De mythe van het Dwazenschip werd in het jaar 1486, aan het begin van de Renaissance, genoemd . Een man genaamd Sebastiaan Het schip der dwazen de Stom schip . Dit gedicht gaat over een zeereis van 111 gekken naar een plaats genaamd
Hieronymus Bosch, in het Italiaans Ieronimo Bos genoemd, was zelfs nog directer. Hij creëerde een schilderij genaamd The Ship of Fools. Hij gaf vorm aan de pelgrimstocht van een groep gekken die zonder bestemming over zee reizen.
Misschien zullen we op een dag niet meer precies weten wat de waanzin had kunnen zijn. […]
Waarom heeft de westerse cultuur van de kant van de grenzen juist datgene verworpen waarin zij zichzelf heel goed had kunnen herkennen, en heeft zij zichzelf in feite op een indirecte manier herkend? Waarom stelde hij vanaf de 19e eeuw, maar ook vanaf de klassieke tijd, duidelijk dat waanzin de naakte waarheid van de mens was, en plaatste hij deze toch in een geneutraliseerde en bleke ruimte waar het leek alsof hij teniet werd gedaan?-Michel Foucault-
Michel Geschiedenis van de waanzin in de klassieke oudheid . Hij beweert dat het gebaseerd kan zijn op echte feiten, aangezien sommigen uit de oudheid en de middeleeuwen melding maken van schepen met lading
De mythe van het Ship of Fools is de basis van de essentie van het concept van folia ook van de reactie van de samenleving en de behandeling die daarop automatisch van toepassing moest zijn. Hieruit kunnen we verschillende lessen extrapoleren; vandaag bieden wij u er drie aan.
Lessen uit de Ship of Fools-mythe
1. Waanzin is ondraaglijk voor de samenleving
In het oude Griekenland was er een eerste benadering van de studie van verstand . Er was enige onduidelijkheid over krankzinnigheid eerst werd het beschouwd als een demonische toestand en vervolgens bij Hippocrates als een onbalans van de lichaamsvochten die behandeld moest worden met een adequaat dieet. Iets soortgelijks gebeurde in Rome.
Met de middeleeuwen deed de waanzin zijn intrede definitief op het terrein van het bovennatuurlijke . We hadden het niet over waanzin als zodanig, maar over bezetenheid. Zowel in dit tijdperk als in voorgaande tijdperken waren uitsluiting en segregatie een normale behandeling voor mensen die aan psychische stoornissen leden.
Blijkbaar voor altijd
2. De brutaliteit
In tegenstelling tot andere zieke mensen wordt de gek niet beklaagd, maar gevreesd . Ondanks de psychische stoornissen
De mythe van het schip der dwazen vertegenwoordigt een intolerante en wrede weg naar de geestesziekte.
In de middeleeuwen werden zinloze mensen verbrand, geslagen en vaak als dieren behandeld. Men geloofde dat er bestond steen van waanzin en dat dit werd gevonden het idee verspreidde zich dat gekken geïsoleerd moesten worden in plaats van op een zwervende reis te worden gestuurd zoals gebeurde in het schip der dwazen.
3. Het concept van waanzin is wijdverbreid en onnauwkeurig
Zelfs in de 21e eeuw hebben we geen definitief concept van waanzin, en nog minder in andere tijdperken. In de middeleeuwen en de moderne tijd werd alles wat afweek van de norm als gek bestempeld. Deze term omvatte alle cognitieve stoornissen, rebellen, prostituees en bijna iedereen die niet perfect overeenkwam met de overheersende parameters.
Velen van jullie zullen ongetwijfeld verbaasd zijn als je dit ontdekt, misschien zullen ze denken dat er in de moderne tijd gelukkig wel iets veranderd is. Echter de verandering was niet zo opmerkelijk, we leven in een samenleving die alleen collectieve waanvoorstellingen toestaat . In veel landen over de hele wereld geloven bepaalde mensen bijvoorbeeld dat ze meer waard zijn dan anderen, alleen maar omdat ze kleding van een bepaald merk dragen. Dit geloof wordt niet als waanzin beschouwd. Integendeel, een toespraak die door één enkel individu wordt ondersteund, wordt gezien als ziek en wordt daarom dienovereenkomstig behandeld.
Zelfs vandaag de dag worden psychische aandoeningen vaak wreed behandeld. Soms ontstaat deze ongevoeligheid binnen het gezin zelf psychische stoornissen ze worden aan hun lot overgelaten in de straten van veel steden over de hele wereld of worden gedwongen psychiatrische instellingen binnen te gaan en te verlaten die zelden proberen hen te ondersteunen en te promoten. Segregatie, geheimhouding en huichelarij worden nog steeds opgelegd alsof het een realiteit is die verdwijnt door deze onder het tapijt te verbergen.
