Volgens critici en kunsthistorici, waaronder Arnold Hauser en Ernst Gombrich de invloed van het werk van Titiaan op de kunst was ongetwijfeld enorm . Sterker nog, hij werd vanaf zijn jeugd erkend als een groot schilder.
In zijn portretten verkende Titiaan het menselijk karakter en slaagde erin dit op het doek vast te leggen. Zijn religieuze composities omvatten het volledige spectrum van emoties, van de aantrekkingskracht van zijn jonge madonna's tot de tragische diepten van dood en begrafenis.
In mythologische schilderijen legde hij de vreugde en de verlatenheid van de oude heidense wereld vast. Met de naakten van Venus (Venus en Adonis) en de Danae (Danae met kindermeisje) het vestigde een standaard voor fysieke schoonheid en erotiek nooit meer overschreden.
Titiaan
Maar bovenal schijnt Titiaan als de zon tussen kleine sterren, niet alleen onder Italianen maar onder alle schilders van de wereld.
-Giovanni Lorenzo over Titiaan 1950-
Titiaan's jeugd en verhuizen naar Venetië
De exacte geboortedatum is onbekend Tiziano Vecellio of Vecelli werd geboren tussen 1488 en 1490 in Pieve di Cadore, een stad nabij Belluno in Veneto .
Op deze plek bracht hij de eerste jaren van zijn leven door. Ouders Gregorio en Lucia Vecellio hadden vijf kinderen en Tiziano was de oudste van de broers .
Zijn vader was een vermaard raadslid en soldaat . Hij diende als opzichter van het kasteel van Pieve di Cadore en beheerde namens de eigenaren de plaatselijke mijnen.
Veel familieleden van Titiaan, waaronder de grootvader van Titiaan, waren notarissen. Om deze reden is het niet verrassend dat de familie van de schilder goede verbindingen had in de omgeving.
Op 10-jarige leeftijd werd hij samen met zijn broer Francesco naar Venetië gestuurd om bij zijn oom te gaan wonen . Het leven in de stad zou de geboorte van Titiaan als kunstenaar hebben bepaald. Beide broers gingen als leerling de werkplaats van een beroemde mozaïkist binnen Sebastiaan Zuccato .
Een paar jaar later trad Titiaan in het atelier van de gerespecteerde Venetiaanse schilder Giovanni Bellini. Op deze plek zag de eerste generatie schilders van de Venetiaanse school het licht: Giovanni di Palma Serinalta Lorenzo Lotto Sebastiano Luciani en Giorgio da Castelfranco, bekend als Giorgione.
Eerste werken van de meester
Er wordt gezegd dat het fresco van Hercules dat zich in het Morosini-paleis bevindt, was een van zijn eerste werken. Er waren andere werken Maagd en Kind (genaamd Madonna zingarella) die zich samen met in Wenen bevindt Portret van Isabella d'Este ; en de Presentatie van Maria in de tempel in de Galleria dell'Accademia in Venetië.
In 1508 markeerden de fresco's van de Fondaco dei Tedeschi, geschilderd in samenwerking met een andere leerling van Bellini, Giorgione di Castelfranco, het begin van zijn carrière. De succesvolle samenwerking verklaart ook waarom het moeilijk is om de stijl van de twee kunstenaars in het begin van de 16e eeuw van elkaar te onderscheiden.
Slechts enkele fragmenten van deze fresco's zijn bewaard gebleven . Voor deze opdracht was de allegorie van de gerechtigheid de hoofdscène die aan Titiaan werd toegewezen.
De twee jonge meesters worden ook erkend als de leider van de nieuwe school voor moderne kunst. Dit soort kunst werd geassocieerd met een schilderij dat op een meer flexibele manier was gemaakt, dat wil zeggen bevrijd van de symmetrie en de overblijfselen van hiëratische conventies die nog steeds terug te vinden waren in de werken van Giovanni Bellini.
Na de vroegtijdige dood van Giorgione in 1510 bleef Titiaan nog enige tijd schilderen volgens zijn traditie. Echter zijn stijl ontwikkelde al snel een sterke identiteit, bestaande uit gedurfde en expressieve penseelstreken.
De eerste onafhankelijke opdracht van Titiaan waren de fresco's van de drie wonderen van Sint-Antonius van Padua in 1511. Volgens verschillende kunstcritici is de beste compositie de Een pasgeboren wonder .
Titiaan's opleiding en bekendheid
De nu oude Giovanni Bellini stierf in 1516 en liet Titiaan zonder rivalen achter in de Venetiaanse school . Zestig jaar lang was hij de onbetwiste meester van de Venetiaanse schilderkunst. Titiaan volgde zijn meester Giovanni Bellini op en ontving hiervoor een pensioen van de Senaat.
Ik vermeed bewust de stijlen van Raphael en Michelangelo omdat ik ambitieus was en onderscheid maakte dat verder ging dan dat van een intelligente imitator.
-Titiaan-
In deze periode (1516-1530), die overeenkomt met zijn maximale artistieke rijpheid, veranderde en perfectioneerde de stijl van de kunstenaar. . Hij stapte over van de Giorgioneske stijl naar bredere en complexere thema's en probeerde voor het eerst de monumentale stijl uit.
