Aan jou die bijna zonder afscheid vertrok
En de Ja. Wanneer ben je van gedachten veranderd? Ik was zo blind en onwetend dat ik het niet besefte. Hoe kon ik nog steeds geloven dat wat er tussen ons was waar en authentiek was? Waarom waarschuwde je me niet toen je het gevoel kreeg dat ons beveiligingsmechanisme ons niet langer beschermde?
Misschien blijf ik zonder antwoorden achter met duizenden twijfels en een gevoel van schuld
Aan jou die vertrok zonder afscheid te nemen. Dat je mij bij de eerste gelegenheid in de steek liet en mij onzekerheid als antwoord aanbood. Wanneer ben je van gedachten veranderd?
Aan jou die alles was en niets werd in een paar seconden
Ja tegen jou. Dat je je toekomst samen met mij voorstelde met een glimlach
Het was eigenlijk meer jij dan ik die ons enthousiasme sterk weefde kalm de ene keer vrede, de andere keer rust, passie, verlangen om te overwinnen en motivatie, maar vooral de manier waarop ik je waardeerde en waarde gaf.
Ik weiger te geloven dat je alles in één klap hebt kunnen wissen. knuffels . Het verlangen om de wereld te veroveren, met gesloten ogen op de bank te knuffelen, elkaars hand vast te houden, te zoenen, ons te vullen met complimenten, grapjes te maken en elkaar op te zoeken op bed, ook al waren we maar een paar millimeter uit elkaar om er zeker van te zijn dat we er elke ochtend voor elkaar waren. Ik weiger het te geloven.
Misschien had het zo moeten gaan, maar Ik kan moeilijk geloven dat de gelukkige tijd die we samen hebben opgebouwd, van 's ochtends tot 's avonds is vervaagd .
De waarheid
Aan jou die vertrok zonder afscheid te nemen en die niet vocht
Aan jou die vertrok zonder afscheid te nemen. Deze brief is aan u opgedragen gemaakt van vurige woorden uit een liefde die nooit eindigt .
Ik begrijp nog steeds niet hoe deze scheur is ontstaan
Vechten is het werkwoord dat de ruggengraat van koppels ondersteunt welzijn
Sorry maar ik begrijp het niet.
Denk niet dat ik geen spijt heb van wat ik je heb aangedaan. Ik weet dat mijn daden soms niet waren wat je had verwacht
Ik wil het je vragen Pardon
Ja tegen jou. Dat je vertrok zonder afscheid te nemen. Ik wend mij tot jou omdat jouw afwezigheid mij pijn doet het brandt, het krast mij en het laat me groeien in een gevoel van leegte dat steeds groter wordt. Omdat ik van je hou, mis ik je en ik voel dat ik je nodig heb.
Iedereen heeft een hut in zijn hart waar hij of zij kan schuilen als het buiten te hard regent.
