We praten allemaal over psychologisch trauma, maar slechts enkelen kennen dit onderwerp diepgaand . Niet alle negatieve ervaringen kunnen als trauma worden geclassificeerd, en geen enkel trauma vindt bewust plaats. Een groot deel van de mensen is zich er eigenlijk helemaal niet van bewust dat zij de signalen dragen, ondanks de invloed die dit heeft op hun gedrag.
De omvang van psychologisch trauma hangt niet uitsluitend af van de ernst van de gebeurtenissen waaraan de persoon is blootgesteld. Factoren zoals leeftijd, omgeving, mentale toestand tijdens de ervaring, daaropvolgende gebeurtenissen, enz. hebben een beslissende invloed.
Psychisch trauma heeft in sommige gevallen levenslange gevolgen . We hebben het over realiteiten waarmee een professional geconfronteerd moet worden, aangezien het voor een persoon erg moeilijk is, ongeacht de moeite die hij investeert, om deze te overwinnen zonder een gerichte en adequate tussenkomst. In het leven van ieder van ons is er sprake van een trauma, maar niet iedereen heeft hetzelfde geleden en niet iedereen vertoont dezelfde tekenen.
Angst, nachtmerries en nerveuze uitputting. Er is een beperkt aantal trauma’s dat iemand kan doorstaan voordat hij of zij de straat op gaat en begint te schreeuwen.
-Cate Blanchett-
Het definiëren van psychologisch trauma
In algemene termen Psychologische trauma’s worden gedefinieerd als onverwachte ervaringen die een sterke ervaring genereren emotionele pijn . Bij trauma is er altijd sprake van een reële potentiële of denkbeeldige bedreiging voor het leven of de integriteit van de persoon. De ervaringen waarvan we getuige zijn, vallen ook binnen deze definitie, ook al hebben ze geen directe invloed op ons.
De reactie van de persoon die in dergelijke situaties betrokken is, is afschuw of een staat van verdoving waarin een diep gevoel van hulpeloosheid wordt ervaren. Over het algemeen en vooral bij kinderen is de eerste reactie emotionele chaos, opwinding, ongeorganiseerd gedrag of verlamming.
Psychische trauma’s worden abnormaal in het geheugen opgeslagen. De ervaring is zo schokkend dat de geest niet in staat is op betrouwbare en ordelijke wijze vast te leggen wat er is gebeurd . Het is als een schok voor de hersenen. Daarom is het normaal dat de betrokken informatie als het ware wordt ingekapseld en gearchiveerd. Met andere woorden: we herinneren ons slechts enkele aspecten van de gebeurtenis en de rest wordt bewust vergeten. Dit is een verdedigingsmechanisme
Kenmerken van psychologisch trauma
De bepalende factor bij een trauma is de onvoorspelbaarheid, het gebrek aan voorbereiding en het ontbreken van adequate middelen om ermee om te gaan . Op de een of andere manier zijn noch het lichaam, noch de geest voorbereid om die ervaring te beleven. Wanneer het plotseling optreedt, moeten het organisme en de psyche binnen zeer korte tijd reageren. De zenuwachtige opwinding bereikt niveaus die de persoon ervan weerhouden de ervaring te verwerken en deze in zijn of haar verhaal te integreren op een manier die hem of haar geen schade berokkent.
Aan de andere kant vloeien psychologische trauma’s niet altijd voort uit echte gebeurtenissen. Soms is de menselijke geest niet in staat onderscheid te maken tussen wat er in werkelijkheid gebeurt en wat voorstellen of oproepen. Er kunnen dus psychologische trauma's ontstaan die niet voortkomen uit een daadwerkelijke bedreiging, maar uit een subjectief gevoel van bedreiging.
Sigmund Freud hij ontdekte dat veel van zijn patiënten ervaringen hadden gehad die voor hen ondraaglijk waren ook al hadden ze in feite zijn leven of integriteit in de strikte zin van het woord niet bedreigd. Er is een beroemd geval van een vrouw die last had van reukhallucinaties en verbrande cake rook. Psychoanalytische therapie deed haar terugdenken aan de tijd dat ze als huishoudster in een gezin werkte en toen ze een brief van haar moeder ontving die de jongens van haar afscheurden. In de tussentijd waren enkele taarten die in de oven stonden verbrand.
De psychologische gevolgen van trauma
Psychische trauma’s hebben verschillende niveaus van ernst. De ernstigste dwingen het onderwerp om zijn leven en perceptie van de werkelijkheid te organiseren op basis van de traumatische ervaring . Een individu bijvoorbeeld dat, nadat hij op jonge leeftijd plotseling in de steek is gelaten, daartoe niet meer in staat is vertrouwen van anderen.
In de regel hebben degenen die een psychologisch trauma hebben opgelopen de neiging om het zogenaamde te ontwikkelen posttraumatisch stresssyndroom . Dat wil zeggen dat hij het trauma onbewust blijft ervaren, zelfs als er geen echt gevaar is. Het typische geval is dat van oorlogsveteranen die zo gekweld worden door gewelddadige herinneringen dat ze niet langer in staat zijn normaal te leven.
Onder de gevolgen van psychologisch trauma vallen uiteraard angst en depressie; met manifestaties van paniekaanvallen of verschillende typen disfuncties. Het is belangrijk om te weten dat het met de juiste professionele hulp mogelijk is om de gevolgen van dergelijke traumatische gebeurtenissen te minimaliseren . Dit omvat het herwerken van wat er is gebeurd en het werken aan het emotionele geheugen.
