We hebben ons allemaal afgevraagd waarom teleurstellingen pijn doen. Het zou ons niet al te veel moeten verbazen als we weten dat deze ervaringen de balans van het neuronale universum in onze hersenen aanzienlijk veranderen.
Vanuit neurochemisch oogpunt is teleurstelling bijna synoniem met frustratie. We weten heel goed dat dit waarschijnlijk de emotionele realiteit is die het meest wordt ervaren in het dagelijks leven. We proberen ze wanneer onze computer plotseling crasht, vooral wanneer we ze het meest nodig hebben. We voelen ons teleurgesteld als iemand die we willen zien ons tegenspreekt.
We voelen ons gefrustreerd als onze auto niet wil starten, maar ook als we geen reactie krijgen op de baanaanbieding waarop we hebben gesolliciteerd. Ons dagelijks leven is vol frustrerende momenten en min of meer sterke teleurstellingen van degenen die hun stempel op ons drukken, zoals die veroorzaakt door belangrijke mensen die ons op een bepaald moment pijn hebben gedaan.
Al deze situaties delen een duidelijk feit dat neurowetenschappers onlangs hebben ontdekt. Bij elke teleurstelling vindt er een neuronaal vuur plaats waarbij dit plotseling wordt gegenereerd een daling van serotonine dopamine en endorfine. Al deze moleculen die verantwoordelijk zijn voor ons welzijn verdwijnen voor een moment uit onze hersenen. Laten we hieronder meer informatie bekijken.
Verwachting is de wortel van angst.
-William Shakespeare-
Waarom doen teleurstellingen pijn? De neurowetenschap vertelt ons dat
Jean Paul-Sartre zei dat elke dromer gedoemd is een groot aantal teleurstellingen te ervaren. Soms we scheppen te hoge verwachtingen we weten dat de meesten van ons ideale verlangens en grenzeloze deugden aan anderen toevertrouwen . Het is waar dat mensen ons teleurstellen, maar het is net zo waar dat ook wij kunnen falen, teleurstellen en teleurgesteld blijven.
Deze psychologische realiteit maakt deel uit van het leven en toch gaan onze hersenen door zonder het goed te verteren. Het is vooral gebaseerd op sociale en emotionele principes en is altijd op zoek naar de zekerheid om op een stabiele en voorspelbare manier deel uit te maken van iets of iemand. Als we bijvoorbeeld een goede vriend hebben, verwachten we dat hij altijd goed is. Als we een partner hebben, verwachten we dat hij eerlijk tegen ons is en dat er geen ruimte is voor leugens en verraad.
Echter op een gegeven moment zou dat veiligheidsideaal dat we hadden kunnen verdwijnen. De reden waarom teleurstellingen pijn doen, is te wijten aan wat we u gaan uitleggen.
De cerebrale habenula is het centrum van teleurstelling
Roberto Malinow, hoogleraar neurobiologie aan de San Diego School of Medicine van de Universiteit van Californië, en zijn team een studie waardoor we het complexe mechanisme van teleurstelling konden ontdekken. Ze konden de betrokkenheid van de cerebrale habenula aantonen bij processen zoals teleurstelling en depressie.
Wanneer iemand zich teleurgesteld voelt, vindt er een onmiddellijke bevrijding plaats glutamaat en GABA in de habenula. Als de hersenen grote hoeveelheden van deze neurotransmitters uitzenden, zal het gevoel van teleurstelling groter zijn. Dit betekent dat het zijn onze hersenen die de impact van de ervaring interpreteren en de intensiteit van onze emotionele pijn moduleren.
Tegelijkertijd wordt het gevoel van frustratie of ergernis omdat je ergens niet in bent geslaagd of een fout hebt gemaakt, verwerkt door dit zeer kleine (en voorouderlijke) hersengebied van de hypothalamuskern.
Waarom doen teleurstellingen pijn? Endorfines zijn de schuldige
De meesten van ons hebben minstens één keer de smaak van teleurstelling ervaren. Naast de onderliggende oorzaak is er een feit waar we allemaal van hebben gehoord: teleurstellingen doen fysiek pijn. Wij merken het ook op een zekere vermoeidheid fysieke zwaarte, gevoelloosheid en het gevoel dat de wereld te snel gaat terwijl we de teleurstelling die we hebben ervaren nog steeds proberen te verwerken.
Waarom gebeurt dit? Deze gegevens zijn erg interessant. Wanneer we een harde klap krijgen als we onszelf snijden of verbranden, is het bekend dat ons lichaam endorfine aanmaakt om dit lijden zoveel mogelijk te verlichten. De hersenen reageren onmiddellijk op de boodschap die onze receptoren sturen na een lichamelijk letsel.
Hetzelfde gebeurt echter niet met psychologische wonden. Hoewel de hersenen onze teleurstelling interpreteren als een klap voor ons emotionele evenwicht, reageren ze niet met endorfines. Integendeel, heel vaak eindigen we met het somatiseren van het lijden in de vorm van fysieke pijn met migraine en spiercontracturen.
Hoe om te gaan met teleurstellingen?
Dat zeggen neurologen de reden achter de hevige pijn veroorzaakt door teleurstellingen het is dat de laatste komen verwerkt door het limbisch systeem . Deze structuur van onze hersenen is de meest primitieve en wordt geassocieerd met onze emoties. Wanneer we te maken krijgen met een omwenteling waarin iemand ons teleurstelt of – wat nog erger is – waarin we falen en ons teleurgesteld voelen door dat falen, filteren we deze ervaringen meestal op een puur emotionele manier.
Eén manier om de impact van bovengenoemde ervaringen te verminderen is door ze op onze hersenschors te richten, dat wil zeggen door ze op een rationele manier te verwerken en vanuit een objectiever gezichtspunt te analyseren. Het is duidelijk dat zoiets niet eenvoudig is. Niet als wat we voelen het gewicht is van verraad en vernietiging van wat we het meest waarderen: vertrouwen.
Toch moeten we het doen. En we kunnen eraan werken door negatieve gedachten te beheersen en te stoppen met het zoeken naar schuld. Maar ook door de verwachtingen recht te zetten door realistischer te zijn en te accepteren wat we niet kunnen controleren. Uiteindelijk We weten dat teleurstellingen niet kunnen worden vergeten, maar ze kunnen ook niet worden overwonnen.
We kunnen met ze leven door te accepteren wat er is gebeurd, maar door duidelijk te zijn dat het belangrijkste is om verder te gaan. We hebben nog steeds geweldige verhalen te schrijven, waarin lijden niet wordt overwogen.
