Excuses verzinnen: de onvermoeibare gewoonte van veel mensen

Er zijn mensen die een diploma lijken te hebben in het maken van excuses. Ze vinden fantastische rechtvaardigingen voor elke onzorgvuldigheid, falen of falen om hun woord te houden. Ze lijken geen moeite te hebben met het vinden van voorwendsels en rechtvaardigingen. Naast kinderachtig gedrag vertonen ze een duidelijke onverantwoordelijkheid tegenover het leven. In dit artikel zullen we je vertellen over de onvermoeibare gewoonte van veel mensen om overal excuses voor te vinden.

De beroemde Franse schrijver Stendhal hij verklaarde dat wie zich verontschuldigt, zichzelf beschuldigt. Het is een grote waarheid, omdat deze houding vooral een vorm van zelfbedrog benadrukt waarmee je je gevoel van eigenwaarde of diepere realiteiten die je niet wilt accepteren, zoals besluiteloosheid, onzekerheid, onvolwassenheid of zelfs angst, veilig kunt stellen.

Begrijpen wat er achter zo’n persoonlijkheid schuilgaat, zal ons enorm helpen. Niet alleen om deze mensen te kunnen managen, maar ook om voor zover mogelijk adequate strategieën te vinden om hen bewust te maken van de effecten van hun gedrag.

Een excuus is erger en verschrikkelijker dan een leugen.

– Alexander Paus –

Excuses maken: de kunst van het liegen, uitstelgedrag en het insluiten van de hersenen

De gewoonte om excuses te maken begint in de kindertijd. Al op school kunnen kinderen fantasierijke excuses bedenken om te rechtvaardigen waarom ze hun huiswerk niet hebben gedaan. En zelfs thuis zijn ze bekwaam en briljant in het verzinnen van excuses om het feit te rechtvaardigen dat ze hun huiswerk en verantwoordelijkheden hebben verwaarloosd, en om anderen de schuld te geven van hun tekortkomingen. Niemand wijst hen op deze houding en beetje bij beetje wordt het verzinnen van excuses een manier om te overleven.

Bijna zonder het te beseffen worden ze ambachtslieden zelfbedrog en leugens, grote uitstellers die uitstellen tot het volgende jaar wat ze gisteren hadden moeten doen. In hun kleine universum heeft alles een rechtvaardiging en als anderen het niet begrijpen, worden ze boos en verwijten ze hen met uitspraken als: Je vertrouwt me niet Je gelooft me nooit enz.

Het is belangrijk om te begrijpen dat iemand die gewend is excuses te maken, geen gelukkig mens is. Ze heeft verre van een goed gevoel over zichzelf. Je gebruikt een excuus als je je bedreigd voelt als je vaardigheden in twijfel worden getrokken als een fout, onzorgvuldigheid of verkeerd gedrag aan het licht komt. Het excuus is een verdedigingsmechanisme om de zwakheden en inconsistenties.

Excuses die pijn doen en beperken

Excuses beperken de hersenen tot de kelder van de angst. Iedereen die ze onder welke omstandigheid dan ook gebruikt, beperkt hun groei, hun verantwoordelijkheden, hun leven en hun menselijk potentieel. Iedereen die gewend raakt aan het verzinnen van excuses, is alsof hij besmet is met een virus waardoor ze ziek worden, waardoor ze geen verandering kunnen doorvoeren en op een volwassen manier voor zichzelf kunnen zorgen.

Ik kon het rapport niet afmaken omdat mijn computer een Trojaans paard kreeg. Ik ging niet naar het sollicitatiegesprek omdat de trein kapot ging en ik niet kon bewegen. Ik weet dat ik je vertelde dat we op reis gingen, maar nu moet ik mijn ouders helpen. Achter deze excuses schuilt iets dat verder gaat dan een simpel gebrek aan eerlijkheid. Het is de angst om bepaalde realiteiten onder ogen te zien die men in plaats daarvan onder ogen moet zien voor zijn eigen welzijn, zijn waardigheid en zijn geluk.

Waarom hebben we de neiging om excuses te verzinnen?

Excuses verzinnen is de gemakkelijkste manier om elke situatie op te lossen. Als we bijvoorbeeld een belangrijke afspraak zijn vergeten, is het gemakkelijker om het lot de schuld te geven en de oorzaak van onze vergeetachtigheid te vinden in iets buiten ons: een autopech, een plotselinge ziekte die ons dwingt in bed te blijven, enz. Laten we eens kijken welke psychologische dimensies dit gedrag concreet definiëren:

Het is beter om het uit te stellen dan het onder ogen te zien(de uitstel als verdedigingsmechanisme). Als iets van onze kant veel inspanning vergt, stellen we dat het liefst uit tot morgen. Voor mensen die voortdurend excuses verzinnen voordat ze iets aankaarten wat hen onzeker maakt, is het het beste om dit zo lang mogelijk uit te stellen.

Veiligheid en comfort boven alles(de angstfactor). De persoon die gewend is excuses te verzinnen, leeft altijd in zijn comfortzone. Alles daarbuiten is secundair of zelfs bedreigend.

Hoe kunnen we mensen helpen de gewoonte om excuses te maken te veranderen?

Zoals we hebben gezien vinden de wortels van de slechte kunst van het verzinnen van excuses vaak vruchtbare grond in de angst en onzekerheid van degenen die hun ego en hun comfortzone willen beschermen. Soms is een excuus niets meer dan een leugen, een kleinzielige strategie om bepaalde realiteiten te verbergen.

Wat de reden ook is, zelfs als we soms zelf onze toevlucht nemen tot excuses om een ​​verandering niet onder ogen te zien, is het raadzaam om een ​​aantal aspecten in gedachten te houden. Het kan zeer nuttig zijn om over deze aspecten na te denken.

Hoe je het verontschuldigingsmechanisme kunt stoppen

Wanneer iemand een excuus gebruikt, is het belangrijk om hem/haar daar op te wijzen.We moeten de persoon bespreken en uitnodigen om eerlijk te zijn, vooral tegenover zichzelf.

• Op een respectvolle manier je moet de persoon erop wijzen dat een excuus een leugen is die tegen jezelf wordt verteld. Als je bijvoorbeeld geconfronteerd wordt met de zin: Ik ben niet naar het sollicitatiegesprek gegaan omdat ik de metro heb gemist, zou het gepast zijn als de persoon zou zeggen dat ik niet naar dat sollicitatiegesprek ben gegaan omdat ik een nieuwe afwijzing niet zou kunnen accepteren.

Als excuses je redder in nood zijn, spring dan in het water en leer zwemmen.Veel mensen nemen hun toevlucht tot de meest vindingrijke rechtvaardigingen om te vermijden dat ze geconfronteerd worden met datgene waar ze bang voor zijn en waarvoor ze bang zijn ze blijven het uitstellen . Als iemand gerespecteerd wil worden en vooral een goed gevoel over zichzelf wil hebben, moet hij zijn excuses opzij zetten en actie ondernemen, de confrontatie aangaan, problemen oplossen, proberen te veranderen...

We hebben allemaal meer dan eens excuses gebruikt en weten hoe moeilijk het is om er volledig vanaf te komen. Laten we daarom proberen geduld te hebben met degenen die ze nog steeds gebruiken en wachten tot ze ermee ophouden. Ze proberen zich immers nog steeds te bevrijden van ballast of zware last.