Taalstoornissen bij kinderen

Taalstoornissen bij kinderen zijn wijdverspreid onder de hele bevolking . Ze variëren van kleine problemen, zoals het verwarren van de letter r met de letter l, tot ernstiger problemen. Over het algemeen komen de meeste van deze stoornissen vooral voor tijdens de kindertijd, de fase waarin de leerontwikkeling zijn belangrijkste moment beleeft.

De hersenen van een kind ontwikkelen zich met grote sprongen en tegelijkertijd zijn zelfs de meest complexe cognitieve functies zoals taal de absolute hoofdrolspeler in onze ontwikkeling als soort. Het vermogen om via verschillende kanalen te communiceren is feitelijk wat mensen in staat stelt hun sociale mogelijkheden uit te breiden.

Taal is echter ook een uiterst complexe vaardigheid die tijdens de kindertijd moet worden verworven en gekoesterd. Sterker nog, in dit evolutionaire stadium het is niet ongebruikelijk om sommigen te beschuldigen taalstoornissen . Als het echter onbehandeld blijft, zal het moeilijk te verhelpen zijn als je volwassen bent.

Wat is een spraakstoornis?

Er is sprake van een taalstoornis als kinderen moeite hebben met leren of vertraging hebben. Omdat cognitieve vaardigheden niet bij alle mensen homogeen zijn dit concept verwijst naar gevallen waarin er een specifieke moeilijkheid is.

Deze moeilijkheid vertegenwoordigt, zelfs als ze anderen in gevaar zou kunnen brengen, een leerachterstand en geen mondiaal tekort. Het meest voorkomende voorbeeld is dyslexie, een probleem bij het leren lezen en schrijven dat zich zelfs manifesteert als de intelligentie van het kind binnen normale grenzen ligt.

Hersenvolwassenheid en taalontwikkeling

De taalontwikkeling verloopt geleidelijk en is afhankelijk van de taalontwikkeling correcte neuronale ontwikkeling van de hersenen . Vanaf de leeftijd van 2 jaar verschijnt spontane spraak vrijwel gelijktijdig met motorische spraak (zozeer zelfs dat je gelooft in de mogelijkheid van een gelijktijdige ontwikkeling tussen de twee talen). Dit proces valt samen met verhoogde niveaus van myelinisatie van neuronen in het zenuwstelsel.

Zodra je 6 maanden bereikt dankzij de motorische ontwikkeling en vermogen tot interactie het kind kan zijn eerste glimlach beginnen te schetsen. Op vijfjarige leeftijd, met een bijna volledige motorische ontwikkeling, kan het kind met taalstoornissen complexere verbale taken uitvoeren, zoals het communiceren van de leeftijd of het herhalen van maximaal 4 cijfers.

Wat gebeurt er bij vroegtijdige hersenbeschadiging?

Voortijdige hersenbeschadiging is vaak het gevolg van een ongeval. Het eerste tekort wordt precies veroorzaakt door de laesie zelf, gezien de neuronale verandering als gevolg van de schade die het zenuwstelsel aantast. Vervolgens verschijnen er een hele reeks leerafwijkingen.

Hersenplasticiteit bij kinderen maakt functionele herstructurering mogelijk hoewel dit de mogelijkheid niet uitsluit dat wijdverbreide of geconcentreerde ontwikkelingsveranderingen kunnen optreden, afhankelijk van het type laesie.

Dyslexie

De dyslexie wordt gewoonlijk genoemd een verandering in lezen en schrijven als gevolg van problemen bij het plaatsen van woorden, lettergrepen en letters in de juiste volgorde.

Het is een van de meest voorkomende spraakstoornissen Het kan het resultaat zijn van een fundamentele moeilijkheid bij het verwerken van auditieve informatie, maar ook van een probleem van visueel-perceptuele oorsprong. Merk op hoe deze stoornis varieert afhankelijk van het schrijfsysteem.

Hoe herken je een geval van dyslexie?

Kinderen die lijden aan dyslexie, een specifieke leerstoornis, zijn niet in staat aspecten die verband houden met lezen en schrijven correct waar te nemen. De volgende vier kenmerken zijn specifiek voor deze aandoening:

Gebrek aan aandacht: wanneer de vereiste taak buitensporige cognitieve hulpbronnen vereist, kan mentale vermoeidheid optreden, wat resulteert in concentratieproblemen.

