Hoewel we in een tijdperk leven waarin veel taboes over gezinnen en koppels zijn ontkracht, bestaan er merkwaardig genoeg nog steeds veel clichés over alleenstaanden. De waarheid is dat Tot voor kort werd single zijn gezien als een mislukking . Men geloofde dat het wenselijk en normaal was om een partner te vinden, een gezin te stichten en nog lang en gelukkig te leven.
Het punt is dat het steeds duidelijker is geworden leven als koppel en gezinsleven zijn niet synoniem met succes. Mislukkingen kunnen zich ook binnen een gezin of koppel voordoen en in feite hebben de gevolgen van desillusie in deze gevallen een grotere impact. Dit begon de mythes over single zijn te verdrijven.
Uiteraard heeft een partner ons veel te bieden; dit is echter niet noodzakelijk het geval. Dit is de reden waarom veel mensen over de hele wereld ervoor hebben gekozen deze verplichtingen niet aan te gaan . De clichés over alleenstaanden, zoals die we hieronder presenteren, blijven echter bestaan.
Het meest redelijke dat over het huwelijk en het celibaat is gezegd, is dit: wat u ook kiest, u zult er spijt van krijgen.
-Agatha Christie-
Single zijn en clichés
Alleenstaanden zijn minder gelukkig
Dit is een van de meest voorkomende misvattingen over alleenstaanden. Er wordt gedacht dat het niet delen van het leven met een partner genereert een zekere mate van bitterheid . In feite is het algemeen bekend dat liefde – vooral in de eerste fase van verliefdheid – in wezen een staat van euforie en enthousiasme is.
Echtparen brengen echter niet hun hele leven door in een staat van eeuwige liefde. Je moet veel verplichtingen aangaan en talloze momenten van bitterheid oplossen. Maar hetzelfde geldt voor één persoon die dat wel kan gelukkig of ongelukkig zijn als een getrouwd persoon. Het hangt allemaal af van hoe hij de middelen waarover hij beschikt en de omstandigheden zal beheren.
Eenzaamheid
Alleen leven is niet hetzelfde als alleen zijn. Net zoals leven als koppel niet noodzakelijkerwijs betekent dat je in gezelschap bent . We zijn allemaal tot op zekere hoogte alleen en de banden die we met anderen aangaan, geven andere nuances aan die eenzaamheid, maar elimineren deze niet volledig.
Een alleenstaande kan zich minder alleen voelen dan iemand met een partner. Soms Het huwelijk beperkt sociale relaties . De aandacht wordt heel vaak gericht op de partner en de kinderen, waardoor vriendschappen en de uitgebreide familie minder belangrijk worden. Singles daarentegen hebben een ruime marge om banden op te bouwen van een andere en belangrijke aard.
Hij is niet getrouwd, maar zou dat graag willen zijn
Dit is een van die mythes over alleenstaanden die blijft voortbestaan, omdat ze uitgaat van de overtuiging dat het niet hebben van een partner een mislukking is. Er zijn mensen die dat niet overwegen Veel mannen en vrouwen in de wereld hebben vrijelijk en met een volledig geweten besloten geen relatie als stel te hebben.
Dit komt omdat de levensstijlen van vandaag de dag erg gediversifieerd zijn. Er zijn mensen die hun leven willen doorbrengen met reizen, mensen die meer gefocust zijn op hun professionele leven; er zijn ook mensen die eenvoudigweg geen persoon hebben gevonden die hen motiveert om hun levensstijl radicaal te veranderen. Singles hebben niet per se de behoefte om een partner te vinden.
Eén persoon is egocentrisch
Prachtig De Paulo doctor in de psychologie aan de Harvard University schreef een boek uit de titel Uitgekozen: hoe singles stereotiep, gestigmatiseerd en genegeerd worden en nog lang en gelukkig leven (wat in het Italiaans 'single zijn' zou zijn: zo worden singles stereotiep, gestigmatiseerd en genegeerd en leven ze nog steeds gelukkig).
Deze tekst bevat verschillende interessante gegevens over de clichés rond singles. Er wordt bijvoorbeeld geschat dat 30% van de getrouwde mensen bereid is hun vrienden en andere familieleden te helpen of bij te dragen aan humanitaire doelen. Onder alleenstaanden loopt het percentage op tot 70%.
Meisje of homo
Het woord meisje (zeldzamere vrijster) heeft een denigrerende toon en meestal worden die vrouwen bestempeld die een bepaalde leeftijd bereiken zonder getrouwd te zijn. Dit label maakt echter zeker deel uit van een anachronistische mentaliteit. Aan de andere kant is het idee ook vrij wijdverspreid dat degenen die alleenstaand blijven, ook alleenstaand zijn omdat ze waarschijnlijk het nest/de schaal niet hebben verlaten.
In beide gevallen overheerst het vooroordeel. Wat vroeger vreemd was, is nu een groeiende trend. Uit het werk van DePaulo blijkt dat er vandaag de dag voor het eerst in de geschiedenis meer alleenstaanden dan getrouwde mensen zijn in Groot-Brittannië: we hebben het over 51% van de alleenstaanden. In de Verenigde Staten vertegenwoordigen zij 41%.
En in landen als Chili ligt het percentage rond de 30%. Het is echter niet goed om vrijgezel te blijven als we een leven als koppel nastreven. Het is niet eens goed om te trouwen louter en alleen gedreven door het vooroordeel dat het juist is om dat te doen. We leven in zeer flexibele tijden waarin mentale patronen er steeds minder toe doen.
