Het begrijpen van primaire en secundaire emoties zorgt voor een betere ontwikkeling op persoonlijk en relationeel niveau. Mensen met grotere sociale vaardigheden weten over het algemeen beter over zichzelf en de emoties die zij op een bepaald moment voelen. Tegelijkertijd kunnen ze deze hulpmiddelen begrijpen, interpreteren en gebruiken om gemakkelijker relaties aan te gaan door hun eigen emoties en die van anderen te herkennen.
Maar hoe kunnen we primaire emoties in de praktijk definiëren? Uitgaande van de theorie van Paul Ekman vinden we zes basisemoties: woede, verdriet, vreugde, angst, verrassing en walging. Ze worden als primair gedefinieerd omdat ze intercultureel en aangeboren zijn; dat wil zeggen, ze vergezellen ons vanaf de geboorte en de gezichtsuitdrukkingen die ermee gepaard gaan zijn cultuuronafhankelijk en overal ter wereld herkenbaar.
Secundaire emoties zijn daarentegen onderhevig aan sociale beïnvloeding en afhankelijk van de historische periode en cultuur komen ze op de een of andere manier tot uiting. Daarnaast is interpersoonlijk contact noodzakelijk om ze te ontwikkelen. Onder hen kunnen we vinden: schaamte, minachting, schuldgevoel, trots, enz.
Tegenwoordig zijn er talloze studies gewijd aan de herkenning en identificatie van emoties. Sommigen ondersteunen het bestaan van vier zogenaamde basisemoties, terwijl anderen naar een groter aantal verwijzen door er enkele secundaire emoties aan toe te voegen.
Het belangrijkste is in ieder geval in staat zijn ze te identificeren, te herkennen en ernaar te leren handelen . Laten we in de volgende regels ontdekken wat ze zijn primaire en secundaire emoties .
Gevoelens en emoties zijn de universele taal die geëerd moet worden. Ze zijn de authentieke uitdrukking van wie we zijn.
-Judith Wright-
Primaire en secundaire emoties
Emoties zijn allemaal adaptief hoewel er meer positieve zijn, zoals vreugde, en meer negatieve, zoals verdriet, woede of walging. In feite stellen ze ons allemaal in staat ons aan te passen aan de omgeving. Het is om deze reden dat een betere definitie van emoties zou kunnen bestaan uit het definiëren ervan als aangenaam of onplezierig en niet als negatief.
Secundaire emoties worden als zodanig gedefinieerd omdat ze vaak bestaan uit de combinatie van basisemoties. Bijvoorbeeld de jaloezie het kan angst en woede bevatten, terwijl de emotie schaamte angst voor afwijzing en verdriet over mislukking kan omvatten. Deze emoties vereisen interactie met anderen en een ontwikkeling die ons in staat stelt te weten wat we voelen in verschillende situaties of conflicten.
Een merkwaardig aspect om te benadrukken betreft de enige emotie die als neutraal wordt gedefinieerd, namelijk verrassing . Deze emotie duurt minder lang dan de andere, omdat de hedonistische toon snel verandert in een andere emotie. Bijvoorbeeld in vreugde als de verrassing aangenaam is of in droefheid als de verrassing ons niet bevalt.
Zoals eerder vermeld zijn primaire en secundaire emoties echter altijd adaptief. Walging zorgt er bijvoorbeeld voor dat we geen voedsel consumeren waarvan de houdbaarheidsdatum is verstreken. Angst beschermt ons tegen prikkels die schadelijk kunnen zijn voor het voortbestaan, en verdriet beschermt ons door ons een moment van kalmte en contact met onszelf te geven.
Emotionele opvoeding: de basis voor een correcte persoonlijke ontwikkeling
Optimale persoonlijke ontwikkeling gaat hand in hand met de ontwikkeling van academische en emotionele intelligentie . Door emoties op de juiste manier te herkennen, kunnen we er goed gebruik van maken en weten we hoe we tegenover anderen en onszelf moeten handelen.
Het kennen van de verschillende emoties en hun effecten maakt ons sterker omdat het ons groter maakt zelfkennis en het vermogen om verbinding te maken met anderen. Maar… waar vertaalt dit zich allemaal in?
Emotionele opvoeding stelt ons in staat de onze te vergroten zelfvertrouwen omdat we weten wie we zijn, juist omdat we weten wat we voelen. Onze sociale prestaties zullen ook verbeteren omdat dit een betere ontwikkeling van interpersoonlijke en sociale vaardigheden mogelijk maakt. Als we begrijpen wat anderen voelen, zal het gemakkelijker zijn om op de juiste manier met hen om te gaan.
Zoals je kunt zien, laat het kennen van emoties ruimte voor een meer evenwichtige groei, omdat we door ze te herkennen onszelf toestaan ze te uiten en ze niet de tegenovergestelde polariteit laten aannemen. Slecht beheer van angst het kan bijvoorbeeld leiden tot fobie of paniek.
We zijn en leven met primaire en secundaire emoties. Door ze te kennen en te weten hoe ze tot uiting komen, kunnen we elke dag verder groeien.
