Neem je gebroken hart en maak er kunst van. Met deze zin besloot Meryl Streep de prachtige en ontroerende toespraak die ze hield toen ze een paar maanden geleden de welverdiende Golden Globe in ontvangst nam. Hij sprak iets meer dan een minuut, maar elk woord was pure kunst, elke zin een parel van wijsheid die ons met bewondering vervulde.
In dit artikel willen we u niet vertellen over het ware doel van zijn toespraak, noch over de ontvanger ervan. Zoals u weet duurde het niet lang voordat president Donald Trump zijn reactie op de provocerende boodschap van Meryl Streep openbaar maakte. Een reactie die, zoals helaas te verwachten was gezien het personage, niet overeenkwam met het morele en persoonlijke niveau van de actrice.
Gebrek aan respect moedigt meer gebrek aan respect aan, geweld zet aan tot geweld .
-Meryl Streep-
Ons doel vandaag is Die zin die als epiloog perfect het proces van overwinnen en overwinnen samenvat persoonlijke groei : Neem je gebroken hart en maak er kunst van. Deze zin is eigenlijk niets meer dan het advies dat Carrie Fisher vele jaren geleden aan Meryl Streep gaf.
Sterker nog, niet iedereen weet dat Achter de figuur van prinses Leia zat eigenlijk een buitengewoon moedige vrouw een echte krijger die voortdurend de strijd moest aangaan, bijvoorbeeld tegen haar verslavingen en bipolaire stoornis, om haar weg te vinden als scenarioschrijfster in Hollywood. Carrie Fisher werd geïnspireerd door de lessen van haar moeder Debbie Reynolds, een uitzonderlijke actrice die helaas onlangs is overleden.
Ongeacht de vorm en het expressieve kanaal is kunst altijd een prachtige manier om emoties los te laten en gebroken harten te genezen. En niet alleen dat. Kunst geeft ons onze waardigheid als mensen terug, waardoor we het beste van onszelf kunnen geven en dit met anderen kunnen delen.
Wij nodigen u uit om er samen met ons over na te denken.
Kunst als catharsis, kunst als expressie en schoonheid
De toespraak van Meryl Streep was niet alleen bedoeld om de keuzes van de nieuwe Amerikaanse president te bekritiseren zonder zelfs maar haar naam te noemen. Dat wilde hij ook Kunst is cultuur. Het is de magie van de diversiteit van vrijheid; een middel waarop een erfenis en gemeenschappelijk leerproces kan worden opgebouwd.
Kunst is ook therapie. Je zult je zeker meer dan één film herinneren boek of een liedje dat je hart op een bepaald moment bereikte, op een moment dat je het nodig had. Maar veel mensen zijn niet slechts passieve ontvangers van de kunstwereld: sommigen van ons hebben besloten deze te gebruiken als een middel tot expressie, catharsis en een instrument om onze emoties een stem te geven. Om onze vrijheid uit te breiden en op zijn beurt anderen te bereiken.
Kunst activeert de artistieke oefening die we met onze handen of lichaam uitvoeren en is een echte therapie. Een heel duidelijk en even onvergetelijk voorbeeld is het voorbeeld uit de film The Years of Memories uit 1995. Het is het koorverhaal van een groep vrouwen waarin één in het bijzonder een gewoonte had: Elke keer dat ze zich teleurgesteld of verraden voelde of wanneer verdriet de overhand kreeg in haar, brak ze een glas, kopje of bord.
Vervolgens verzamelde hij zorgvuldig elk van die stukken glas of keramiek en plakte ze aan de muur. Naarmate de jaren verstreken, besefte hij dat hij een waar kunstwerk had gemaakt. Die chaotische en gevarieerd gekleurde muur verborg feitelijk de fragmenten van zijn gebroken hart, getransformeerd in kunst.
Kunst als empathie
Maar laten we teruggaan naar de toespraak van Meryl Streep. Zijn woorden herinneren ons er nogmaals aan dat de wereld van kunst en empathie nauw met elkaar verbonden zijn . Als er een dimensie bestaat die krachtig kan exploderen in het hart van iedereen die zich met de artistieke wereld verhoudt – hetzij door middel van acteren, muziek, poëzie, schilderen, dans of schrijven – dan is het ongetwijfeld de empathie .
Kunst is de uitdrukking van de ziel die ernaar verlangt gehoord te worden.
Om deze reden aarzelde Meryl Streep niet om te zeggen dat het haar hart brak om te zien hoe de nieuwe president van de Verenigde Staten de spot dreef met een journalist uit New York Times Serge Kovaleski die motorische problemen kreeg als gevolg van een aangeboren ziekte.
In werkelijkheid zit er iets achter deze reactie dat onmogelijk niet opgemerkt kan worden. De kunstwereld en de zakenwereld waaruit de nieuwe bewoner van het Witte Huis voortkomt, komen voort uit twee diametraal tegengestelde paden. In een zakelijke context worden de woorden empathie of emotionele intelligentie tegenwoordig geclassificeerd onder de term innovatie. Dat wil zeggen dat dit dimensies zijn die tot voor kort onbekend waren en als volkomen onproductief werden beschouwd.
Laten we ten slotte, terwijl we ons voorbereiden op het doormaken van een historische periode die ongetwijfeld vreemd, complex en vol tegenstrijdigheden is, nooit vergeten dat de wereld van de kunst altijd een prachtig en comfortabel toevluchtsoord kan zijn. Het is een middel tot expressie en verbinding met de onze emoties en met die van anderen die ons nooit in de steek zullen laten .
Kunst maakt ons mens en creëert tegelijkertijd bijzondere mensen. Zoals Meryl Streep zelf.
We laten u zijn toespraak achter.
