Tijdverspilling is een heel relatief begrip. Zozeer zelfs dat het de moeite waard zou zijn om dit idee een beetje te herzien en zelfs vanuit een ander gezichtspunt toe te passen: dat van een geldig welzijnsinstrument. Laten we er eens over nadenken: we leven in een samenleving die ons ervan heeft overtuigd dat tijd goud is en dat elke seconde van ons leven moet worden geleefd om voordeel en winst te behalen.
Het aanvaarden van deze aanpak brengt ons letterlijk dichter bij dat bekende en steeds terugkerende labyrint van stoornissen zoals stress en angst. Dit zijn omstandigheden die, net als een thermometer, een latente ziekte in onze wereld weerspiegelen, namelijk die van het verwaarlozen van onszelf. Aan de andere kant is tijd noch goud, noch zilver, noch koper: tijd is leven.
Weten hoe we ermee om moeten gaan en onszelf toestaan zo nu en dan niets te doen, en onszelf in plaats daarvan beperken tot zijn, voelen en zijn, stelt ons in staat gezondheid te verkrijgen. . Het kost ons echter veel om dit idee in de praktijk te brengen. Wanneer we vele uren van ons leven in de productiviteitsmodus doorbrengen, gaat zelfs de geest dat interpreteren ga op de bank liggen en rust uit het is tijdverspilling.
Aan de andere kant legt dokter Alex Soojung-Kim Pang, een expert in timemanagement en ook bekend om zijn werk als consultant in Silicon Valley, ons uit in zijn boek Rust: waarom je meer krijgt als je minder werkt het is tijd om onze levensstijl en werkstijl grondig te herzien .
We moeten ons bewust worden van het feit dat tijdverspilling soms betekent dat we tijd winnen; het is onszelf toestaan onze batterijen op te laden en kalmte te vinden in de wanorde.
Beter werken betekent niet meer werken, maar minder werken met een grotere productiviteit en beter rusten.
-Alex Soojung-Kim Pan-
Tijd verspillen betekent winst in termen van leven
Max Weber, gerenommeerd filosoof, econoom en socioloog uit het begin van de 20e eeuw, heeft ons een geldige reflectie nagelaten die in de loop van de tijd verloren lijkt te zijn gegaan. Volgens hem Met de komst van de industriële revolutie begonnen mensen het leven te leiden werk activiteit bijna als een moreel principe. Werken was niet langer alleen maar een manier om geld te verdienen voor het levensonderhoud, het was (en is) veel meer dan dat.
Voor velen is werk een instrument om mensen waardigheid te geven. Activiteit is productiviteit, is recreatie en is een middel om bij te dragen aan de samenleving. Dit is allemaal duidelijk, maar soms gaan we tot het uiterste. Tot het punt dat veel mensen niet in staat zijn om te ontspannen en zelfs echte frustratie ervaren en... schuldgevoel als ze niets doen.
De benadering waarbij inactiviteit synoniem is met tijdverspilling veroorzaakt psychologische achteruitgang. Een voorbeeld wordt gegeven door een merkwaardig onderzoek, uitgevoerd aan de Universiteit van Mainz in Duitsland, door dokter Leonard Reinecke. Uit dit onderzoek komt een interessant feit naar voren: de meesten van ons beoordelen onszelf negatief als we tijd voor de televisie doorbrengen.
We kijken graag naar films en series, maar een deel van ons gedraagt zich vaak als een harde rechter. De reden? We geven onszelf de schuld van inactiviteit en het feit dat we tijd verspillen.
Gedraag je niet als het witte konijn van Alice in Wonderland
-Ik heb haast! Ik heb haast, het is laat! – zei het witte konijn van Alice in Wonderland . Dit aardige personage is een icoon en vertegenwoordigt als geen ander het beeld van de intolerantie die velen definieert: die van de hyperoccupatie. Laten we eerlijk zijn: we hebben altijd iets te doen, we zijn altijd bezig met het controleren van de klok en met de ondefinieerbare angst dat we onze plicht niet kunnen doen.
Dit gedrag wordt ook gevoed door hyperverantwoordelijkheid en het te veel van zichzelf eisen. We moeten het onmiddellijk en perfect doen, twee dimensies die ons zeker naar de afgrond van angst en die zeer uitputtende psychologische stadia leiden.
De cultuur van productiviteit en perfectie heeft ons schuldig gemaakt aan het simpelweg geven van tijd om niets te doen. Soms, zelfs als we genieten van een welverdiende vakantie, martelt onze geest ons met gedachten aan alle dingen die we denken te moeten doen.
Geef jezelf de tijd en obsessie met het leven
Soms neemt tijdverspilling niets van ons weg; integendeel, het geeft ons leven. Het is tijd om de ‘moeten’ en ‘musts’ uit onze gedachten te bannen. Het is het juiste moment om onszelf weer kind te laten zijn ons laten meeslepen door verveling, zelfs vanuit die dimensie waar de stem van ons innerlijke zelf eindelijk naar boven komt en zich vrij, ontspannen en zelfs speels voelt.
De kunst van lief niets doen het mag en meerdere uren per dag oefenen levert geen blauwe plekken op maar opent deuren. De geest wordt gereinigd, creativiteit, reflectie en het geluid van intuïtie bloeien. In feite - zoals al gerapporteerd door dokter Alex Soojung - Kim Pan in zijn boek Rest (‘rust’) die eerder werd genoemd – we moeten begrijpen dat beter werken niet noodzakelijkerwijs betekent dat je harder moet werken. Hij bewijst feitelijk dat we door minder uren te werken productiever worden en dat de kwaliteit van ons leven verbetert.
Laten we daarom leren gepassioneerd te zijn over dat uitzonderlijke geschenk dat, hoe graag we het ook zouden willen met al onze kracht, nog steeds beperkt is; Laten we geobsedeerd raken door de tijd heen. Laten we onszelf een dosis levenskwaliteit geven en de mogelijkheid om ons simpelweg te beperken tot leven, bestaan, zijn en genieten van de wereld via de vijf zintuigen.
