Het bindritueel werd vooral waargenomen binnen een gemeenschap in Nieuw-Guinea genaamd Gahuku-Gama of Gahuku-Kama. Hier zijn er gebruiken en waarden die heel anders zijn dan de onze, vooral in termen van concurrentievermogen en conflicten. De leden van deze gemeenschap doen er alles aan om in harmonie te leven.
Dit fenomeen is beschreven door Claude Lévi-Strauss vader van de moderne antropologie in het boek De wilde gedachte . De Gahuku-Gama-cultuur bleef geïsoleerd van de westerse wereld tot ze in 1930 in contact kwam met missionarissen die voornamelijk uit Europa kwamen.
Lévi-Strauss vertelt dat de missionarissen de inboorlingen leerden voetballen. De Gahuku-Gama pasten deze sportpraktijk aan hun eigen waarden en gebruiken aan.
Verrassend ze waren terughoudend in het aanvaarden van a spel wat een botsing tussen tegenstanders met zich meebracht . Ze waren zelfs bereid dagenlang te spelen om de twee teams gelijk te krijgen.
Niets de overhand hebben of niets de boventoon laten voeren op zichzelf is gepast, vult, heeft zin, is mooi en vredig.
-Joaquìn Araújo-
Het ritueel van egalisatie
Voor de Gahuku-Gama is het onaanvaardbaar dat er een winnaar en dus ook een verliezer is . Beide omstandigheden zijn vernederend en gaan in tegen de stabiliteit van de groep. Om deze reden hebben ze het voetbalspel naar een ander niveau getild en er een ritueel van gemaakt, het ritueel van het tekenen.
In deze gemeenschap is de solidariteit het is een fundamentele waarde . Het was daarom niet mogelijk een spel te accepteren waarin het doel was om de overhand te krijgen op een ander team. De Gahuku-Gama waardeerde de inspanning enorm en vond het zeer oneerlijk dat er een verliezer was terwijl alle spelers hun best hadden gedaan.
Daarom kan een voetbalwedstrijd op deze breedtegraad meerdere dagen duren. Het doel is om gelijk te spelen, maar dit betekent niet dat je concessies moet doen aan het andere team, omdat dit een gebrek zou zijn eerlijkheid . Het is de bedoeling dat de twee teams kunnen groeien totdat ze op gelijke voet staan . Het ritueel van de trekking maakt spelers tegelijkertijd tot winnaars en verliezers.
Competitie en loting
Je zou kunnen denken dat de Gahuku-Gama een op zichzelf staand geval is. Veel theorieën stellen dat oorlog, concurrentie en conflict inherent zijn aan de menselijke natuur. Misschien is dit in principe waar sommige culturen bevorderen solidariteit sterk in plaats van concurrentie en vergelijking.
We hebben bewijs dat verschillende culturen vóór het oude Griekenland volgens deze filosofie waren gestructureerd. Sommige gemeenschappen, zoals de Eskimo's, hebben in hun hele lange geschiedenis nog nooit een enkele oorlog gevoerd.
Ondanks het feit dat deze mensen in gebieden wonen waar de hulpbronnen schaars zijn, hebben ze dat begrepen in plaats van te vechten voor wat ze beschikbaar hebben de uitweg is om solidair te zijn en deel te nemen aan het algemeen welzijn. Ook dit is een vorm van egalisatie.
Aan de andere kant van de wereld, in Patagonië, wonen gemeenschappen met vergelijkbare gebruiken en waarden. Bijvoorbeeld de Jemen o Yaghan, van wie er maar weinig zijn overgebleven na de passage van de blanke man, vermelden in hun historische verslagen geen enkele oorlog of botsingen met andere gemeenschappen.
Balans in het dagelijks leven
We zouden onszelf een hoop angst, stress en depressie besparen als we meer open zouden staan voor de boodschap die dergelijke gemeenschappen ons sturen. De meeste van onze problemen komen voort uit het voortdurend denken aan succes of falen ; door het gevoel superieur of inferieur te zijn aan anderen; van het niet kunnen accepteren van verschillen en van het feit dat we ons verplicht voelen om te zegevieren.
Het ritueel van het egaliseren daarentegen spreekt ons aan van een collectief verlangen naar groei. Het vertelt ons dat het niet genoeg is om individueel te groeien, maar dat de taak is voltooid als we erin slagen anderen samen met ons te laten evolueren.
We voelen ons allemaal rustiger als we een zekere gelijkheid bereiken, een principe van universele rechtvaardigheid waardoor we zowel anderen als onszelf waarderen.
De uitdrukking draw in het spel of impact komt vandaan Latijnse wortel overeenkomst . In de oorspronkelijke betekenis betekende het het sluiten van een pact vrede bereiken . Deze duizend jaar oude culturen doen dit door middel van spel en hun dagelijkse gewoonten: het opbouwen van individuele en collectieve vrede.
