Het lijkt erop dat we graag angst voelen, maar alleen als we ons in een gecontroleerde situatie bevinden zonder gevaar, kortom als het hoogstens een adrenalinestoot is in plaats van echte angst. Cinema helpt ons daarbij, met name het horrorgenre en de verschillende subgenres waaronder psychologische horror . Maar ondanks hun enorme schare fans worden horrorfilms zelden goed ontvangen door critici.
In dit artikel concentreren wij ons op psychologische horror via een korte excursie over de geschiedenis van de cinema.
Psychologische horror: geschiedenis van de cinema
Begin 20e eeuw
George Méliès, pionier van de cinema, produceerde de eerste horrorfilm uit de geschiedenis Het duivelshuis . Vanaf dit moment zullen er nog een oneindig aantal andere titels volgen.
1. Het kabinet van dokter Caligari (1920)
Het is een stomme film op het hoogtepunt van het Duitse expressionisme. Door velen beschouwd als de eerste horrorspeelfilm en momenteel beschouwd als een cultfilm. De film is geïnspireerd op verschillende moorden die daadwerkelijk in Hamburg zijn gepleegd ; in de film worden deze moorden begeleid door een bijzondere hoofdpersoon en zijn vreemde slaaf. Bijzondere aandacht verdienen de expressionistische scenario's waarin de personages bewegen. In dezelfde lijn heeft Duitsland ons andere horrorklassiekers nagelaten, zoals M – Het monster van Düsseldorf (1931).
2.
Amerikaanse film die zich afspeelt in een circus van verschijnselen, dat wil zeggen mensen met misvormingen die aan het begin van de 20e eeuw als attractie werden tentoongesteld. De plot draait om schaamte en moord . Een merkwaardig feit is dat sommige acteurs daadwerkelijk misvormingen hadden.
In deze periode bracht de fascinatie voor het monsterlijke veel regisseurs ertoe literaire werken aan te passen, zoals Frankenstein Het vreemde geval van van de heer Hyde (1920) en bracht acteurs als Bela Lugosi bekendheid vanwege zijn vertolking van Dracula.
Tweede helft van de 20e eeuw
We hebben het over een periode van verandering. In de jaren zestig domineerden zwart en wit de psychologische horror; Vanaf de jaren zeventig zal er in de horrorcinema sprake zijn van een voor en na.
3. Psycho (1960)
De jaren 60 werden gekenmerkt door films waarin het gewicht puur op de acteurs viel, waarvan we ons titels herinneren als Wat is er met Baby Jane gebeurd? (1962) de De vogels (1963).
We kunnen zeker niet over horrorcinema praten zonder de grote meester te noemen Psycho geprezen als een van de beste horrorfilms aller tijden . Het sinistere Bates Motel, de douchescène van Norman Bates en de mysterieuze moeder creëren een sfeer die de meester van de spanning waardig is. Pure psychologische horror zonder de noodzaak van speciale effecten of tomatensaus.
4. Rosemary's Baby - Rood lint in New York (1968)
Met een jonge Mia Farrow als hoofdrolspeelster en geregisseerd door Roman Polanski is het een verdere demonstratie van de verleidelijke kracht van de geest; sfeer vol pijn en angst . De voor die tijd totaal vernieuwende film werd opgenomen in het Dakota Palace, waar John Lennon werd vermoord en waar Manson en zijn familie probeerden de opnames te voorkomen kort voordat ze Polanski's vrouw vermoordden. Het is zeker een film gehuld in mysterie die iedereen sprakeloos maakt.
5. (1973)
De rudimentaire speciale effecten, het groene braaksel en de littekens van de kleine Regan maken deze film tot een pionier van zijn tijd. Momenteel lijkt hij ons meer te laten lachen dan bang te maken, maar hij scoorde een voor en dan in horrorfilms ; een echte klassieker die een genre opnieuw uitvond.
6. (1980)
In de jaren zeventig en tachtig bloeide de fusie tussen sciencefiction en terreur, waar films van houden Vreemdeling (1979). Het waren ook de jaren waarin er een echte furore uitbrak om de romans van te verfilmen Stephen King-films zijn daar een voorbeeld van Carrie – De blik van Satan (1976) en uiteraard psychologische horror Schijnt .
