
Ieder van ons draagt het gewicht van de situaties die we meemaken op onze schouders als een echte emotionele koffer . De inhoud van deze koffer is gemaakt van herinneringen en ervaringen van verschillende dimensies
Als we niet leren onze koffer met giftige en negatieve ervaringen leeg te maken, zal deze na verloop van tijd steeds zwaarder op onze schouders gaan drukken, wat onze gemoedstoestand en onze relaties zal beïnvloeden.
Het dragen van het gewicht van een emotionele koffer die je niet kunt legen, veroorzaakt emotionele wonden die belangrijk zijn om te genezen.
Het gewicht van onze koffer
Tegenwoordig hebben we de neiging om onszelf niet alleen op werkniveau, maar ook emotioneel te overbelasten. Elke ervaring die we beleven laat op de een of andere manier een spoor achter . Het belangrijkste is dat dit spoor ons stimuleert om te groeien, in plaats van ketens te genereren waaraan we gebonden zijn verleden .
Voorwaarts gaan met emotionele wonden die nog steeds pijn doen, is niet hetzelfde als verder gaan met wonden die genezen zijn en waarvan we iets hebben geleerd.
![]()
De geest van schuld, het gevoel van verraad of verlatenheid, kritiek, de hiaten van afwezigheid of de last van frustratie vormen die last die ons ervan weerhoudt om te gaan geschiedenis . Hoe kunnen we onszelf van deze lasten bevrijden als ze uiteindelijk een deel van ons vertegenwoordigen?
Open je koffer en denk na over wat erin zit en wat je erin stopt
Houd in gedachten dat veel van uw reacties te maken hebben met de last die u draagt: om deze te verlichten moet u leren onderscheid te maken tussen wat u werkelijk nodig heeft en wat u niet nodig heeft. Je koffer vullen tot hij barst, maakt het tot een last die je ervan weerhoudt verder te gaan.
Maak je koffer leeg om verder te gaan
Laat uw koffer niet vol raken Verlies niet het verlangen om vooruit te komen en laat het heden niet in handen van het verleden. Wees niet geobsedeerd, zelfs niet als je probeert te vergeten, want vergeten is de vijand van intentie.
Hoe ongemakkelijk en ingewikkeld het ook mag zijn, je moet de last die je van binnen meedraagt eruit halen om ermee te leren groeien in plaats van je door hem te laten ketenen. De eerste stap is het onderkennen van wat ons belast en het accepteren ervan.

In eerste instantie kan een gevoel van identiteit je overvallen bijlage wat zal voorkomen dat je het gewicht kwijtraakt dat je in je emotionele koffer meedraagt. Die duizeligheid is niets anders dan angst die voortkomt uit routine. Je bent zo gewend geraakt aan die wonden dat je denkt dat je niemand bent zonder ze. Geloof het maar, het is gewoon de angst voor onzekerheid en het onbekende: de angst om los te laten.
Leer je emotionele koffer leeg te maken van alles wat je aan het verleden gebonden houdt en je verstikt . Accepteer je fouten met rust, identificeer en ken je emoties, maak je dromen vrij, ontdek je sterke punten, geef waarde en leer vooral groeien door te accepteren wat er met je gebeurt en er niet tegen te vechten. Bedenk dat loslaten soms geen simpel afscheid is, maar een bedankje voor wat je hebt geleerd als stap richting de toekomst.
Het kwijtraken van het gewicht dat ons verlamt is een heel belangrijke stap om ruimte in de koffer te creëren voor nieuwe gevoelens en ervaringen. Sommigen van hen zullen ons helpen groeien, terwijl we anderen gedwongen zullen worden los te laten, maar zo is het leven. Bevrijd jezelf van het gewicht dat je verlamt, voor je eigen bestwil en dat van je schouders.
Stel je voor: hoffelijkheid van Lucia Campbell