Irena Sendler werkte als verpleegster in het sociale systeem van Warschau belangrijkste orgaan dat de gemeenschapskantines van de stad beheerde toen Duitsland in 1939 Polen binnenviel. Discreet en moedig redde Sendler de levens van meer dan 2.500 kinderen tijdens het gewapende conflict, maar haar heldendaden werden pas in 1999 erkend dankzij een groep Amerikaanse studenten tijdens een project over de Holocaust.
Het verhaal van Irina Sendler raakte bijna een halve eeuw in de vergetelheid; tot dan toe was onze hoofdpersoon onbekend buiten de Poolse grenzen. Ze werd niet veel genoemd, zelfs niet door de media en historici van haar land, deels vanwege de jaren van communistisch obscurantisme volgens het uitgevoerde onderzoek.
De beginjaren van Irena Sendler
Er is niet veel bekend over zijn jeugd. We weten dat haar vader een plattelandsdokter was en dat hij stierf toen ze 7 jaar oud was. De man gaf het door aan zijn dochter de waarden die haar ertoe aanzette duizenden mensenlevens te redden en van hem erfde ze haar moed.
Hij zou zich zijn hele leven twee regels van zijn vader herinneren: help altijd mensen in nood en werk voor het welzijn van de gemeenschap. In naam hiervan onderscheidde ze zich als een discrete vrouw die zich beperkte tot het doen van haar werk en het helpen van haar volk.
Irena werd in 1910 in Warschau geboren. Van jongs af aan sympathiseerde hij met de Joodse bevolking die in de jaren voorafgaand aan de Tweede Wereldoorlog onder de druk van de Poolse regering leefde. Toen ze begon als verpleegster hij werd woordvoerder van de zaak tegen de discriminatie van deze mensen . Hierna werd ze voor drie jaar van de Universiteit van Warschau gestuurd; waarna hij zijn studie hervatte en voltooide.
De humanitaire inzet van Irena Sendler
In 1939, tijdens de invasie van Polen door de Duitsers, werkte Irena als verpleegster en maatschappelijk werkster in gemeenschapskantines. Hij wijdde zich onvermoeibaar aan het verzachten het lijden van duizenden mensen. Dankzij haar boden de kantines maaltijden aan weeskinderen, ouderen en armen. Ze doneerden medische kleding en geld.
In 1942 als reactie op de oprichting van een getto in Warschau door de nazi's Sendler werd lid van de Joodse Hulpraad, bekend als Zegota.
Geschokt door de wreedheden waar ze elke dag getuige van moest zijn, stelde ze de families snel voor om met haar hulp hun kinderen uit het getto te halen. Zijn doel was om hen de genocide te laten overleven. Veel moeders accepteerden de hulp van Irena berustend, ook al wisten ze dat ze hun kinderen nooit meer zouden zien.
Om aan de kinderen te ontsnappen gebruikte hij alle beschikbare uitvluchten. Hij wist veel kinderen te redden door ze te verstoppen in vuilniszakken, ambulanceboxen of door te doen alsof ze tyfus hadden.
Irena gebruikte een kaart van het Poolse gezondheidsbureau omdat de Duitsers geen controles durfden uit te voeren op de zieke bevolking uit angst besmet te raken. In anderhalf jaar tijd verdwenen ruim 2.500 kinderen uit het getto.
Ik slaagde erin kaarten voor mezelf en mijn partner Schultz te vinden van het gezondheidsbureau, waarvan een van de taken het bestrijden van besmettelijke ziekten was. Later vond ik pasjes voor andere medewerkers. De Duitsers vreesden een mogelijke tyfusepidemie, dus accepteerden ze dat wij Polen het gebied in de gaten hielden.
-Irena Sandler-
Hij map Sendler
Zijn heroïsche daden gingen door, zelfs nadat hij de kinderen had gered. Hij wenste dat ze op een dag herenigd konden worden met hun familieleden. Voor dit doel creëerde een archief waarin hij elk kind en de identiteit van de gastgezinnen vastlegde. Voor meer veiligheid plaatste hij alle gegevens in glazen potten die hij in de tuin begroef.
Het duurde niet lang voordat de nazi's Irena's acties opmerkten en in oktober 1943 werd ze gearresteerd door de Gestapo. Ondanks de martelingen die hij onderging, onthulde hij nooit de details van de kinderen of de namen van zijn medewerkers. Uiteindelijk werd ze ter dood veroordeeld, maar dankzij de hulp van een nazi-soldaat wist ze uit de gevangenis te ontsnappen. Zijn naam werd op de lijsten van de veroordeelden vermeld, maar hij zette zijn werk onder een valse identiteit voort.
De oorlog is voorbij Irena Sendler overhandigde de lijst met namen die in de tuin begraven lagen aan het Bijstandscomité voor Joodse Overlevenden. De meeste gezinnen van herkomst van de kinderen waren echter gedecimeerd in de concentratiekampen. Wij zijn daarom verder gegaan met de zoektocht naar adoptiegezinnen voor sommigen en van weeshuizen voor anderen. Deze laatste werden geleidelijk overgebracht naar Palestina.
Irena Sendler: prijzen en onderscheidingen
Na decennia van anoniem leven werd er een foto van hem in de kranten gepubliceerd. Velen herkenden die vrouw als de verpleegster die hun leven had gered.
Irena Sendler ontving, naast verschillende onderscheidingen, de belangrijkste Poolse onderscheiding: de Vrouwe van de Orde van de Witte Adelaar. In 2007 werd genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede . Ze stierf op 12 mei 2008 op 98-jarige leeftijd.
Hij had nooit gedacht dat hij daar erkenning voor zou krijgen zijn altruïsme . Noch omdat ze martelingen door de nazi's hebben ondergaan, noch omdat ze tientallen jaren zijn belegerd door het naoorlogse communistische regime. Voor haar was het altijd belangrijker om anderen de hand te reiken dan enige erkenning te krijgen.
Deze daden waren de reden van mijn bestaan op aarde en geen recht om glorie te ontvangen.
-Irena Sendler-
