Bij de norm
Heeft u ooit stilgestaan bij de gevolgen van deze zinnen? Wij zeggen niet zomaar nee We leren hem zich in te houden en niet te uiten wat hij voelt en dit zal ongetwijfeld ernstige gevolgen hebben voor zijn ontwikkeling in de samenleving.
Onze neiging om een dergelijke onderwijsmethode toe te passen zou ons sindsdien niet moeten verbazen Waarom zouden we niet huilen als iets ons pijn doet? Huilen is een natuurlijk mechanisme dat gebruikt moet kunnen worden.
Als we willen dat onze kinderen hun eigen taal begrijpen emoties en leef volgens we zullen bepaalde uitdrukkingen en bepaalde gewoonten volledig moeten elimineren. Dit is ongetwijfeld een methode die in strijd is met die van het blokkeren van gedachten, emoties en gedrag.
– Laat haar gaan Lucia – zei de grootmoeder wie weet waar vandaan.
- Uitgeven?
– De tranen! Soms lijkt het zo veel dat we het gevoel hebben dat we verdrinken, maar dat is niet het geval.
– Denk je dat ze op een dag niet meer uitgaan?
- Natuurlijk! – antwoordde de grootmoeder met een lieve glimlach – Tranen blijven niet lang, ze doen hun werk en vervolgen dan hun weg.
– En wat is hun taak?
– Ik ben Lucia Water! Ze wassen en verlichten... Als regen. Alles ziet er anders uit na de regen...
De regen weet waarom – María Fernanda Heredia
Voedend
Laten we helpen
Gelukkig droefheid door ons erin in te leven en degenen voor ons te troosten
Jarenlange opvoeding gebaseerd op een verkeerd model heeft ons ertoe gebracht negatieve maar gezonde emoties te onderdrukken, waardoor we gedwongen zijn de samenleving en onszelf alleen onze meest serene versie te laten zien.
We moeten kinderen leren dat verdriet meerdere oorzaken heeft, dat het een natuurlijke reactie is op wat ons stoort en dat het gekanaliseerd kan worden. We moeten kinderen adequate modellen bieden om hun emoties te reguleren en hen aanmoedigen na te denken over het ongemak dat ze ervaren en de oorzaken ervan.
Wanneer we hen aansporen zich in te houden met uitspraken als 'niet huilen', raden we hen aan om te gaan met huilen en de boodschap die het uitdraagt door middel van angst en ontkenning. Maar zelfs als het een negatieve en verontrustende emotie is, betekent dit niet dat het ongezond is.
Naast dat we hen helpen dit te begrijpen, hebben we daarom de plicht om hen te helpen uit hun cocon te komen. Het is daarom noodzakelijk om terug te gaan naar de oorsprong van het huilen om na te gaan hoe problematisch de situatie is, maar voor dit doel moet een strenge onderwijsregel worden aangenomen: sta niet toe grillen .
Vanuit dit oogpunt is het de moeite waard te onderstrepen dat bij kinderen, vooral tussen de leeftijd van 2 en 6 jaar, driftbuien vaak voorkomen, maar ook belangrijk zijn. Wanneer we een kind opvoeden, kunnen we niet anders dan rekening houden met alle sterke en zwakke punten en behoeften van zijn groeiproces.
In deze gevallen is het gemakkelijk om je geduld te verliezen, maar het wordt essentieel en belangrijk dat onze woorden de volgende boodschap overbrengen: ja tegen gevoelens en ja tegen het kind, nee tegen slechte attitudes . Aandacht het is mogelijk om de emoties en gevoelens van het kind te valideren door zich aan te passen aan zijn begripsniveau en door introspectie te vergemakkelijken.
Sindsdien weten we dat de ene emotie de andere niet uitsluit
Tot slot is het de moeite waard om dit te onderstrepen ongeacht de redenen voor het huilen, duw de baby
Illustraties door Karin Taylor
Aanbevolen lectuur: Daniel J. Siegel Tina Payne Bryson
