Wanneer er een gevoel van onverschilligheid jegens uw partner begint te verschijnen, betekent dit dat het tijd is om uzelf enkele belangrijke vragen te stellen. . Is het tijd om een einde te maken aan de relatie?
Laten we eten bereiden. Wij zitten aan tafel. Mijn partner zit tegenover mij. Ondertussen eten we en kijken we televisie. We praten over onze dag. Hij neemt een slokje water. Hij kijkt naar mij. Wij kijken elkaar aan. We zijn al jaren samen. Wij glimlachen naar elkaar. Hij vertelt me enkele verhalen over zijn familie. Ik observeer hem aandachtig terwijl ik in stilte eet. Ik hou van hem. Het is een groot deel van mijn leven. Echter Ik heb het gevoel dat we niet meer op dezelfde golflengte zitten. Ik zou nooit willen dat hem iets ergs zou overkomen, maar nu is niets meer hetzelfde.
Heeft u ooit een soortgelijke situatie meegemaakt? Onverschilligheid tegenover je partner is een complex en pijnlijk onderwerp.
Wanneer onverschilligheid jegens de partner steeds vaker en intenser wordt gevoeld, begint dit hand in hand te gaan met a gevoel van onbehagen dat uiteindelijk onze stemming overneemt en op ons lichaam. Wat gebeurt er met ons? Wat is er veranderd? Is de liefde voorbij? Zijn we het slachtoffer geworden van eentonigheid?
Hoewel er niets bijzonders is gebeurd, lijkt de magische verbinding met het verleden verdwenen. Uitdrukkingen als het lijken alsof we meer twee vrienden zijn dan een stel, of ik zie haar meer als een zus dan als een vriendin, zijn voor veel stellen gebruikelijk. Is de tijd echt gekomen om de relatie te beëindigen of is er nog hoop om de vlam van de liefde weer aan te wakkeren?
Onverschilligheid tegenover je partner: houden we niet meer van elkaar?
Liefde is een concept met abstracte nuances. Wij zijn degenen die dit woord een groot deel van zijn betekenis geven. Als we ons aan de definitie houden Boeddhistisch Liefde is willen dat alle wezens gelukkig zijn en reden hebben om gelukkig te zijn . Vanuit dit gezichtspunt is het mogelijk dat de liefde nog niet voorbij is, want ook al voelen we ogenschijnlijk onverschilligheid jegens onze partner, in werkelijkheid wensen we hem het allerbeste.
De verandering is er echter en kan niet worden genegeerd. Onze verlangens jegens hem zijn het beste, we vinden het eenvoudigweg niet langer leuk om ons leven met hem te delen.
Misschien zou het juister zijn om te zeggen dat de romantische liefde voorbij is. We zien onze partner niet meer als een levenspartner en zien hem nu simpelweg als iemand die aan onze zijde staat, maar die ons niet veel kan geven. We dwingen onszelf te luisteren naar wat hij ons te vertellen heeft, door een wilsinspanning te leveren, maar zonder interesse. We proberen geen tijd vrij te maken voor intimiteit. DE seksuele relaties ze verhuisden naar de tweede – om nog maar te zwijgen van de derde of nog beter tiende – verdieping.
Zoals Garcia en Llabaca (2013) stellen over relatierelaties de twee leden waaruit het bestaat moeten een bijzondere identiteit opbouwen die in staat is beide individualiteiten te integreren en ruimte te geven, wat niet eenvoudig is. Volgens deze benadering bestaat het risico dat het paar uiteenvalt als beide leden niet langer een gemeenschappelijke identiteit vormen.
Voor alles is een tijd
Het romantische idee dat een relatie voor altijd moet duren, ongeacht welk obstakel dan ook, kan zeer schadelijk zijn. Niet alle relaties duren even lang. Bovendien is het noodzakelijk om te begrijpen dat degenen die minder lang meegaan, niet noodzakelijkerwijs beter zijn.
Het projecteren van hoge verwachtingen op de lengte van een relatie kan uiteindelijk contraproductief zijn; in dergelijke situaties soms merken we dat we hoge verwachtingen hebben van situaties die ons geen echte voldoening bieden.
Aan de andere kant is het niet zo eenvoudig om een einde te maken aan een relatie. Zoals hij aangeeft Bowlby (1995) het risico op verlies veroorzaakt angst Ondanks het gevoel van onverschilligheid jegens onze partner, kan het idee hem te verliezen ons angst, verdriet en woede bezorgen. Het ervaren van het gevoel iemand van wie we houden te verliezen, ook al bevredigt hij of zij ons niet volledig, veroorzaakt angst en ongemak.
Angst of gevoelens van onbehagen zijn veel voorkomende verschijnselen binnen een scheiding ongeacht wie van de twee het initiatief nam. Als we bepaalde emoties kunnen accepteren door ze als normaal en tijdelijk te beschouwen, zal het overwinnen van de breuk veel gemakkelijker voor ons zijn.
En nu? We moeten leren om ons alleen op ons gemak te voelen
Wanneer onverschilligheid jegens uw partner daartoe leidt einde van een relatie Velen vragen zich af: wat moet ik nu doen? Sommige mensen kiezen voor de nagelbijtroute, wat betekent dat ze de behoefte voelen om deze leegte op te vullen door zich hals over kop in een nieuwe relatie te storten.
Anderen zijn liever even alleen. Echter Wanneer een relatie eindigt, is de beste optie om te leren – of opnieuw te leren, of liever weer te wennen aan het weer bij jezelf zijn. Zo voorkom je dat je louter vanuit afhankelijkheid een nieuwe relatie aangaat.
Veel mensen zijn niet in staat om te leven zonder iemand aan hun zijde. Hoe romantisch het ook klinkt achter deze behoefte schuilt een hoge factor emotionele afhankelijkheid .
Veel mensen zijn bang om alleen te zijn met zichzelf van het hebben van niemand om te knuffelen, het moeten luisteren naar hun eigen gedachten en begrijpen wat ze willen of niet. Ze hebben een interne leegte die ze proberen te vullen met genegenheid die van buitenaf komt: om deze reden is het onwaarschijnlijk dat ze iemand vinden die echt slaagt en zijn ze dus veroordeeld tot het aangaan van relaties die voorbestemd zijn om binnen korte tijd te eindigen.
Alleen als u zich compleet voelt, kunt u een gezonde relatie onderhouden, vrij van overdreven gehechtheden en afhankelijkheden.
