Claude Lévi-Strauss wordt beschouwd als de vader van de moderne antropologie evenals een van 's werelds toonaangevende denkers van de 20e eeuw. Als grondlegger van de structurele antropologie formuleerde hij een aanpak die in staat was de geschiedenis van deze discipline voorgoed te veranderen en waardoor hij een stevige populariteit verwierf binnen de academische wereld.
Hoe vreemd het ook mag lijken, de droom van Claude Lévi-Strauss was interplanetair. Sterker nog, bij verschillende gelegenheden verklaarde hij dat het een van zijn grote dromen was dat de mens de ruimte zou koloniseren en zou beginnen te migreren naar de maan of misschien wel naar Mars.
Hij droomde dat daar nieuwe vormen van beschaving konden ontstaan ver verwijderd van de mannen die op aarde zijn achtergebleven. Ze zouden terugkeren naar een wilde staat en hijzelf had bij hen kunnen wonen.
De wereld begon zonder de mens en zal zonder hem eindigen.
-Claude Lévi Strauss-
Francoise Heritier, die hem opvolgde als voorzitter van het Collège de France, vatte de bijdrage van Claude Lévi-Strauss samen door te stellen dat zij van hem een fundamenteel concept voor de mensheid had geleerd. Culturen kennen soms grote verschillen.
Lévi-Strauss heeft dat echter aangetoond de cognitieve systemen van ons allemaal zijn vergelijkbaar. Daarom bestaan verschil en universaliteit altijd naast elkaar in de mens.
Het begin van Claude Lévi-Strauss
Claude Lévi-Strauss werd bij toeval geboren in Brussel (België) op 28 november 1908. Laten we zeggen dat zijn geboorte in België toevallig was omdat zijn ouders twee Franse joden waren die op dat moment op reis waren.
Zijn vader maakte portretten en zijn moeder was huisvrouw. De context die hem omringde was rijk aan interesse in kunst vooral voor schilderkunst, muziek en poëzie.
Door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog verhuisde hij met een van zijn grootouders naar Versailles. Zijn grootvader was een zeer vrome rabbijn en de eerste contacten met de synagoge waren voor Claude Lévi-Strauss erg koud en rigoureus. Juist om deze reden bewees hij zichzelf al op zeer jonge leeftijd ongevoelig voor religie .
Het groeide inderdaad als een kind met een passie voor de natuur toonde ook een grote interesse in het verzamelen van zeldzame en nieuwsgierige culturele voorwerpen. Hij beschikte over een briljante geest, ondanks dat hij tijdens zijn schooltijd niet echt opviel. Nu hij een tiener was, keerde hij terug naar Parijs – waar zijn familie woonde – en raakte dicht bij een socialistische groepering.
Van filosoof tot etnoloog
Claude Lévi-Strauss besloot aanvankelijk rechten te gaan studeren. Echter in 1927 veranderde hij van gedachten en koos voor de filosofie, die hij volgde de Universiteit van de Sorbal .
Daar kwam hij in contact en deelde een deel van zijn reis met Jean Paul Sartre en Simone de Beauvoir. Later bekende hij dat filosofie hem aantrok maar hem tegelijkertijd verveelde omdat hij veel ijdelheid en speculatie waarnam.
Zodra de onderzoeken zijn afgerond i begon lange tijd als leraar op een middelbare school ; Desondanks voelde hij zich niet op zijn gemak in de rol van hoogleraar. Hij zag zichzelf niet de rest van zijn werkzame leven in de rol van leraar.
Alles begon te veranderen toen hij een telefoontje kreeg van Célestin Bouglé, directeur van de Ecole Normale Superiore in Parijs. Het leven van Claude Lévi-Strauss onderging in die tijd een radicale verandering. Bouglé stelde een reis naar São Paulo voor op een universitaire missie als hoogleraar sociologie aan de universiteit van de Braziliaanse stad.
Hij arriveerde daar in 1935 en begon in 1939 met het organiseren van etnografische expedities naar Mato Grosso en de Amazone. Deze ervaring vormde het begin van zijn grote werk: structurele antropologie.
Een man die een eeuw volledigheid gaf
Vanuit zijn ervaring in Brazilië begon Claude Lévi-Strauss nieuwe ideeën, een nieuwe methode en diepgaande reflecties voor te stellen. Later bracht hij tijd door in de Verenigde Staten vanwege de nazi-vervolging tijdens de Tweede Wereldoorlog; hij moest daarom zijn toevlucht zoeken in het Noord-Amerikaanse land. Daar legde hij waardevolle intellectuele contacten op en gaf hij uiteindelijk vorm aan de essentie van zijn theorieën.
Hij bereikte een van de hoogtepunten uit zijn carrière met de publicatie van Trieste tropen werk dat als een van de belangrijkste van de 20e eeuw wordt beschouwd. Zijn naam werd over de hele wereld bekend en deze publicatie markeerde zijn intrede in de Olympus van de academici. Een ander werk zoals Ras en geschiedenis Mythe en betekenis en de serie Mythologische gedachten zij wijdden hem voor altijd.
Er wordt gezegd dat hij een afstandelijke man was die nooit tot zichzelf sprak en dat het voor hem onmogelijk was om te schrijven tenzij hij omringd werd door het gezelschap van operamuziek. Hij stierf in 2009 op zijn honderdste verjaardag en na talloze prijzen en erkenningen te hebben ontvangen. Zijn werk markeerde een keerpunt in de wereld van de antropologie en dankzij dit was het mogelijk nieuwe theorieën te ontwikkelen.
