De virtuele wereld is een omgeving die ons ertoe aanzet een of meer personages te bouwen om met anderen te communiceren. Het tonen en demonstreren op sociale netwerken is nu routine . Deze platforms zijn echte vitrines die ieder van ons bevolkt omdat we de persoon willen vertegenwoordigen die we willen zijn.
Het tegenovergestelde van het virtuele is niet het echte, maar het heden. Op internet zijn mensen niet materieel aanwezig. Op de een of andere manier zijn we allemaal in staat een deel van onszelf te verbergen of anderen alleen te laten zien wat we willen. Hetzelfde fenomeen kan ook in het echte leven worden toegepast, maar wordt zelden zo overheersend als op internet. Tegenwoordig is het mogelijk om vrijwel alles op sociale netwerken te laten zien en te demonstreren.
Dit fenomeen, dat in eerste instantie misschien onwerkelijk en zelfs speels lijkt, dreigt gemakkelijk een reëel probleem te worden. In feite is het niet ongebruikelijk dat door onszelf op sociale netwerken te tonen als wat we niet zijn, we de beperkingen die we in het echte leven hebben, aanpassen aan deze dynamiek, waardoor we onszelf en anderen uiteindelijk in verwarring brengen over onze ware identiteit.
Vroeger was je wat je had, nu ben je wat je deelt
-Godfried Bogaard-
Wat kunnen we laten zien en demonstreren op sociale netwerken?
Virtualiteit op zichzelf biedt de mogelijkheid om iemands identiteit te vervalsen. U kunt alles in realtime met iemand anders communiceren zonder dat laatstgenoemde de mogelijkheid heeft de juistheid ervan te verifiëren.
Het is één ding om te laten zien en te demonstreren op sociale netwerken, maar het is iets anders om het in het echte leven te doen. Virtual reality laat je niet toe om binnen te komen fysiek contact met de andere persoon noch daarom om wat er wordt gezegd te contrasteren met iemands persoonlijke perceptie van de werkelijkheid.
Als dit het geval is, zijn er alle voorwaarden om het identiteitsspel langs een zeer dunne grenslijn te laten bewegen. Vaak hebben we het niet in de gaten, maar we ensceneren een karakter die ons ideale zelf vertegenwoordigt. Een representatie die wij creëren om vervolgens te voeden en te verrijken.
Goedkeuring en bewondering
L’ identiteit die we opbouwen op en voor sociale netwerken brengt risico’s met zich mee die wij als positief bestempelen. Elke keer dat we iets publiceren, krijgen we in ruil daarvoor feedback van de community. Waardering als de inhoud leuk gevonden werd of onverschilligheid als de inhoud niet leuk gevonden werd. Dit schept een precedent dat ons ertoe brengt te identificeren en te herkennen wat door onze virtuele gemeenschap wordt gewaardeerd en bewonderd.
Het tonen en demonstreren op sociale netwerken is ook een manier om te concurreren met anderen op de sociale markt. Degenen die voldoende zijn ondergedompeld in deze virtuele wereld, voelen zich rechters van anderen en tonen vaak een zorgwekkende ernst. De banden die uit deze relaties voortkomen zijn even nep als kwetsbaar.
De goedkeuring en bewondering die op sociale netwerken ontstaan, zijn niet te vergelijken met die van een echte echte relatie ; ze zijn meer de vrucht van de som van Vind-ik-leuks ontvangen en hun volgers. Juist op dit concept zijn veel influencers geboren die het meest gewend zijn aan deze persoonlijkheidsmarkt; allemaal klaar voor gebruik en allemaal vervangbaar.
Zelfbedrog is het echte probleem
Sociale netwerken zijn geboren om winst te genereren, wat op zichzelf niet noodzakelijk een slechte zaak is. Toch is het een vruchtbare voedingsbodem voor de toename van groepsdruk en voor de consolidatie van trends die niet altijd constructief zijn of vervullend voor mens en maatschappij.
Sociale media zijn ruimtes die bevorderlijk zijn voor de bagatellisering van wat relevant is. Tools die scheiden in plaats van verenigen; die micro-dictaturen van meningen aanwakkeren, waardoor degenen die geen vertrouwen in zichzelf hebben, valse en bedrieglijke identiteiten construeren.
Tegelijkertijd oefenen ze een zeer sterke conditionerende kracht uit. Showen en demonstreren op sociale netwerken kan een actie worden waar ze massaal op afkomen nog veel meer verwachtingen en gevoelens van degenen die echt uitgestort zouden moeten worden. Onopgemerkt blijven nadat je iets hebt gepubliceerd, is frustrerend en wordt beschouwd als vernederend voor jezelf en voor de echte omgeving.
Dialoog en delen op deze virtuele platforms is slechts een van de vele manieren waarop we ons met anderen kunnen verbinden . Als we onszelf toestaan te worden geabsorbeerd door sociale netwerken, zullen we uiteindelijk onze persoon kleineren en de kans opgeven om diepere ervaringen van vriendschap en zelfexpressie op te doen.
