeeman bezweek voor de charme van het sireneslied en maakte daarmee een einde aan zijn bestaan.
Orpheus en Eurydice ontmoetten elkaar na die expeditie. Eurydice was een heel mooie nimf. Op een dag zag Orpheus zijn beeld weerspiegeld in het water en werd er smoorverliefd op. Eurydice werd ook verliefd op Orpheus en de twee trouwden. Zij leefden A Liefde gepassioneerd en volledig beantwoord.
De dood van Euridice
Hoewel Orpheus en Eurydice gelukkig in hun paleis leefden, vergat ze niet dat ze een nimf was. Om deze reden bleef hij het bos in gaan om daar te verblijven contact met de natuur dat kwam haar zo bekend voor. Op een middag ging hij, zoals gewoonlijk, het bos in en zag een jager een weerloos hertje achtervolgen. Eurydice hielp het reekalf ontsnappen en ontketende de woede van de jager.
De man zei dat hij haar zou vergeven zolang ze ermee instemde hem te kussen, maar ze weigerde. Orpheus en Eurydice waren een gelukkig stel en hij zou nooit het risico nemen hun geluk te vernietigen. De jager dwong haar hem vervolgens te kussen, maar ze rende weg. Tijdens haar ontsnapping stapte ze op de kop van een slapende slang, die haar beet, waardoor ze op slag dood was.
Toen hij hoorde van de dood van zijn vrouw werd Orpheus overmand door wanhoop. Hij besloot echter naar de onderwereld te gaan om haar te redden. Met behulp van zijn lier en zijn prachtige zang wist hij zich te laten leiden - door Charon (de veerman) en door Cerberus (bewaker van de ingang van Hades) – in aanwezigheid van Persephone, koningin van de onderwereld. Ook zij was gefascineerd door zijn muziek.

Orpheus en Eurydice voor altijd verenigd...
Orpheus slaagde erin een overeenkomst te bereiken met Persephone om Eurydice weer tot leven te wekken, maar op één voorwaarde. Tijdens de reis uit de onderwereld had Orpheus voor Eurydice moeten blijven staan zonder zich ooit om te draaien om naar haar te kijken totdat het zonlicht haar volledig verlichtte. Orpheus accepteerde het, maar vertrouwde Persephone niet. Hij was bang dat er in plaats van zijn geliefde vrouw een demon achter hem stond.
Hij verzette zich niet en voordat hij de grot verliet, draaide hij zich om en keek naar zijn vrouw. Maar de zon had Eurydice niet volledig verlicht, er ontbrak slechts één voet. De nimf verdween zo uit het zicht van Orpheus en bereikte voor altijd de wereld van de doden. De pijn van Orpheus was enorm en hij begon muziek te spelen die zelfs de goden aan het huilen maakte. De Bacchanten, wispelturige wezens, werden verliefd op hem, maar Orpheus gaf niet toe aan pogingen verleiding .
Uit wraak doodden de Bacchanten hem en verspreidden zijn stoffelijk overschot overal. Deze trieste gebeurtenis zorgde er echter voor dat Orpheus en Eurydice elkaar weer konden ontmoeten in de onderwereld. Deze keer zouden ze voor altijd bij elkaar blijven. Sindsdien is het mogelijk om het geluid van prachtige melodieën door de bossen en weilanden te horen zweven.