Egovalstrikken beperken ons geluk ; dit komt omdat de essentie van ons wezen in een voortdurende staat van ontevredenheid leeft en ons daarom verdooft met zijn voortdurende verzoeken, zijn angsten en zijn listigheden; het leidt ons naar een ongezonde verslaving die ons in onze comfortzone dwingt waar niets ergs kan gebeuren. We moeten er dus niet in kunnen trappen ego-valstrikken om het opnieuw op te voeden, zodat het dat buitengewone psychologische element wordt dat vrijheid bezielt.
Als we het over deze psychologische dimensie hebben, verdwalen we vaak in de definities ervan. Sigmund Freud definieerde het ego als een entiteit die bijna dagelijks met sociale impulsen en normen te maken heeft. Deze structuur kan ook worden gemodelleerd op basis van de rede en kan zijn eigen stabiliteit vinden door aan zichzelf te werken. Als we ons in plaats daarvan concentreren op benaderingen van de oosterse filosofie of op benaderingen die gedefinieerd worden door de spirituele dimensie (zoals de gedachtegang gedefinieerd door de Canadese schrijver en spreker Echart Tolle), veranderen de zaken enigszins.
In dit geval inderdaad het ego is een zieke versie van zelfrealisatie, aangetrokken door de magneet die egoïsme is. Dit is precies de innerlijke kracht die we moeten leren beheersen, onderwijzen en omleiden.
Welke van de twee denkrichtingen we ook beschouwen, of het nu de Freudiaanse benadering is of de benadering die door de oosterse filosofieën wordt geschetst, er is een rode draad en die is de noodzaak om het ego te leren zijn instincten te veranderen en zijn instincten te veranderen. breek dat ongezonde pantser dat het bedekt om het helderder, nuttiger en in overeenstemming met de onze te maken persoonlijke groei .
En dus is het kennen van de valkuilen van het ego zeker het startpunt voor het begrijpen van de dynamiek die ermee gepaard gaat. Laten we eens kijken wat ze zijn.
Ons eigen ego kan een obstakel worden voor ons werk. Als we beginnen te geloven dat we geweldig zijn, betekent juist deze overtuiging de dood van onze creativiteit.
-Marina Abramovic-
De valkuilen van het ego
De sleutel tot welzijn is datgene wat zelfrealisatie en een authentiek gevoel van welzijn bevordert geluk ligt in evenwicht. Volgens sommigen moet je om dit te bereiken je ego op dieet zetten.
Wat we met ons dieet doen, moeten we met het ego doen. We trappen vaak in de val van ongezonde diëten, waarbij verzadigde vetten uiteindelijk ontstekingen veroorzaken en ons een opgeblazen gevoel geven. In plaats van zich vol te voelen, neemt de nerveuze honger toe.
Hetzelfde gebeurt met het ego, met de angst die wordt veroorzaakt door lof, erkenning, goedkeuring of het kunnen voeden van een vals gevoel van eigenwaarde dat altijd hongerig is. Zij is degene die bij de minste dreiging leegloopt. We moeten spieren opbouwen, we moeten onze psychologische waarden trainen bescheidenheid vastberadenheid en psychologische flexibiliteit.ÈHet is daarom essentieel om de ego-valkuilen te identificeren die bij velen van ons zo terugkeren.
1.Ik wil altijd gelijk hebben
Sommige mensen zijn nu eenmaal zo en het maakt ze niet uit of ze de onverbloemde waarheid te zien krijgen. Onder welke omstandigheid, moment of omstandigheid dan ook beweren zij altijd gelijk te hebben. Om deze reden en om de balans altijd in hun voordeel te laten doorslaan, aarzelen ze niet om de meest uiteenlopende (en schadelijke) strategieën te hanteren.
Het ego helpt onder deze omstandigheden en ondanks de excessen niemand. Dit is een valkuil die niet iedereen weet te herkennen en te beperken.