Lateraliteitsproblemen: moeite met het identificeren van links en rechts en anderen ruimtelijke moeilijkheden verscheidene.

Moeilijkheden bij het herkennen en weten hoe u bijvoorbeeld de vingers van een hand moet benoemen.

Gevoelens van onzekerheid en koppigheid.

Hoe dyslexie van dyscalculie onderscheiden?

Dyslexie vertegenwoordigt niet een tekort dat noodzakelijkerwijs verband houdt met cijfers, maar een probleem bij het begrijpen van abstracte concepten gebonden aan taal in het algemeen.

Dyscalculie daarentegen is precies wat het is het onvermogen om mentaal met numerieke concepten te werken. De belangrijkste tekenen om dyscalculie te herkennen zijn de volgende:

• Moeite met het leren en onthouden van elementaire handelingen.
• Problemen bij het correct identificeren en gebruiken van borden.
• Onvermogen om mentaal te tellen met behulp van rudimentaire strategieën zoals vingers.
• Moeite met het leren van numerieke concepten zoals groter dan.
• Problemen bij de abstracte weergave van getallen in schriftelijke wiskundige problemen.

Verschillen tussen taalstoornissen en mentale retardatie

Taalstoornissen zijn ontwikkelingsproblemen die de taalgebieden aantasten en zich uiteindelijk naar andere gebieden verspreiden.

Mentale retardatie daarentegen is een verandering in het algemene cognitieve functioneren gevonden tijdens de ontwikkeling van het kind door een benedengemiddeld IQ.

Taalstoornissen: evaluatie en behandeling

Ten eerste wordt de beoordeling vaak uitgevoerd door een multidisciplinair team dat kan bestaan ​​uit:

Logopedist: definieert welke taalgebieden het tekort veroorzaken.

Neuropsicologo: voert een beoordeling uit van de executieve functies bij hersenletsel. Het kan ook parallelle diagnostiek uitvoeren om eventuele andere wijzigingen te benadrukken.

Psycholoog: behandelt het emotionele gedeelte, aangezien veel leerproblemen vaak worden veroorzaakt door een gezinscrisis.

Meester: leraren vertegenwoordigen een sleutelfiguur in dit proces, aangezien zij vaak de eersten zijn die met het probleem te maken krijgen door kinderen in de onderwijsomgeving te observeren.

Andere specialisten: medisch neurologen en psychiaters komen tussen in de evaluatie als er sprake is van organische schade.

Behandeling van spraakstoornissen

De behandeling van spraakstoornissen vereist ook de tussenkomst van specialisten. Zodra het probleem is geïdentificeerd, moet er een strategie worden ontwikkeld om het leren te corrigeren.

De logopedist hij is meestal degene die verantwoordelijk is voor het opstellen van de oefeningen die kinderen zullen helpen hun taalvaardigheid te verbeteren.

Om een ​​voorbeeld te geven: als het kind woorden verkeerd uitspreekt vanwege een fonetisch probleem dat zou kunnen bestaan ​​uit het omkeren van de letter r met l, zullen er motorische en taalkundige articulatieoefeningen worden bedacht om de positie van de mond tijdens de productie van het geluid te corrigeren.

De interventie varieert afhankelijk van het type probleem waarmee u te maken heeft. In deze fase is de deelname van leerkrachten door middel van luister- en mondelinge productieactiviteiten erg belangrijk, omdat zij een actieve rol spelen in het onderwijsproces van het kind. en daardoor in staat om de voortgang en gebreken ervan te monitoren.

De tussenkomst van een psycholoog kan ook belangrijk zijn om emotionele en motivatieproblemen op te vangen die het proces kunnen vertragen.

Tot slot is het de moeite waard om te bedenken dat kinderen over een grote plasticiteit van de hersenen beschikken, aangezien de verbindingen die in de hersenen plaatsvinden nog niet volledig ontwikkeld zijn. Om deze reden is het essentieel om deze aandoeningen zo snel mogelijk te behandelen.

Als een kind met dyslexie vroeg wordt behandeld, kan het strategieën en vaardigheden ontwikkelen om tot correct leren te komen . Integendeel, dezelfde correctie zal veel gecompliceerder zijn bij iemand die de leeftijd van twintig of dertig jaar al heeft bereikt en tegen die tijd het leerachterstand is geconsolideerd.