Het papierhuis is een van de meest succesvolle Spaanse series van de afgelopen jaren. Het was aanvankelijk een serie op kleine schermen totdat Netflix deze overnam en internationale bekendheid gaf. Het filmen begon in 2017 en boekt nog steeds successen. Het lijkt erop dat het een blijvertje is, maar wat is de oorzaak van zoveel succes?
Dankzij internet en nieuwe vormen van genieten kunnen we dichter bij producties uit andere landen komen die ons anders nooit zouden hebben bereikt. Om deze reden kunnen we dat dus zeggen een groot deel van het succes van Het papierhuis het komt door Netflix.
Toch triomfeert een serie niet alleen vanwege het medium; het moet een aantal ingrediënten bevatten die de aandacht van de kijker kunnen trekken. Het papierhuis het is het verhaal van een overval, maar niet zomaar een overval, maar eerder een grootschalige overval: zonder iemand te beroven afgezien van de grootste vis in de zee.
Een groep overvallers die codenamen gebruiken en elkaar niet kennen, zullen de bevelen opvolgen van het brein van deze moeilijke operatie: De Professor. Ze zullen allemaal, behalve de professor, de Spaanse Staatsmunt binnengaan met het simpele doel om 2.400.000 euro te produceren.
Ze hebben 11 dagen als gijzelaars en alles is tot in het kleinste detail gepland . Van buitenaf zal de professor bevelen geven en onderhandelen met de politie om tijd te winnen. Een claustrofobische serie en met een eigen identiteit, omlijst door het partijdige lied Hallo mooi en de maskers van Dalí (waarvan de oorsprong wordt beweerd) die niemand onverschillig zullen laten.
De Robin Hoods van onze tijd
Robin Hood hij stal van de rijken om aan de armen te geven hij leefde als een buitenstaander hij vocht tegen de sheriff (een figuur van macht en onderdrukking) hij was de held van de armen . Maar dat betekent niet dat een outlaw een schurk is; een man die aan de kant van het goede staat, kan perfect een held worden.
We hebben een klassieke opvatting van de held die sterk geassocieerd wordt met orde; een held die de regels respecteert en wat vooraf is vastgesteld, en die de rol van rechtvaardigheid binnen de samenleving op zich neemt.
Hij werd verbannen door koning Alfonso en kreeg te maken met onrecht. Toch kwam hij nooit in opstand, kwam hij niet onder ogen en probeerde hij ook niet zijn territorium binnen te vallen. Middeleeuwse helden zwoeren trouw aan de koning, een superieure en machtige figuur. Eer en loyaliteit waren fundamentele kwesties in de Middeleeuwen en ook in de daaropvolgende eeuwen. Op dit moment bestaat er een vooraf ingesteld systeem en alles wat daar geen deel van uitmaakt, zal slecht zijn.
Robin Hood speelt echter niet volgens de regels en toch vinden wij hem goed. Waarom? Waarom we beschouwen de orde als onrechtvaardig als een onderdrukkend organisme dat ongelijkheid voedt. Robin Hood is een held die we nauwelijks in hetzelfde archetype als de Cid zouden kunnen passen, ondanks dat beide middeleeuwse wortels hebben. Deze held die de regels overtreedt heeft zijn eigen opvatting van rechtvaardigheid en volgens hem komt het kwaad overeen met de figuur van de onderdrukker: macht en autoriteit.
Door de wetten aan te vechten stelt hij een eerlijkere, meer egalitaire samenleving voor die daarom de massa zal aantrekken. En dit is precies wat we zien Het papierhuis : een groep dieven onder leiding van een ongeëvenaard brein die verre van als de slechteriken worden beschouwd ze hernieuwen de hoop in de samenleving .
Helden en schurken
De grens tussen held en slechterik vervaagt steeds meer telkens wanneer de onderdrukker zijn macht uitoefent en telkens wanneer hij de onderdrukten verstikt. Wat is de kern van het hedendaagse leven? Zonder enige twijfel en zonder al te veel na te denken: het geld . Geld is de as waar onze wereld om draait, die bepaalt of we beter of slechter kunnen leven en die onderdrukkers macht geeft.
Robin steelt van de rijken om aan de armen te geven: hij is een burgerwacht. De dieven van Het papierhuis ze zullen de buit niet aan de meest behoeftigen geven, maar ze hebben gedaan wat we allemaal graag zouden willen doen: toegang krijgen tot het hart van de macht en het van daaruit vernietigen. Niet door het in de letterlijke zin te vernietigen, maar door te dringen, door aan te tonen dat zelfs de macht kan wankelen en er de spot mee te drijven.
In de serie we zien de invloed van de media. We ontdekken dat het nieuws wordt gemanipuleerd en toch blijft de publieke opinie nog steeds aan de kant van de dieven. Deze burgerwachthelden die buiten de wet opereren, worden niet alleen geïnspireerd door Robin Hood, maar ook door romantiek. Er is een romantische stroming die ons tot gemarginaliseerde karakters heeft gemaakt die zingen over vrijheid.
Een voorbeeld hiervan zien we bij de Spaanse dichter en journalist Espronceda of beter gezegd in zijn werken. Espronceda creëerde personages die een projectie waren van zijn romantische ego.
Onder zijn personages vertegenwoordigt de piraat de absolute romantische held wiens enige doel het leven in vrijheid is. Een individuele burgerwachtheld die de waarden van de wereld verwerpt en op zee leeft omdat daar geen wet is. Hij is een nogal terugkerend personage in de Europese romantiek en auteurs als Lord Byron hebben hem in hun geschriften opgenomen.
Deze piraat die in vrijheid wil leven, is een weerspiegeling van de strijd tegen de conventioneel gevestigde romantische held. Een groot deel van het succes van Het papierhuis het komt door het feit dat wij, als denkbeeldige kijkers van de nieuwsprogramma's van de serie, deze personages verheerlijken als opmerkelijke helden die vechten voor hun vrijheid.
Het papier bevat de echte boodschap
Veel verder dan de overval Het papierhuis wil een dogma ter discussie stellen. De keuze voor het partijdige lied is geen toeval Hallo mooi als soundtrack van de serie . Er is veel discussie geweest over het feit dat zingen juist door de serie mainstream is geworden en misschien is dit gedeeltelijk het geval en weten veel van degenen die het zingen de ware betekenis ervan niet.
We weten zeker dat dankzij de serie en de massamedia de boodschap van dit nummer in zekere zin weer tot leven lijkt te zijn gekomen. Dat wil zeggen dat het mogelijk is om vanuit een groot en krachtig medium waarden uit het verleden terug te halen die sluimerend leken, zoals gebeurt met het masker van Guy Fawkes in V per Vendetta .
Zelfs het masker van Dalí lijkt een geheel nieuwe betekenis te hebben gekregen. Deze elementen zijn in een wereld die zo gecontroleerd en gedomineerd wordt door geld moeten we soms geloven in helden die ons zullen redden maar geen helden met mantel en zwaard, maar revolutionaire helden die ons uitnodigen om voor de vrijheid te vechten.
Het papierhuis het is een serie die ons precies dit geeft: allerlei soorten helden, sommigen met een twijfelachtige moraal, maar niettemin helden. In sommige passages lijdt de serie onder de traagheid van scènes die misschien te zoet zijn voor zo'n verstikkend klimaat als het afgebeelde, maar we vergeven ze hiervoor omdat ze ons een lied van vrijheid aanbieden.
Wat is mijn boot? Mijn liefste; wie is mijn god? Vrijheid; en mijn wet? De kracht en de wind; mijn enige thuisland is de zee.
-Espronceda-
