Laten we dit verhaal lezen om meer te weten te komen over misofonie: ik ben mijn hele leven zo geweest, het is verschrikkelijk. Het gebruik van welke vorm van transport dan ook maakt me helemaal gek. Als ik geen oordopjes draag of naar muziek op mijn koptelefoon luister, word ik erg nerveus en prikkelbaar. Het toetsenbord van de computer horen, iemand die kauwgom kauwt, op zijn vork bijt tijdens het eten, soep nippen... een oneindig aantal dingen. Ik zou willen dat ik op een dag kalm kon zijn en niet alleen hoefde te zijn of mijn koptelefoon op had, en geen grapjes hoefde te maken over mensen die het doen, of boosaardig aankeek... Ik kan geen vaste partner hebben, het is normaal dat ik uiteindelijk iemand als ik ga haten.
Wat we zojuist hebben gelezen, is de getuigenis van een persoon die aan misofonie lijdt. Maar wat is misofonie dan? In principe wordt het gedefinieerd als een grote gevoeligheid (overgevoeligheid) voor bepaalde geluiden .
De belangrijkste reactie is woede, en niet minachting. De dominante emotie is woede. Het lijkt een normale reactie, maar in plaats daarvan presenteert het zich op een overdreven manier
-Dr. Sukhbinder Kumar. Universiteit van Newcastle-
Het is een van de aandoeningen waarbij sprake is van verminderde tolerantie voor geluid, samen met hyperacusis
Het woord misofonie werd in het jaar 2000 bedacht door de artsen Pawel Jastreboff en Margaret Jastreboff. Deze term is afgeleid van het Griekse misos dat haat betekent en foné dat geluid betekent. Dus misofonie kan ook worden gedefinieerd als selectieve gevoeligheid voor geluid.
Wat is misofonie eigenlijk?
Zoals we al zeiden, bestaat misofonie uit een lagere tolerantie voor bepaalde geluiden. Degenen die er last van hebben, kunnen bepaalde specifieke geluiden niet verdragen. Wat voor de meeste mensen een achtergrondgeluid is, is voor anderen zeer onaangenaam .
Geluiden zoals kauwen, rammelen van bestek of trommelen met vingers worden ondraaglijk voor mensen die hieraan lijden misofonie .
