Magische mensen bestaan. Degenen die een sensor in hun hart verbergen waardoor ze kunnen luisteren en onmiddellijk pijn, teleurstelling of geluk kunnen voelen. Het is niet nodig om iets te zeggen, omdat ze weten hoe ze tussen de regels door moeten lezen, tussen blikken en door middel van gebaren. Ze spreken de taal van genegenheid en hun uiterlijk verbergt een oceaan van rust waarin we graag schuilen.
Emily Dickinson dat zei hij in een van zijn gedichten Niemand zou voor niets hebben geleefd als hij erin was geslaagd te voorkomen dat een hart minstens één keer brak om een lijden te kalmeren, om een vermoeide mus te helpen zijn nest te vinden of om iemands pijn te verlichten. Naast het poëtische karakter van deze overwegingen bevatten ze een essentieel en diepgeworteld idee: om je te helpen moet je luisteren naar de behoeften van anderen.
Door goed te luisteren heb ik veel geleerd. De meeste mensen niet
-Ernest Hemingway-
Echter, en dat weten we allemaal in ons dagelijks leven . Beetje bij beetje begonnen we het op een bijna onverbiddelijke manier te accepteren. Tot het punt dat er geen tekort is aan degenen die nobele waarden verheerlijken, zoals altruïsme En dit hermetisch. Niet in staat de mensen die dicht bij hem staan te zien, horen en begrijpen.
We mogen niet vergeten dat degenen die het meest hulp nodig hebben, deze niet altijd weten of erom kunnen vragen. Degenen die lijden dragen geen borden en zoeken vaak hun toevlucht in stilte . Zoals tieners die zichzelf opsluiten in hun kamer of een partner die zich op de andere helft van de bank verstopt of alleen aan zijn kant van het bed huilt.
Weten hoe we de behoeften van anderen moeten voelen en waarnemen, is wat ons op menselijk niveau waardig maakt terwijl we gebruik maken van die emotionele nabijheid die ons als soort verrijkt in de zorg voor degenen die dicht bij ons staan. Wij nodigen u uit om .
Ik voel je en begrijp je zonder dat je iets zegt: emotioneel lezen
Zelfs als we het niet geloven, hebben de meesten van ons een uitzonderlijke kracht: gedachten lezen . Dat is wat hij beweert Daniël Siegel doctor in de psychiatrie aan de Harvard University en directeur van het Center for Culture Brain and Development. In zijn boek Het bewuste brein sinds lin gedachten – en hier ligt de kern van de zaak
In feite gebruiken de meesten van ons deze superkracht dagelijks . We moeten alleen de gemoedstoestand van onze baas zien en begrijpen dat er iets mis is. Uit de toon waarop onze vriendin tegen ons spreekt, begrijpen we dat haar iets zorgen baart. We weten ook wanneer onze kinderen tegen ons liegen en wanneer onze broer weer verliefd op iemand is geworden.
Emoties zijn als de bubbels in mousserende wijn. Gezichten, uitdrukkingen, gebaren en woorden ontwrichten onze dagelijkse universums. Ze stromen op een chaotische manier om ons heen en exploderen in kleine informatiebommen die in staat zijn meerdere sensaties bij ons op te wekken vanaf het moment dat we empathie voor hen voelen. Dr. Siegel waarschuwt ons echter zelf dat er mensen zijn die aan emotionele blindheid lijden. Integendeel ze bestaan persoonlijkheid .
Willem Ickes hij is een van de psychologen die de dimensie van empathie het meest op experimenteel wetenschappelijk niveau heeft bestudeerd. Hoe vreemd het ook mag lijken, dit is een zeer interessant feit op gezinsniveau bedraagt het vermogen tot empathie onder de leden doorgaans niet meer dan 35 punten . Terwijl bij goede vriendschappen de score hoger is dan 70 punten.
De reden? Op gezinsniveau is het gebruikelijk om persoonlijke filters in te stellen. Bij sommige gelegenheden we beperken ons ertoe onze kinderen, partners, broers en zussen of ouders te zien zoals we willen en niet zoals ze werkelijk zijn . Met een mentale blindheid waarin we onszelf ervan verzekeren dat alles in orde is en dat onze kleine wereld geen gebreken vertoont, terwijl er in werkelijkheid veel dingen zijn die verholpen moeten worden en veel banden die genezen moeten worden.
Mensen die weten hoe ze met hun hart moeten luisteren
Luisteren naar wat andere mensen met ons communiceren zonder dat er woorden nodig zijn, wordt emotionele communicatie genoemd . Deze superkracht is in onze soort geëvolueerd via al die hersengebieden die de dimensie van empathie configureren. Van de universiteit van Monash (Australië) leggen ons uit dat affectieve empathie gerelateerd is aan de insulaire cortex, terwijl cognitieve empathie zich bevindt in de middelste cingulaire cortex, net boven de verbinding tussen de twee hersenhelften.
Wij moeten
-Marguerite Yourcenar-
We hebben allemaal deze structuren, maar we vergroten niet altijd hun capaciteiten, energie en banden, wat zeker al onze relaties enorm zou verrijken. De reden waarom niet iedereen met die authentieke nabijheid naar ons weet te voelen of te luisteren, is vaak het gebrek aan wil of de overdaad . Dit is wat Emily Dickinson ons vertelde in haar gedicht: geen enkel leven zal tevergeefs zijn als het een ander kan voelen en helpen.
Waarom hij die vanuit het diepst van zijn hart voelt, ontwaakt en hij die helpt, toont echte wil en zorg voor anderen . En het is hier dat die prachtige kracht wordt geboren die ons uniek maakt, die ons in staat stelt kwalitatieve relaties te hebben en die ons in wezen de meest wonderbaarlijke kracht geeft die er bestaat: die van geven. geluk .
