Er bestaat geen twijfel over dat ten volle leven en het waarmaken van je wensen op het pad naar zogenaamd geluk geen gemakkelijke taak is. In werkelijkheid is het een reis waarvan de uitkomst absoluut onzeker is en gedurende welke soms worden we onze eigen ergste vijand.
Er kunnen ongunstige externe omstandigheden bestaan: economische, professionele, huisvestingsproblemen, enz. Aan de andere kant kunnen sommige persoonlijke omstandigheden een obstakel vormen, zoals het lijden aan een ziekte, het verlies van een dierbare of de frustratie van verwachtingen waar men op een gegeven moment niet meer aan kan voldoen.
Dit alles zonder te vergeten dat er altijd min of meer duidelijke concurrentie is met andere mensen die bereid zijn te vechten om dezelfde doelen te bereiken. Zeker ze zullen er alles aan doen om een spaak in onze wielen te steken . Maar we zouden onszelf tot onze eigen ergste vijand kunnen maken...
Mensen die alles hebben, maar ongelukkig zijn
Sommige gelukkige mensen die in een gunstige omgeving leven en blijkbaar weinig moeilijkheden moeten overwinnen om te krijgen wat ze willen ze voelen zich ongelukkig . Maar als er geen obstakels zijn, verloopt alles soepel en is hun leven comfortabel en bergafwaarts Wat veroorzaakt dit ongeluk? Wat veroorzaakt deze voortdurende ontevredenheid?
Vaak zijn dit barrières die onzichtbaar zijn voor anderen en die door de persoon zelf zijn gecreëerd en verdikt. Ook wij kunnen onze eigen ergste vijand worden als we onszelf verkeerd beoordelen en mentale grenzen opbouwen of een negatieve houding versterken ten opzichte van de doelen die we willen bereiken. Een soort zelfopgelegde ballast waarvoor wij de gevolgen zullen dragen. En op elk gebied van het leven.
Vaak gebeurt dit omdat Zelfliefde, of liefde voor onszelf, verdwijnt. L’ zelfvertrouwen bezwijkt onder de klappen van dit vreemde psychologische spel dat niets met egoïsme te maken heeft. Het betekent niet dat je denkt: ik ben superieur aan alles en iedereen, integendeel: ik verdien dezelfde behandeling en hetzelfde begrip als ik aan anderen geef.
Het belang van jezelf objectief beoordelen
Van jezelf houden betekent dat je je waarde erkent en jezelf net zo belangrijk vindt als anderen. Voor veel mensen is het niet gemakkelijk omdat ze niet weten hoe ze zichzelf objectief moeten beoordelen.
We hebben vaak de neiging om de deugden van anderen te overdrijven door hen eventuele gebreken te vergeven of hun verkeerde gedrag te rechtvaardigen. Integendeel, we worden vreselijk oneerlijk tegenover onszelf, veeleisend en zelfs wreed. Als je jezelf in deze manier van denken herkent, weet dan dat je je eigen ergste vijanden bent!
Dit gedrag kan diepe bitterheid veroorzaken die tot depressie en neurotisch gedrag leidt. We moeten leren onszelf objectief en anderszins te beoordelen onszelf vergelijken aan anderen. Alleen op deze manier zullen we onze ergste vijand uit onze gedachten verwijderen.
Onze eigen ergste vijand zijn kan het resultaat zijn van onderwijs
Over het algemeen deze manier van zijn en voelen het is het resultaat van opvoeding en een bijzondere rijping . Het kind is van nature egocentrisch. Hij heeft nog geen sociaal geweten en denkt dat alles om hem heen hem toebehoort en hem aangaat.
Dit idee wordt ondersteund door het feit dat het meestal op de achtergrond wordt geplaatst middelpunt van de aandacht : van ouders, grootouders, oudere neven… Later ontdekt hij door opvoeding en contact met andere kinderen dat er nog veel meer mensen om hem heen zijn. Hij ontdekt dat deze andere individuen ook respect en aandacht verdienen.
Maar als dit evenwicht ontbreekt Hoogstwaarschijnlijk zal hij als volwassene niet in staat zijn zichzelf en anderen objectief te beoordelen . In vergelijking met vrienden en collega's zal hij zijn eigen verdiensten en kwaliteiten tenietdoen om ze niet te minachten en gedreven door een buitensporige, zeer rigide nederigheid en waarschijnlijk begunstigd door morele en religieuze overtuigingen.
Of in het tegenovergestelde geval om spijt te voorkomen en schuldgevoelens hij zal anderen negatief beoordelen, maar hij geeft de voorkeur aan een innerlijke houding die nooit oprecht bevredigd wordt.
Hoe we kunnen ophouden onze eigen ergste vijand te zijn
Om onze ergste vijand te verslaan is de eerste stap het onderkennen van het probleem. We moeten ons dagelijks gedrag observeren en dynamiek van onze gedachten . Zo zullen we ontdekken dat we onszelf verschillende keren per dag kleine bevredigingen ontnemen door ten onrechte te denken dat ze niet van ons zijn en dat we ze ook niet verdienen.
Laten we vanaf hier beginnen het erkennen van onze capaciteiten en de kleine resultaten die elke dag worden behaald dankzij onze inspanningen. Misschien zullen we, zonder het te beseffen, op een dag deze voldoening kunnen kanaliseren door het om te zetten in de motivatie die we nu missen, maar die ons in staat zal stellen te bereiken wat we verlangen (en verdienen).
