Het brein van een optimist benadert de werkelijkheid, verwerkt deze en begrijpt deze anders. Dit vermogen om een zonnestraal te zien, zelfs als alle anderen alleen een muur of een gesloten raam zien, is gekoppeld aan zeer specifieke hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor ruimdenkendheid, flexibiliteit, veerkracht en het vermogen om de stress van het dagelijks leven beter te beheersen.
Het is dus waar dat de brein van een optimist Werkt het anders dan dat van een pessimistisch persoon? Er moet worden gespecificeerd dat er anatomisch gezien (wat logisch is) geen verschil bestaat tussen de twee. Ieder mens heeft dezelfde hersenstructuur, daarom ligt het substantiële verschil in de manier waarop deze gebieden worden geactiveerd en met elkaar verbonden.
Ons brein bepaalt wat we doen en denken en hoe we het leven benaderen. We weten bijvoorbeeld dat chronische stress en het in stand houden van hoge niveaus van cortisol gedurende langere tijd kunnen ze bepaalde hersenstructuren wijzigen, waaronder de hippocampus, de amygdala en het limbisch systeem. Als dit gebeurt, wordt ons geheugen aangetast, wordt onze aandachtsspanne drastisch verminderd en wordt ook ons beslissingsvermogen aangetast.
De hersenen, dit sensationele orgaan dat volledig de weerspiegeling is van de grandioze evolutie van onze soort, hebben echter hun grenzen. Het is niet altijd zo efficiënt als we zouden verwachten. Het is zelfs algemeen bekend dat er mensen zijn met een grotere genetische aanleg voor de ontwikkeling van psychische stoornissen zoals depressie en angst. Anderen daarentegen lijken veerkrachtiger en tolereren stress beter dankzij een gelukkige combinatie van genetische educatie en persoonlijke coping-strategieën.
Kortom, het menselijk brein wordt gekenmerkt door iets buitengewoons plasticiteit ; iedereen kan eraan werken om, voor zover mogelijk, een iets optimistischer houding aan te nemen.
Optimisme is de basis van moed.
-Nicholas M. Butler-
Worden optimisten geboren of gemaakt?
We kennen allemaal ongeneeslijke optimisten. Mensen die de moeilijkheden niet lijken te zien als ze een probleem hebben, die hun positiviteit zelfs op de slechtste momenten niet verliezen en die hun enthousiasme ook op anderen overbrengen. Hoe doen ze het? Zijn ze geboren met een ingebouwd optimisme? Of kostte het hem misschien jaren van zelfcoaching en positieve psychologie om zo te worden?
Studies zoals die van King's College London onthullen interessante gegevens over optimisme. Genetica is verantwoordelijk voor slechts 25% van onze positieve houding, wat betekent dat we slechts dit kleine percentage optimisme van onze ouders erven. De rest, of we het nu leuk vinden of niet, hangt af van onze houding, onze visie op het leven en onze vastberadenheid.
Specialisten in de sector zoals dr. Leah Weiss, professor aan Stanford University en expert in mindfulness op het werk, bevestigen dat sommige mensen van nature optimistisch zijn. Maar dat legt hij uit deze mensen beslissen op een bepaald moment welke houding ze aannemen tegenover problemen en welke strategieën ze gebruiken om verandering teweeg te brengen.
Wat maakt het brein van een optimist anders?
Voordat we verder gaan met het beschrijven van het brein van een optimist, zijn er enkele aspecten die moeten worden verduidelijkt. Allereerst moet worden onderstreept dat optimisme niet noodzakelijkerwijs synoniem is met geluk. Een optimistische houding omvat eenvoudigweg alle strategieën en vaardigheden die ons in staat stellen de kwaliteit van ons leven te verbeteren. Optimisme
De positieve houding die typisch is voor optimistische mensen komt voort uit een heel belangrijk vermogen: weten hoe ze met dagelijkse stress moeten omgaan.
Deze optimistische visie stelt u in staat de problemen beter te beheren droefheid . Optimistische mensen zijn dus minder vatbaar voor angst- en depressieve stoornissen. Het lijkt er ook op dat ze meer vatbaar zijn voor het aangaan van sterkere en duurzamere banden.
Het brein van een optimist: linkerhersenhelft
Dokter Richard Davidson, directeur van het Affective Neuroscience-laboratorium aan de Universiteit van Wisconsin, voerde een reeks onderzoeken uit om een fenomeen aan te tonen dat even merkwaardig als welsprekend is. Daniel Goleman zelf in een van zijn artikelen legt de resultaten van dit onderzoek uit:
Wanneer een persoon verdrietig, boos is of een hoge mate van angst, woede of frustratie ervaart, zijn de meest actieve hersengebieden de amygdala en de hersenen. rechter prefrontale cortex . Integendeel, wanneer we ons in een positievere emotionele toestand bevinden, optimistisch, enthousiast en vol energie, registreert de linker prefrontale cortex hogere activiteitsniveaus.
Dit onderzoek laat dus zien dat positieve emoties de linker hersenhelft activeren. Dus hier zijn we
Het is goed om een interessant feit voor ogen te houden dat David Goleman vaak onderstreept in zijn boeken en artikelen: we kunnen allemaal een positieve, open en flexibele houding ontwikkelen. We moeten alleen leren beter met stress om te gaan, onze emoties te kanaliseren en ze in ons voordeel te gebruiken. Het is nooit te laat, laten we ons concentreren en onze blik altijd op de horizon richten.
