De vergankelijkheid van de tijd baart ons zorgen naarmate we ouder worden
Ik weet nog dat toen ik klein was, het een eeuwigheid duurde voordat het Kerstmis of mijn verjaardag was.
Dit is ongetwijfeld een psychologisch effect dat we allemaal hebben opgemerkt. De tijd verstrijkt niet langer snel, het verandert simpelweg onze perceptie. Routine zorgt ervoor dat we niet ten volle kunnen genieten van elke dag en onze herinneringen lijken steeds verder weg te zakken verleden nu ver weg. Dit alles beïnvloedt onze perceptie van de vergankelijkheid van de tijd.
De vergankelijkheid van de tijd is een kwestie van perceptie
De tijd stroomt voor ieder mens op dezelfde manier, afgezien van de perceptie die we ervan hebben
Ze zijn er toch veel mensen die in staat zijn het beste uit elke dag van hun leven te halen en ervan te genieten, net als toen ze jong waren; voor hen is de onverbiddelijke beweging van de handen niet de oorzaak spanning . Denk dat de perceptie van tijd heel belangrijk is en de sleutel tot dit alles is. Kunnen we iets doen om te vermijden dat we het gevoel hebben dat we de stroom van de tijd niet kunnen stoppen?
Natuurlijk Werk Om vergaderingen, verplichtingen, projecten en deadlines af te handelen, lijkt het alsof de dag nog een paar uur nodig heeft.
We groeien op, we krijgen verantwoordelijkheden, maar we vergeten de tijd.
Het hangt allemaal af van wat we moeten doen, onze verplichtingen, onze rigide routines. Als we de routine achter ons laten en op vakantie gaan, kijken we niet voortdurend op de klok zoals wanneer we aan het werk zijn. Dit heeft naast leeftijd ook invloed.
Ons geheugen en onze tijd
Naast de routine en onze werkverplichtingen zijn er nog andere situaties die ons doen begrijpen waarom hoe ouder we zijn, hoe sneller de tijd verstrijkt. EN geheugen . Als we terugkijken, hoe meer jaren we hebben, hoe minder herinneringen we zullen hebben aan de afgelopen jaren; integendeel, als je jonger bent, heb je recentere herinneringen.
De weinige herinneringen die in ons geheugen zijn opgeslagen, veroorzaken dat vreemde effect van de voorbijgaande tijd waardoor het lijkt alsof de tijd bestaat
Laten we als voorbeeld een romantische breuk nemen die een jaar geleden plaatsvond. Het lijkt misschien alsof er een korte tijd is verstreken, maar als je erover nadenkt, is er een jaar verstreken! Jouw perceptie heeft je doen geloven dat er minder tijd is verstreken dan in werkelijkheid het geval was. Dit komt omdat er maar weinig herinneringen zijn aan die tijd en veel ervan zijn gewist.
Dit zou verklaren waarom tijdens de eerste jaren van de kindertijd en de adolescentie alles langzamer verloopt. Onze herinneringen aan de afgelopen uren zijn veel levendiger en intenser. Echter ons geheugen is beperkt en naarmate de jaren verstrijken blijven alleen de meest relevante herinneringen over. Uiteraard zullen deze minder recent zijn dan in het verleden. De vergankelijkheid van de tijd is synoniem met het verlies van uren die voorbijgaan alsof ze zinloos zijn.
Tijdens school universiteit en werk markeren onze tijd en ons leven. We leren voortdurend dat we verliefd worden, dat we voor het eerst veel mensen ontmoeten, dat we experimenteren, dat we reizen. Als gevolg daarvan vinden de veranderingen de een na de ander plaats en zijn we ons ervan bewust, in tegenstelling tot wat er tijdens de kindertijd gebeurt.
Of de tijd nu langzaam of snel voorbijgaat, het beste wat je kunt doen is ervan genieten.
