Stereotypen en vooroordelen: wat is het verschil?

Voordat we ons concentreren op het verschil tussen stereotypen en vooroordelen Laten we beginnen met het definiëren van deze twee concepten. Stereotypen zijn de overtuigingen die we hebben over de kenmerken van een groep, terwijl vooroordelen verwijzen naar de negatieve evaluatie van de groep.

De eerste zijn gekoppeld aan het cognitieve deel, de laatste aan het emotionele deel. Stereotypen komen voort uit algemene kennis van de groep. Vooroordelen ontstaan ​​wanneer we deze algemene kenmerken aan elk lid van de groep toeschrijven, en gevolgtrekkingen maken die acceptatie of afwijzing vergemakkelijken.

Stereotypen verminderen ons mentale energieverbruik omdat ze groepen vormen en vergelijkbare lidmaatschapskenmerken toewijzen. Ze veronderstellen energiebesparingen en hoeven, in tegenstelling tot vooroordelen, niet noodzakelijkerwijs negatief te zijn, zolang ze maar worden opgevat als een algemene dimensie die verwijst naar bredere kenmerken zonder ooit een totale of beperkte realiteit te vertegenwoordigen.

Een voorbeeld van een stereotype is de overtuiging dat de inwoners van Noord-Italië geslotener en serieuzer zijn, terwijl die van het zuiden opener en minzamer zijn . Het zijn grote groepen waaraan wij ons toeschrijven kenmerken . Het probleem ontstaat als we denken dat het stereotype altijd of in de meeste gevallen voorkomt.

Vooroordelen verwijzen daarentegen naar een negatieve houding of gedrag. Als stereotypen normaal en sociaal zijn, hebben vooroordelen doorgaans impliciet een negatieve connotatie . Terugkomend op het vorige voorbeeld: een negatief vooroordeel over Zuid-Italianen zou kunnen zijn dat ze de zaken niet serieus nemen.

Ten slotte bestaat er discriminatie tussen het stereotype dat verwijst naar het cognitieve deel en het overeenkomstige vooroordeel dat een beroep doet op het emotionele deel. De discriminatie vertelt over het gedrag en de acties die in de praktijk worden gebracht om zowel het stereotype als het vooroordeel tot uitdrukking te brengen, dat wil zeggen, wat ieder van ons doet .

Welke rol spelen stereotypen?

De sociale psychologie bestudeert stereotypen wanneer ze ontstaan ​​en hoe ze verschillen van vooroordelen en discriminatie. De functies die binnen deze cognitieve activiteit worden aangetroffen, zijn:

Systematiseer en vereenvoudig de werkelijkheid: Categoriseren en classificeren in grote groepen, waardoor de wereld op de een of andere manier mentaal wordt getransformeerd in een meer voorspelbare plek.

Verdedig ik waarden van de persoon: Aan groepen kun je algemene kenmerken toewijzen en het is gemakkelijker om vergelijkingen en contrasten te maken dan om individuen te beschouwen.

Zorg voor een zekere sociale controle: Het vormen van grote groepen maakt het gemakkelijker om de controle te behouden.

Is het mogelijk om stereotypen en vooroordelen te beperken?

Als we stereotypen begrijpen in termen van cognitieve economie dat wil zeggen, ze dienen om het werk van het groeperen en begrijpen van de sociale realiteit te vergemakkelijken, we kunnen er profijt van hebben .

Maar wat gebeurt er als ze ons beperken? Ze weerhouden ons ervan te ontdekken dat deze categorieën zich niet altijd manifesteren en als we stoppen om de groepen van dichterbij te observeren, kunnen we verschillende nuances opmerken.

Het beperken van stereotypen en vooroordelen is mogelijk als we observeren in plaats van evalueren.

In geen geval worden stereotypen gemaakt om ons te beperken, maar wij zijn degenen die het gebruik ervan moeten beperken en er voorzichtig mee moeten omgaan. Zij helpen ons bij het organiseren van de realiteit maar ze vormen absoluut geen onfeilbaar model . Zoals we hebben gezien vormen ze de basis van vooroordelen, en door ze te beperken zullen ze voor ons niet doorslaggevend worden.

Het veranderen van een stereotype of vooroordeel is alleen mogelijk als we er dichter bij komen groep en we proberen te observeren zonder filters en zonder eerder geformuleerde meningen te willen bevestigen . Het gaat er inderdaad om deze ideeën te verdrijven en onze inspanningen te wijden aan gedachten en situaties die er volledig van afwijken.