In 1518 vervaardigde hij zijn beroemde meesterwerk voor het hoofdaltaar van de Frari-kerk de veronderstelling nog steeds ter plaatse. Dit buitengewone werk, op grote schaal gemaakt, een zeldzaam geval voor Italië, wekte grote verbazing.
De naam van Titiaan schitterde steeds meer en het duurde niet lang voordat de roem arriveerde; in 1521 was de kunstenaar op het hoogtepunt van zijn populariteit . En hoewel hij al een tijdje bekend was, kregen kopers steeds meer belangstelling voor zijn werk.
Een van zijn meest bijzondere werken behoort tot deze periode Het martelaarschap van Sint-Pieter (1530) dat helaas in 1867 werd vernietigd. Van deze afbeelding zijn alleen kopieën en gravures overgebleven. Dit werk toont extreem geweld in combinatie met het landschap dat voornamelijk bestaat uit een grote boom die opvalt in de scène en het drama lijkt te accentueren op een manier die de barok inluidt.
Tegelijkertijd zette de kunstenaar zijn serie kleine voort Madonna's die hij plaatste in prachtige landschappen die dienden als genrebeelden en poëtische pastoralen. Dit was ook de periode van de grote mythologische taferelen . Onder deze kunnen we de bekende benadrukken Bacchanalen die te vinden zijn in Madrid in het Prado Museum. Dit zijn misschien wel de meest waardevolle voortbrengselen van de heidense cultuur in de Renaissance.
Het rijke leven van Titiaan
De ontmoeting van Titiaan met keizer Karel V in Bologna in 1530 zou de bepalende gebeurtenis in zijn leven worden . Bij deze gelegenheid maakte de schilder een levensgroot portret van de keizer (inmiddels verloren gegaan), een eerste voorbeeld van wat destijds nog een uiterst vernieuwend genre was.
Hij werd al snel de belangrijkste schilder van het keizerlijk hof; Op deze manier verwierf hij talloze privileges, onderscheidingen en zelfs titels. Vanaf dat moment was hij de meest gewilde schilder aan de hoven van Europa.
Hij slaagde erin de bewondering en waardering van de machtigen te winnen niet alleen vanwege de schoonheid van zijn schilderkunst, maar ook vanwege de conceptuele benadering en verfijning waarmee hij zijn schilderijen construeerde.
Een bewijs van zijn faam is het grote aantal door Titiaan ondertekende portretten, bewaard in de collecties van machtige mensen. Geen enkele andere schilder uit die tijd schilderde zoveel portretten als Titiaan, hoewel aangenomen wordt dat de leerlingen van de meester deze afbeeldingen schilderden.
Het zijn niet de felle kleuren, het is een goed ontwerp dat de figuren mooi maakt.
-Titiaan-
Titiaan ontving een pensioen van D'Avalos, markies van Vasto en een hoog inkomen van Karel V uit de schatkist van Milaan. Een andere bron van winst was een contract dat in 1542 werd verkregen om graan te leveren aan Pieve di Cadore. Zijn geboorteplaats die hij bijna elk jaar bezocht en waar hij werd beschouwd genereus en invloedrijk.
Hij bezat zijn favoriete villa op de nabijgelegen Manza-heuvel van waaruit hij observaties kon maken over de vorm en het effect van het landschap. De zogenaamde Titiaanmolen, altijd herkenbaar in zijn studies, bevindt zich in Collontola nabij Belluno.
Persoonlijk leven
In 1525 trouwde hij met een vrouw genaamd Cecilia, dochter van een kapper. De vakbond legitimeerde zijn eerste zoon Pomponio en twee anderen, waaronder Titiaans favoriet Orazio, die zijn assistent werd.
Rond 1526 werd hij een vriend en al snel kreeg hij een nauwe band met Pietro Aretino. Peter was een invloedrijke en gedurfde figuur die vreemd genoeg zeer prominent aanwezig was in de kronieken van die tijd. Titiaan stuurde een portret van zichzelf naar Gonzaga, hertog van Mantua.
Na de dood van Cecilia in 1530 hertrouwde Titiaan en werd vader van een dochter Lavinia maar zijn tweede vrouw stierf ook. Hij trok bij zijn kinderen in en zijn zus Orsa voegde zich bij hem en nam de leiding over het huis over.
Titiaan was ongeveer negentig jaar oud toen de pest die in Venetië uitbrak op 27 augustus 1576 tot zijn dood leidde. Hij was een buitengewoon langlevend voor zijn tijd en was het enige slachtoffer van de pest in Venetië dat een kerkelijke begrafenis kreeg. Hij werd begraven in de Frari-kerk (Santa Maria Gloriosa dei Frari).
Zijn graf lag vlakbij zijn beroemde schilderij La Madonna van Ca' Pesaro . Er was pas veel later een monument dat dit aanduidde, toen de Oostenrijkse heersers van Venetië Canova opdracht gaven voor het grote monument dat nog steeds zichtbaar is.
Zijn religieuze schilderijen waren echte paradigma's van devotionele schilderkunst met het vermogen als geen ander om de genegenheid van de gelovigen te ontroeren. Tegelijkertijd maakte zijn mythologische productie hem tot de erotische schilder bij uitstek met een groot vermogen om bepaalde zielen te ontroeren.