Wie kan het legendarische Overlook-hotel de kronkelige weg of de waanideeën van vergeten Een waar meesterwerk gemaakt door een bioscoopgenie
Jaren 90 en 2000
Het misbruik van speciale effecten begint te woeden in de magie van terreur . Er worden honderden films met een paranormaal karakter geproduceerd, waaronder sagen, maar de meeste zijn van twijfelachtige kwaliteit en worden door critici weinig gewaardeerd.
Een tijdperk van remakes van Japanse films zoals De ring Zaag (2004) en een lange lijst films met bezeten kinderen en geesten. Uit deze jaren kunnen we ons echter enkele films herinneren die meer een beroep doen op spanning en de psychologische dimensie.
7 . (1990)
Verfilming van een roman van Stephen King claustrofobisch, obsessief en vol spanning leverde het Kathy Bates de Oscar voor beste actrice op . De fascinatie voor de romans van de beroemde schrijver Paul Sheldon leidde verpleegster Annie Wilkes tot obsessie en als gevolg daarvan
De aantrekkingskracht op King's werken blijft ons films opleveren zoals 1408 (2007) zeer onderschat, maar die de psychologische horror herstelt waarnaar dit artikel verwijst; hypnotiserend en claustrofobisch verdient het meer ruimte in het repertoire van de horrorcinema. King raakt nooit uit de mode en de verfilming ervan is onlangs in de bioscopen verschenen Het (2017) al vinden wij de miniserie uit 1990 met Tim Curry veel beter.
8. (1991)
Hoe kunnen we Hannibal Lecter vergeten? psychopaat geschikt Een onmisbare thriller om de geesten van moordenaars en kannibalisme te onderzoeken .
9. (2001)
Een Spaanse regisseur Alejandro Amenábar en een fantastische Nicole Kidman gaven ons dit juweel van de psychologische horror van de 21e eeuw. In een mysterieus oud landhuis, geïsoleerd en gehuld in mist, vinden zeer vreemde gebeurtenissen plaats. Dit zou weer een film over paranormale verschijningen kunnen zijn, maar dat is niet het geval De anderen . De angst wordt nauwelijks gesuggereerd en het gebrek aan licht als gevolg van de lichtgevoeligheid van de kinderen die in de villa wonen, biedt ons een sombere sfeer waarin niets is wat het lijkt .
2010 – Actualiteiten
We volgen de lijn van titels uit de vorige periode zoals De bezwering – De bezwering Verraderlijk (2010) de Babadook (2014) en de saga Paranormale activiteit ze nemen de lijst van horrorfilms van onze tijd over. Bijna allemaal waren ze zeer succesvol bij het publiek.
Sommige presenteren interessante voorstellen, maar de meeste missen overmatige make-up, speciale effecten en voorspelbaarheid. Films die de aandacht van het publiek trekken, maar niet die van critici; we zijn zeker in de aanwezigheid van een zeer geforceerde horror die uiteindelijk vermoeiend wordt .
We willen echter twee films uit deze periode in herinnering brengen die niet in het horrorgenre maar in het suspensegenre vallen; het gebruikte psychologische spel is echter veel angstaanjagender dan welke demonische bezetenheid dan ook.
10. (2010)
Uitstekende prestatie van Natalie Portman in een omgeving gekenmerkt door klassieke dans-eetstoornissen schizofrenie en hallucinaties.
11.
Film van een van de grote regisseurs van de 20e en 21e eeuw Martin Scorsese en met in de hoofdrol de veelgeprezen Leonardo DiCaprio Het heeft een uitzonderlijke cast waarin Ben Kingsley en Mark Ruffalo opvallen. Het speelt zich af in de jaren vijftig en ligt heel dicht bij de film noir uit het begin van de 20e eeuw. De locatie, een eiland waar een psychiatrische instelling gevestigd is, zal ons onderdompelen in de verschrikkingen van de menselijke geest en vreselijke praktijken zoals lobotomie. Wat is echt A Shutter-eiland ? Wat gaat er schuil achter deze psychiatrische instelling? Zeker een geweldige hedendaagse thriller.
Wat zou erger zijn? Leven als een monster of sterven als een goed mens?
– Shutter-eiland –
