Stotteren, een onbegrepen fenomeen

Stotteren wordt gedefinieerd als een significante verandering in de spreekvaardigheid . Het belangrijkste kenmerk is dat de persoon die het presenteert onwillekeurig lettergrepen van woorden of zinnen herhaalt. Hierdoor wordt zijn mondelinge boodschap systematisch onderbroken.

Het stotteren het is een bron van angst en lijden voor degenen die eronder lijden. Dit probleem houdt geen verband met fysieke tekorten; in feite functioneert het fonetische systeem volkomen normaal. Het is echter onmogelijk voor de persoon die stottert om de manier waarop hij spreekt te beheersen. De factoren die ten grondslag liggen aan deze aandoening zijn psychologisch en mogelijk genetisch.

Zeg me niet dat ik moet ontspannen en ademen, maar kijk naar me en luister naar me.

-J. Ll. Santiago-

De eerste tekenen van stotteren verschijnen meestal in de kindertijd . Wij moeten hier echter zeer voorzichtig mee zijn. Het is normaal dat op bepaalde leeftijden spraakherhalingen voorkomen zonder dat dit erop wijst dat het kind stottert. Het is daarom belangrijk om de kenmerken van dit probleem precies te leren herkennen.

Fysiologisch stotteren

Tussen de leeftijd van vier en vijf jaar doorlopen kinderen een fase van taal ontwikkeling Dit wordt fysiologisch stotteren genoemd . Tijdens deze fase waarderen we herhalingen van lettergrepen, woorden of zinnen in kleine woorden. Er zijn ook twijfels tijdens het spreken en lange stille pauzes waarin hij geen manier lijkt te vinden om uit te drukken wat hij wil zeggen.

Dit is een volkomen normaal verschijnsel op deze leeftijd het denken is verder ontwikkeld dan de taal. Met andere woorden: de geest bevat meer ideeën en inhoud dan de taalkundige middelen om ze uit te drukken. Het is precies deze toestand die tot herhalingen en aarzelingen leidt.

Het is heel belangrijk om het kind deze fase als normaal te laten ervaren . I te strenge ouders die het kind straffen of censureren omdat hij zo spreekt, kunnen onuitwisbare sporen achterlaten. In feite is het een van de oorzaken van chronisch stotteren, of een gebrek aan vloeiendheid in de gesproken taal dat zelfs tot op hoge leeftijd aanhoudt.

De kenmerken van stotteren

De wetenschap heeft geen duidelijk antwoord op de oorzaken van stotteren. Wij weten dat echter Het treft mannen vier keer vaker dan vrouwen en treedt meestal op tussen de leeftijd van 3 en 6 jaar . Het is ook mogelijk dat het zich manifesteert op volwassen leeftijd, ook al heeft de persoon altijd vloeiend gesproken.

Stotteren kan mild of ernstig zijn, ook wel bekend als episodisch of chronisch. Bij mild of episodisch stotteren gaat de vloeiendheid van de mondelinge taal alleen verloren in bepaalde situaties of wanneer deze bestaan stressvolle factoren of wanneer de persoon zich verdrietig voelt. Bij ernstig of chronisch stotteren is het probleem vrijwel constant.

De verschillende soorten stotteren zijn als volgt geclassificeerd op basis van hun kenmerken:

Klonisch stotteren: onvrijwillige herhaling van lettergrepen o voorwaardelijke vrijlating . Tonisch stotteren: er treden spasmen op die de geluidsuitzending blokkeren of verlammen. Het gaat bijna altijd gepaard met bewegingen van het hoofd, de handen of de voeten. Gemengd stotteren: vertoont kenmerken die beide eerder beschreven typen stotteren gemeen hebben. Het komt het meest voor.

Diagnose en behandeling

Het is essentieel dat de diagnose stotteren door medisch personeel wordt gesteld . De eenvoudige observatie of gevolgtrekking van een niet-gespecialiseerd persoon kan aanleiding geven tot fouten. Er zijn ook omstandigheden waarin het een voorbijgaand fenomeen is.

Over het algemeen wordt de diagnose stotteren gesteld als er sprake is van de volgende aandoeningen:

• Frequente herhaling van lettergrepen, woorden of zinnen na de leeftijd van 5 jaar.
• Overmatig gebaren tijdens het spreken.
• Hoofdschudden tijdens het spreken.
• Het kind of de volwassene hij schaamt zich als hij moet spreken Daarom wordt hij stil en vermijdt hij sociale situaties.
• Het is erg vermoeiend voor het onderwerp om te communiceren en dit bezorgt hem lijden.

Zoals in vrijwel alle gevallen Een vroege diagnose van het probleem verbetert de kansen op een succesvolle behandeling aanzienlijk. Het is gemakkelijker om het stotteren te corrigeren als het nog in de kinderschoenen staat, in plaats van enkele jaren te wachten voordat u actie onderneemt. Er bestaat in ieder geval nog geen specifieke effectieve behandeling om dit probleem te overwinnen.

In de meeste gevallen wordt een interdisciplinaire interventie uitgevoerd door een psycholoog of logopedist . Het is belangrijk om vertrouwen en genegenheid te bieden aan mensen die last hebben van stotteren. In het geval van een kind is het niet raadzaam om hem te corrigeren of te eisen dat hij normaal spreekt. De druk zal uw spreekvaardigheidsproblemen verergeren. Het is een probleem dat met voortdurende inspanning en liefde kan worden overwonnen.