Het is niet gemakkelijk te begrijpen wanneer we moeten spreken en wanneer we moeten zwijgen . Je zou kunnen zeggen dat het herkennen van het juiste moment voor de een en de ander een kunst is. Wie niet weet hoe hij moet zwijgen, weet niet hoe hij moet spreken. Hij predikt volkswijsheid, en terecht. Spreken te veel stelt ons bloot aan excessen met negatieve gevolgen. Stilte leidt echter soms tot hetzelfde resultaat. Hoe kunnen we het dan begrijpen als we meer zwijgen dan nodig is?
In stilte handelen is een zeer gewaardeerde troef, omdat u hierdoor een pauze kunt nemen om na te denken, uw toespraak af te wegen en te moduleren. Bovendien is het een noodzakelijke voorwaarde om te kunnen luisteren en gunstig voor reflectie. Als we echter meer zwijgen dan nodig is, kunnen we op misverstanden stuiten en onaangename situaties in stand houden.
Stilte moet een beslissing zijn, een daad van voorzichtigheid, een niet altijd gewaardeerde vorm van moed. Bij sommige mensen is het hebben van weinig woorden een karaktereigenschap. Ze weten echter ook wanneer ze moeten spreken en wanneer niet. In andere situaties bijvoorbeeld wanneer we overweldigd worden door p aura verwarring of verbijstering, misschien zwijgen we meer dan nodig is. Hoe het te begrijpen? Wij geven u hierover enkele nuttige adviezen.
Wat gezegd kan worden, moet duidelijk worden uitgedrukt; waar niet over gesproken kan worden, moet stil gehouden worden .
-Ludwig Wittgenstein-
Wanneer niet spreken negatief is
Creëer conflicten
Als stilte misverstanden veroorzaakt, kan men zeggen dat we meer zwijgen dan nodig is . Laten we een voorbeeld bekijken. Een persoon is boos op een ander omdat hij ontdekte dat hij ze heeft gelogen . In plaats van zijn gedrag te confronteren en te klagen, besluit hij te zwijgen. Ze begint zich echter vijandig te gedragen tegenover de persoon die haar heeft beledigd. Hij bouwt een muur en loopt weg.
In dit geval is het waarschijnlijk dat de beledigde partij een zekere wrok koestert voor de leugen waarvan hij het slachtoffer was. En de persoon die heeft gelogen zal nooit de kans krijgen om zijn redenen uit te leggen of zijn fouten te erkennen. In dergelijke omstandigheden kan de stilte het lost niets anders op dan
Onrecht toestaan
Stilte tegenover onrecht is traagheid of lafheid . In dit geval luidt het spreekwoord: Wie zwijgt, stemt toe. Het betekent dat stilte misbruik accepteert of legitimeert.
Het is niet eenvoudig om je stem te verheffen om onrecht te voorkomen, vooral als de dader van misbruik een machtig persoon is, zoals meestal het geval is. Echter, onder de vormen van stilte dit is een van de stiltes die een leven kunnen ruïneren. Op het juiste moment spreken is net zo belangrijk als zwijgen als dat nodig is. Onrecht mag geen medeplichtige vinden in stilte.
Onzekerheid of verlegenheid is niet juist
Soms dwingt het leven ons er een te bouwen pantser om onszelf te verdedigen. Misschien zijn we het slachtoffer geworden van agressie en geweld en hebben we ons opgesloten vanwege een angst die latent blijft. Deze toestand leidt er vaak toe dat we een levensstijl aannemen waarin we meer zwijgen dan nodig is.
Misschien hebben we veel te zeggen of te geven, maar besluiten we het voor onszelf te houden omdat we er niet genoeg waarde aan hechten . We zijn bang om beoordeeld en uitgedaagd te worden, zelfs als we ons ervan bewust zijn dat we een geldig idee of een belangrijk initiatief hebben. In deze gevallen verandert onze verdediging voor de wereld in een gevangenis die ons niet laat vliegen.
Liefde mag niet tot zwijgen worden gebracht
Er kan worden gezegd dat we stiller zijn dan nodig is als we niet openlijk genegenheid jegens anderen uiten . Liefde moet altijd hardop worden uitgedrukt. Het is niet nodig om lieve of aanhankelijke woorden te gebruiken; de persoon die ze ontvangt zal nooit denken dat het er te veel zijn. Uitgedrukte genegenheid is een van de mooiste geschenken die we aan iemand anders kunnen geven.
Elk geliefd wezen is een lening die het leven ons verstrekt. Vroeg of laat zal de band eindigen door afstand door het verbreken van de band of door overlijden. Elk moment met de persoon van wie we houden is daarom kostbaar en er zullen nooit teveel woorden zijn die aan de ander laten zien hoe belangrijk hij voor ons is.
Woorden creëren en vernietigen maar ook stiltes. Het is belangrijk om de kunst te cultiveren om te begrijpen wanneer je moet spreken en wanneer je moet zwijgen. Als we leren, zullen we zeker coherenter, passender en assertiever zijn.
