ALS JE EEN TREIN MIST, IS NIET ALLES VERLOREN

Hoe vaak hebben we niet teruggedacht aan wat we ons hebben laten ontglippen naar de trein die we gemist hebben? Voor veel mensen is het een terugkerend fenomeen. Ze praten over het verleden van de persoon van wie ze hielden en laten de baan los die ze nooit volledig hebben geprobeerd of de reis die had kunnen worden gedaan, maar niet werd gedaan.

Onze verhalen zijn van fundamenteel belang voor ons heden. Fundamentele overtuigingen en persoonlijke patronen cirkelen om hen heen. Alles is belangrijk en lijkt onmisbaar.

Alles maakt deel uit van ons wezen en onze persoon de verantwoordelijkheid voor wat er met ons gebeurt, ligt in de meeste gevallen bij ons. Wij brengen ons leven door met kiezen. Persoonlijke familiale sociale werkmomenten... Laten we even nadenken over hoeveel beslissingen we elke dag nemen.

We kiezen altijd tussen twee, drie of vier opties voor min of meer belangrijke dingen. Als we al een bepaald verleden hebben we hebben allemaal die momenten in onze gedachten gegrift waarop het leek alsof de wereld was gestopt met wachten op ons ja of nee.

Na het missen van de trein

Zodra de keuze is gemaakt, wordt de dobbelsteen geworpen. En als er iets misgaat, zijn er veel manieren om te reageren. Wij kunnen wijzen externe verantwoordelijkheden of intern, we kunnen Karma of pech de schuld geven (ik zei nee omdat je het me vertelde, ik sloeg het interview over omdat je niet geruststellend was, ik had de moed niet, enz.). Feit is dat we mentaal in een vicieuze cirkel terechtkomen en vast blijven zitten binnen een hek van klachten over gemiste kansen.

Nadat je een kans hebt gemist, is de volgende stap het nemen van de individuele verantwoordelijkheid voor de beslissing, het inzetten van voldoende analytische vaardigheden en het kunnen tolereren ervan negatieve emoties die voortkomen uit keuze. De mensen om ons heen zullen commentaar kunnen geven en zeggen wat ze ervan vinden, ze zullen zelfs het recht hebben om ons hun mening te geven, maar niet om ons te beoordelen.

Het belangrijkste aspect is om het nieuwe scenario te identificeren en de aandacht daarop af te leiden. Als onze aandacht zich voortbeweegt in de trein die zich richting de horizon beweegt, zullen de emoties die we voelen voortkomen uit de wortels van een verleden dat onmogelijk te veranderen is. Op deze manier worden we in het heden overweldigd door emoties met negatieve waarden zoals verdriet.

Deze emoties zijn echter niet het ergste onderdeel van het vasthouden van de aandacht aan wat niet veranderd kan worden. Het ergste is dat als we in deze toestand blijven, zijn we niet in staat nieuwe kansen te vinden die gelijk zijn aan of beter zijn dan de kansen waarvan we spijt hebben dat we ze hebben gemist.

Uniek en duurzaam?

Als we twijfelachtige mensen zijn of mensen met een slecht beslissingsvermogen, zullen deze cruciale momenten ons geweten dag en nacht omverwerpen. Als alles om ons heen afhangt van het antwoord op een vraag, een aanbod of een stap voorwaarts in een relatie, gaan onze gedachten op de vlucht en komen onze emoties naar boven. Echter als we de realiteit controleren en advies inwinnen in de populaire wijsheid we zullen enkele zinnen vinden die ons kunnen helpen:

Creëer uw kansen door ernaar te vragen – Shakti Gawain
Om succesvol te zijn, moet je kansen benutten zoals je conclusies trekt – Benjamin Franklin
Kansen zijn als de dageraad: als je te lang wacht, mis je ze – William Arthur Ward
Een pessimist ziet de

In elk van hen (uitgesproken door geweldige mensen) is er iets gemeenschappelijks dat verder gaat dan de boodschap. Ze praten over kansen in het meervoud. Dat kan een of meerdere keren voorkomen, maar nog steeds veel.

Aan de andere kant hebben familieleden, vrienden of collega's ons verteld dat kansen zich maar één keer voordoen. Hun doel toen ze ons dit vertelden, was om ons alarmniveau te verhogen en ons ertoe aan te zetten een beslissing te nemen. Maar wees voorzichtig! Deze sociale druk of zelfs persoonlijke zelfdruk kan ons verlammen en blokkeren als we een beslissing moeten nemen.

Ik heb mijn tijd slecht besteed. Nu wordt mijn tijd slecht besteed

Willem Shakespeare –

Jouw grote doorbraak kan precies daar zijn waar je nu bent

Napoleon Heuvel hij is de auteur van deze woorden. Hij was een van de eerste zelfhulpauteurs. Hoewel de zinsnede niet op alle omstandigheden en alle mensen van toepassing is, kan het wel een referentiepunt zijn. Het missen van een trein – een kans – is voor niemand een veroordeling. Echter de lange straf is om te blijven en te kijken naar de treinen die vertrekken, terwijl je de arriverende mensen negeert.

En uiteindelijk blijven we altijd met een gemiste kans zitten:

De opties die we hadden overwogen
Het advies dat we hoorden
De waarde die we aan onze beslissingen toekennen
Het vermogen om onszelf verantwoordelijk te houden voor onze daden
Het vermogen om opnieuw op te bouwen vanuit ons gevoel van leegte en verlies
De les die we hebben geleerd
De projecties over de toekomst die we zullen maken in een mogelijk vergelijkbare situatie

We missen allemaal wel eens een trein omdat we een andere kiezen, soms omdat we terughoudend zijn of niet op tijd aankomen omdat we struikelen bij het instappen of omdat we sliepen terwijl ze vroeg in de ochtend passeerden. Maar het belangrijkste, zoals we hebben gezien, is niet dat de trein vertrekt, maar wat we nog over hebben als het eenmaal weg is en wat we er dan mee doen.