2. Waarom gedragen anderen zich niet zoals ik zou willen en verwachten?
Op een bepaalde manier hebben we allemaal dit gevoel gevoeld: dat van wanhoop als we zien dat de mensen die we respecteren zich niet gedragen of doen wat we hadden verwacht. Claim dat degenen die deel uitmaken van onze cirkel van genegenheid altijd precies zo handelen als wij zouden willen, is een van de valkuilen van het ego maar ook een bron van lijden.
Het ideaal in deze gevallen is om zelfconditionering te vermijden door grenzen aan iemands wezen te stellen en anderen hetzelfde te laten doen. Omdat het respecteren en zelfs een bepaalde waarde toekennen aan het feit dat anderen handelen volgens jouw principes en verlangens ook een daad van respect en persoonlijke groei is.
3. Je voortdurend onvolledig voelen
Als ik een groter huis had, zou ik gelukkig zijn. Als ik wat meer verdiende, kon ik dat nieuwe meubelstuk van dat specifieke merk kopen. Als ik een partner Door mij lief te hebben en te behandelen als een koningin, zou mijn leven perfect zijn.
Er goed over nadenken Gebrek is een actief onderdeel van onze samenleving. We voelen ons nooit compleet of tevreden. We missen altijd iets, we onderstrepen altijd dat detail dat als we het maar hadden, ons enorm veel geluk zou schenken. Wanneer we er echter in slagen iets te verkrijgen dat we misten, stort de voldoening dat we het hebben verkregen al snel ineen en vestigen we onze hoop op iets anders in een andere dimensie, in een andere persoon.
4. De noodzaak om goedkeuring te krijgen
We hebben het allemaal nodig om ons geaccepteerd te voelen. We doorlopen immers sociale scenario’s waarin de coëxistentie het is altijd vloeiender en betekenisvoller als we elkaar accepteren. Dus – zoals we in het begin zeiden – ligt de sleutel in evenwicht. Je geaccepteerd voelen is prima, maar geobsedeerd zijn door altijd de goedkeuring van anderen te hebben is helemaal niet gezond en legt kettingen om de polsen van onze vrijheid en persoonlijke vervulling.
Soms moet het ego met zijn behoefte aan goedkeuring op dieet worden gezet; hij moet voldoende gewicht verliezen om beslissingen te kunnen nemen zonder iemands toestemming te vragen.
Egoïsme is de bron van alle tegenslagen.
-Thomas Carlyle-
5. Ik voel me minderwaardig (of superieur) aan anderen
De valkuilen van het ego manifesteren zich niet alleen door misbruik door dit egoïsme van degenen die altijd meer willen dan degenen die geloven dat ze superieur zijn aan anderen of meer behoeften hebben dan anderen. Zelfs de obstakels die persoonlijke groei in de weg staan, maken deel uit van de groep gevoelens waar het om gaat tekort .
Het gevoel dat we minderwaardig zijn aan anderen en onze inspanningen als nutteloos beschouwen terwijl de rest van de wereld in bijna alles beter is dan wij, veroorzaakt ook lijden. En dat komt omdat ze zelfs bestaan anorexia ego's; ze maken onze geest ziek, ze beperken ons en transformeren ons in vervaagde schaduwen.
Het kan daarom nooit kwaad om te bedenken dat de integriteit van een persoon een ego veronderstelt dat in staat is zichzelf te beschermen zonder in de val van excessen te trappen. We hebben het over een gevoel van eigenwaarde dat gericht is op een sterk zelf dat zichzelf weet te waarderen, maar dat ook respectvol is tegenover anderen.
Egovallen zijn hinderlagen waarbij we vaak een deel van onze waardigheid en eigenwaarde verliezen. Het ego is dat kleine mannetje dat in ons leeft en ons graag vergiftigt met nutteloze verzoeken en het constante lawaai dat wordt gegenereerd door: ik wil dit, ik mis dit, ik kan dit niet uitstaan, ik haat deze ander.
Laten we leren die vervelende stem het zwijgen op te leggen, dan zullen we stap voor stap de strategieën ervan leren herkennen om de dynamiek van ons ego recht te zetten en in ons voordeel te sturen. Ego mag nooit een obstakel zijn; hij zou een bescheiden, wijze en doelgerichte bondgenoot moeten zijn die ons elke dag helpt groeien.
