Stel je voor dat je voor de televisie zit en naar een quiz kijkt. Er wordt een vraag gesteld over iets dat u goed kent. U kent het antwoord, maar kunt het niet onthouden/toegang krijgen. Toch heb je het gevoel dat je haar kent. Wat gebeurt er? Waarom Wat er gebeurt, is een blokkade in het geheugenherstel: het fenomeen 'Ik heb het op het puntje van mijn tong'.
Het herinneren is in veel gevallen een automatisch mechanisme. Het ophalen van informatie uit het geheugen en als reactie op een stimulus vertegenwoordigt een specifiek deel van het geheugen dat een puur onvrijwillig karakter heeft. De inspanning is te danken aan de poging om die gedachten te vinden waarmee we informatie kunnen ophalen.
Het herstel van herinneringen is inherent automatisch: een bepaalde stimulus vertaalt zich in een automatische reactie . Bijvoorbeeld fietsen, uw handtekening schrijven of autorijden. Hoe doen we dit zo automatisch en effectief? het fenomeen ik heb het op het puntje van mijn tong . Lees verder!
Het ligt op het puntje van mijn tong
Ons geheugen is niet perfect, maar maakt regelmatig fouten. Bovendien kunnen we de meeste van deze fouten niet eens detecteren. Laten we het hebben over vergeetachtigheid uitglijden of verandering van herinneringen.
Een belangrijk onderzoeksgebied op dit gebied is datgene dat overeenkomt met het fenomeen Ik herinner het me en we kunnen zelfs praten over dingen die ermee verband houden, maar we kunnen het niet terugkrijgen.
Dit is een bijna universele ervaring waarbij de persoon moeite heeft zich een woord of naam te herinneren die hij al kent. Ze heeft zelfs het gevoel dat ze het vastgelopen woord bijna weer kan herstellen.
Hoewel hij het niet terugkrijgt, heeft hij het gevoel dat hij het in figuurlijke zin op het puntje van zijn tong heeft. Het gebrek aan toegang tot spraak en het gevoel van aanstaande herstel zijn twee van de belangrijkste kenmerken die dit fenomeen definiëren.
De eerste onderzoeken over dit onderwerp
De eerste gedetailleerde studie van dit fenomeen werd uitgevoerd in 1966 en onthulde dat mensen zich veel dingen kunnen herinneren over de woord die ze op het puntje van hun tong hebben en die ze meteen kunnen herkennen zodra het hen wordt getoond.
Op een later tijdstip bestudeerden de onderzoekers ook het zogenaamde lelijke zustereffect. Dit effect bestaat uit het herhaaldelijk terugvinden van onjuiste of verschillende woorden tijdens het zoekmechanisme naar het juiste woord in de geheugen . werden vaker gebruikt dan dat het woord bleef hangen.
Mensen proberen alle mogelijke trucs en methoden uit om uit de problemen te komen, wat behoorlijk wat kan opleveren frustrerend . Kijk herhaaldelijk naar je binnen- en buitenwereld op zoek naar de oplossing. Zoek in sommige gevallen de oplossing in de letters van het alfabet. Dan stopt hij met proberen die muur af te breken
Interessant genoeg is waargenomen dat alle aanwijzingen of informatie die aan een persoon in deze situatie wordt gegeven, een effect kunnen hebben negatief waardoor het langer duurt voordat ze het geblokkeerde woord onthoudt. In dit geval, wanneer de persoon zijn geheugen doorzoekt, vindt hij i herinneringen gekoppeld aan de aanwijzing die haar werd voorgesteld.
Wat hebben we over dit fenomeen geleerd?
Allereerst het fenomeen ‘ik heb het op het puntje van mijn tong’. het is een tamelijk frequente en bijna universele ervaring . Uit onderzoek is gebleken dat van de 51 verschillende wereldtalen er 45 een uitdrukking bevatten waarin het woord taal wordt gebruikt om dit fenomeen te beschrijven.
Ten tweede komt het fenomeen met een hoge frequentie voor, doorgaans één keer per week. Deze frequentie neemt toe met de leeftijd.
Ten slotte wordt het fenomeen vaak gekoppeld aan eigennamen. Het is ook gebruikelijk om de eerste letter te onthouden van het woord dat u zoekt. Over het algemeen onthouden we bepaalde kenmerken van de persoon, zijn beroep, de kleur van zijn haar, maar niet zijn naam.
Gelukkig wordt het probleem echter in ongeveer 50% van de gevallen opgelost . Maak je dus geen zorgen als je dit fenomeen regelmatig ervaart. Het komt vaak voor en is geen pathologie.
