De adolescentie is de periode tussen het begin van de puberteit (13-14 jaar) en de leeftijd van 18 jaar. Het staat bekend als een moeilijke periode vol problemen, maar in werkelijkheid doorlopen de meeste mensen deze fase zonder complicaties. Het is echter belangrijk om te onthouden dat er tijdens de adolescentie sprake is van identiteitsontwikkeling.
De veranderingen leiden adolescenten naar één doel: het bereiken van de autonomie en onafhankelijkheid die essentieel zijn om volwassen te kunnen worden, met de rechten en plichten die hen onderscheiden. Maar Hoe vindt identiteitsontwikkeling plaats tijdens de adolescentie? James Marcia met zijn theorie over de identiteit van adolescenten probeerde hij licht te werpen op dit proces.
Identiteitsontwikkeling tijdens de adolescentie
Dit proces uitleggen waarin de belangrijkste kenmerken van identiteit worden geconfigureerd James Marcia suggereert vier staten van identiteit . Deze vier toestanden tonen de toestand van het individu in relatie tot zijn identiteit en komen voort uit twee omstandigheden: (a) het wel of niet hebben doorgemaakt van een identiteitscrisis of (b) al dan niet professionele ideologische of persoonlijke verplichtingen hebben aangegaan.
Waaruit bestaat een identiteitscrisis? Tijdens de adolescentie heeft een persoon veel mogelijkheden om zijn identiteit op te bouwen . Wanneer de adolescent zich bewust wordt van deze alternatieven, begint hij zijn wereld, zijn smaak, zijn intieme relaties, zijn seks, zijn vriendschappen, enz. te verkennen. Deze zoektocht tussen meerdere mogelijkheden kan leiden tot wat wij een identiteitscrisis noemen.
Wat betekent het om toezeggingen te doen over uw identiteit? Nadat hij de mogelijkheden die de wereld hem biedt heeft verkend, kan de adolescent besluiten bepaalde aspecten terzijde te schuiven (ideeën, activiteiten, waarden, etc.) en anderen accepteren door ze als de zijne te erkennen. Deze acceptatie veronderstelt het vasthouden aan bepaalde persoonlijke en professionele ideologische concepten die zullen leiden tot een identiteitsontwikkeling tijdens de adolescentie en tot een zelfconcept dat het volwassen leven grotendeels zal beïnvloeden.
Hieronder leggen we de vier toestanden uit die ontstaan na de ontmoeting met deze twee dimensies: identiteitsdiffusie, moratorium op identiteit, gerealiseerde identiteit, identiteitsblokkade.
Verspreiding van identiteit
Het is de eerste fase van identiteitsontwikkeling tijdens de adolescentie. De adolescent bevindt zich in deze toestand wanneer hij nog geen enkele verplichting heeft aangegaan en de hem aangeboden alternatieven nog niet onderzoekt . In dit stadium maakt de adolescent zich geen zorgen meer over de zijne identiteit .
Dit is een toestand die vroeg of laat zal instorten als de adolescent gedwongen zal worden een persoonlijke identiteit te ontwikkelen als gevolg van het ontstaan van een identiteitscrisis of de sociale druk die gepaard gaat met een belangrijke verplichting.
Identiteitsmoratorium
Dit is de fase die in de normale ontwikkeling meestal volgt op de verspreiding van identiteit. De adolescent komt in een identiteitsmoratorium terecht als hij een identiteitscrisis heeft doorgemaakt, maar nog op geen enkel gebied enige betrokkenheid heeft ontwikkeld .
Op dit punt probeert, onderzoekt en probeert het individu verschillende alternatieven zonder met zekerheid een keuze te kunnen maken. Het is een gevaarlijke fase, want als bijvoorbeeld het gevoel van eigenwaarde van de adolescent wankelt, kan hij uiteindelijk misbruik gaan maken van stoffen die verslavend zijn (alcohol, tabak, cannabis...).
Identiteit gerealiseerd
Het is de toestand waarin de adolescent de moratoriumfase heeft overwonnen en heeft gekozen voor bepaalde professionele en persoonlijke ideologische verplichtingen. . Na de identiteitscrisis en nadat hij de verschillende mogelijkheden heeft verkend, kiest het individu het pad dat hij wil volgen om zich als persoon verder te ontwikkelen.
Dit zorgt ervoor dat hij zijn eigen identiteit opbouwt en een idee krijgt van wie hij is. Daarna zal de persoon zich zelfverzekerd voelen en een aanpassing tonen
Identiteitsblok
Maar wat als de tiener nooit last heeft van een identiteitscrisis? Soms kan het voorkomen dat hij zijn mogelijkheden nooit verkent en geen moratoriumperiode doormaakt. In dit geval hij zal zijn identiteit opbouwen door het advies of de begeleiding van een volwassene .
Mensen die zich in deze toestand bevinden, vertonen een betere aanpassing dan degenen die zich in een moratorium of verspreiding bevinden. Het blijft echter nog steeds een tamelijk onstabiele toestand en veel onzekerder dan die van een gerealiseerde identiteit.
Eindconclusies
Het eerste dat u in gedachten moet houden bij het begrijpen van deze theorie van identiteitsontwikkeling tijdens adolescentie is dat Persoonlijke identiteit is niet iets unitairs en is geen onherroepelijk proces . In die zin is het een dynamiek waarin er beslissingen zullen zijn, maar vooral tests.
Als we zeggen dat het niet iets unitairs is, bedoelen we dat dit proces in verschillende aspecten van onze identiteit met verschillende snelheden kan plaatsvinden. Ik kan bijvoorbeeld stevige toezeggingen doen die mijn professionele identiteit bepalen, maar op het gebied van de politieke identiteit kan ik in een periode van moratorium terechtkomen.
Het is net zo belangrijk om te begrijpen dat het niet onherroepelijk is het is een dynamisch heen en weer proces . Dit betekent dat men na het bereiken van een gerealiseerde identiteit of een identiteitsblok opnieuw een identiteitscrisis kan ervaren die leidt tot een nieuwe identiteit die verschilt van de vorige. Iemand die bijvoorbeeld geneeskunde is gaan studeren, kan zijn situatie opnieuw beoordelen en rechten gaan studeren.
Na het zien van de studies en theorie van James Marcia onderstreept de eindconclusie het belang voor adolescenten van het verkennen van de wereld om hen heen en hoe Hoe zij dit aspect benaderen, is cruciaal .
Ze moeten de grenzen verleggen om te onderzoeken wat goed en fout is, zodat ze het met nieuwsgierigheid en frontaal benaderen, en niet alleen maar als een daad van rebellie. . Laten we niet vergeten dat dit de enige manier is waarop ze hun persoonlijke identiteit kunnen ontdekken. Als hij volwassenen ze dwingen de adolescent om willekeurige toezeggingen te doen. Dit zal een identiteitsblok of een onstabiele identiteit veroorzaken die hem ervan kan weerhouden zijn ware gerealiseerde identiteit te bereiken.
