Onthoud dit altijd: de persoon die vernietigt, kan niet genezen . De partner die je heeft vernietigd, kan daarom niet terugkomen om je weer bij elkaar te brengen. fout denk niet dat die persoon je zal helpen dingen op te lossen, je op te vrolijken en de pijn weg te nemen.
Val er niet in terug als de relatie pijn heeft gedaan, ga niet terug uit angst om alleen te zijn, uit angst om niet verder te kunnen komen
Bedenk dat toen die persoon je vernietigde, je geest gevuld was met gedachten die zich uitsprak voor een leven zonder haar. Je had goede redenen om aan zijn zijde te blijven, maar je had jezelf ervan overtuigd dat zijn gezelschap niet het beste voor je was.
Alles waaraan we ontsnappen, is gedoemd zich te herhalen
De tijd Passies en conflicten herhalen zich. Vernederingen wantrouwen de pijn van een slecht genezen wond. Alles waaraan we ontsnappen zonder het eerst te hebben opgelost, is gedoemd zich te herhalen. Freud theoretiseerde dit feit in 1920 in zijn boek Voorbij het plezierprincipe definieer het als de drang om te herhalen.
Dit betekent dat mensen de neiging hebben om over dezelfde steen te struikelen (elk op zichzelf is duidelijk). Het betekent dat wanneer onze steen een bepaald soort relatie tot stand moet brengen, we er op een systematische manier in terugvallen.
Het feit dat de steen waarover we struikelen de naam van een persoon of een precieze persoonlijkheid heeft, betekent dat we de neiging hebben om altijd op dezelfde manier met elkaar om te gaan om emotionele afhankelijkheid op een bepaalde manier en vaak in een specifiek persoon naar liefde zoeken.
We worden daarom vaak geconfronteerd met dezelfde problemen, ondanks dat we verschillende levensfasen doormaken. Waarom overkomt ons dit? Waarom alles waaraan we ontsnappen is gedoemd zich te herhalen. Als we niet nadenken, als we de onze niet herzien beslissingen of door onze manier van omgaan zijn we gedoemd om altijd dezelfde fouten te maken.
Je moet altijd weten wanneer een fase ten einde loopt.
Het gaat erom dat je de momenten van het leven die voorbij zijn, achter je laat.
We kunnen niet in het heden blijven terwijl we nostalgisch zijn naar het verleden. En ons niet eens voortdurend afvragen waarom. Wat er gebeurde, gebeurde. We moeten het oplossen, we moeten er vanaf komen. We kunnen niet eeuwig kinderen blijven, noch late adolescenten, noch werknemers van niet-bestaande bedrijven, noch banden onderhouden met degenen die geen banden met ons willen hebben.
Feiten gaan voorbij en we moeten ze loslaten.
-Paulo Coelho-
De persoon die vernietigt, kan niet genezen: als er van binnen iets kapot gaat, is niets meer hetzelfde als voorheen
Als we instorten, als we van binnen intense pijn voelen, duwen we de stabiliteit en het welzijn weg die voortkwamen uit de nabijheid van die persoon. Onzekerheid schept zekerheid: alle tijd die we doorbrachten was beter samen zijn.
Kennelijk zijn deze relaties van emotionele afhankelijkheid gebaseerd op een disfunctionele hechtingsstijl, maar we kunnen deze veranderen dankzij de herwerking die onze ervaringen en onze reflecties teweegbrengen.
Verandering wordt opgebouwd door nieuwe hechtingsbanden te vormen, anderen te verliezen en te veranderen. Als de ervaringen heel verschillend en significant zijn, verandert juist de inhoud van de representaties van strategieën en gevoelens de neiging om afhankelijke relaties te zoeken.
Bij het helen van onze emotionele wonden moeten we rekening houden met onszelf. Onszelf opnieuw opbouwen is een persoonlijke taak; niemand heeft de macht of de verantwoordelijkheid om het voor ons te doen. We moeten ons bewust zijn van het feit dat alle veranderingsprocessen pijn en moeite met zich meebrengen.
Afscheid kunnen nemen van iemand betekent niet dat we terug moeten gaan, het betekent dat we scheiden wat verrijkt en wat vernietigt, voor onszelf zorgen en stoppen met het nastreven van een ongezonde liefde.
Onthechting van pijn voedt het gevoel van eigenwaarde
Door afstand te nemen van egoïstische belangen en ongerechtvaardigde afwezigheden kunnen we een nieuwe fase ingaan, de basis leggen voor ons gevoel van eigenwaarde en emotioneel groeien.
Onszelf toestaan afstand te nemen van de beperkingen die ons pijn hebben gedaan, betekent dat we onszelf moeten bevrijden, moeten groeien en een nieuw leven moeten creëren. Een leven dat ontstaat als een staf die groeit en psychologische zuurstof inademt in een atmosfeer die vruchtbaar is voor verandering.
De pijn bedekken met vuil is geen garantie voor voorspoed in een relatie. Soms moet je de moed hebben om een disfunctioneel verhaal te beëindigen. Dat afscheid impliceert voor een bepaalde periode desoriëntatie.
Dit kan ons bang maken, maar het onmiddellijke gevolg is de wederopbouw van jezelf en de harmonie met je innerlijke wereld.
