Het opvoeden van onafhankelijke en zelfverzekerde kinderen vereist in de eerste plaats dat we weten wanneer we moeten ingrijpen en wanneer we ruimtes moeten stimuleren, zodat ze hun eigen vaardigheden verwerven die ze zullen assimileren wanneer ze met uitdagingen en moeilijkheden worden geconfronteerd. De kunst van het opvoeden van een kind en zijn opvoeding vereist een grote dosis geduld, veel genegenheid en een wijze blik die in staat is zijn behoeften te begrijpen.
Een paar weken geleden verscheen er een interessante boek over onderwijs uit de titel Onafhankelijke, zelfverzekerde kinderen opvoeden (Raising independent and self-confident Children) waarin twee kinderpsychiaters Wendy Moss en Donald Moses reflecteren op het groeimodel van veel ouders vandaag de dag.
Help mij het zelf te doen.
-Maria Montessori-
We hebben het punt bereikt waarop een van onze belangrijkste prioriteiten is het oplossen van elk probleem van onze kinderen. Bovendien lopen we hen soms zelfs voor door ons zorgen te maken dat ze een gemakkelijk, lonend en altijd rustig leven leiden. Dus als we aan de ene kant een duidelijk beeld aan hen overbrengen kalm aan de andere kant voelen we ons verheugd te weten dat alles in orde is.
Dit alles is zeker begrijpelijk en in de meeste gevallen wenselijk. Maar het is de moeite waard om te bedenken dat er mensen zijn die deze neiging tot het uiterste doorvoeren. Elke dag en in elke omstandigheid de weg voor hen vrijmaken, betekent dat hen een noodzakelijke vaardigheid wordt ontzegd: uitvoerend functioneren.
Kinderpsychiaters Wendy Moss en Donald Moses definiëren executief functioneren als die reeks vaardigheden waardoor iemand leert verantwoordelijk te zijn voor zijn wereld, zichzelf te organiseren, zijn zaken te regelen, van fouten te leren en een gevoel van zelfeffectiviteit te ontwikkelen. Laten we eens kijken welke strategieën we kunnen implementeren om onafhankelijke en zelfverzekerde kinderen groot te brengen.
Zelfstandige en zelfverzekerde kinderen opvoeden
1. Weet wanneer je moet ingrijpen en wanneer je op afstand moet begeleiden
De opvoeding van een kind is als een dans waarbij er in een oogwenk een knuffel in het volgende moment Zelfs op de momenten dat je je danspartner verlaat om in alle vrijheid je passen en bewegingen uit te voeren, blijft hij aanwezig en begeleidt hij je op afstand.
Weten wanneer we moeten handelen en wanneer we afstand moeten nemen van onze kinderen vereist in de eerste plaats de toepassing van enkele basisregels van coëxistentie en een actiekader waarin elk lid van het huis zijn of haar verantwoordelijkheden heeft. Een verantwoordelijkheid die dagelijks wordt aanvaard en vervuld, schenkt rechten en in deze dynamiek wordt overeenstemming bereikt tussen de leden van een gezin waarin kinderen veilig en gelukkig kunnen opgroeien, wetende wat er te allen tijde van hen wordt verwacht.
2. Vertrouwen
Om onafhankelijke kinderen groot te brengen, moet je aan hen geven vertrouwen ; vertrouwen in onszelf als ouders of opvoeders en vertrouwen in zichzelf. Op deze manier groeit de kleine op in een omgeving waarin hij voortdurend wordt gevoed, waar genegenheid en aandacht altijd beschikbaar zijn en er geen angst of barrière is die hem ervan weerhoudt angsten en behoeften te communiceren; daarom zal hij meer vertrouwen hebben en zich tot alles in staat voelen.
3. Leer gezonde beslissingen te nemen
Wat wordt bedoeld met een gezond besluit? Gezonde of bemoedigende beslissingen zijn beslissingen die een kind in staat stellen te leren hun weg vinden door verantwoordelijkheden op zich te nemen waardoor ze begrijpen dat acties consequenties hebben en dat negatief gedrag een impact heeft op zichzelf en de omgeving. Bovendien zijn zij ook degenen die leren dat advies vragen positief is en dat de keuze die jij maakt soms niet hoeft samen te vallen met die van anderen.
Op dezelfde manier is het voor het grootbrengen van onafhankelijke kinderen noodzakelijk om te bedenken dat elk kind zijn eigen persoonlijkheid, smaak en passies heeft. Als volwassenen kunnen we niet bemiddelen in al hun beslissingen en keuzes, maar we kunnen ze wel begeleiden en adviseren.
4. Neem verantwoordelijkheid voor kleine en grote zaken
Om een kind verantwoordelijk te maken zijn drie elementen nodig: tijd, geduld en genegenheid. Bij het opgroeien zijn de belangrijkste vijanden het verlangen van kleintjes om snel een groot aantal vaardigheden te verwerven en soms ons gebrek aan vermogen om met de dagelijkse uitdagingen om te gaan die zich voordoen wanneer we ze het minst verwachten.
Eén manier om op dit gebied vooruitgang te boeken is Begrijp dat kinderen vanaf jonge leeftijd in staat zijn om verantwoordelijkheden op zich te nemen. Op 3-jarige leeftijd kunnen ze bijvoorbeeld al speelgoed opbergen en helpen met kleine huishoudelijke klusjes zoals de tafel dekken en afruimen, planten water geven, huisdieren verzorgen, enz.
Het vroegtijdig toepassen van regels, plichten en verantwoordelijkheden zal hen helpen groeien in de wetenschap dat ze zoveel activiteiten kunnen uitvoeren dat het op zich nemen van verantwoordelijkheden synoniem is met groei en dat het succesvol voltooien ervan hun gevoel van eigenwaarde versterkt.
5. Frustratietolerantie
Een fundamentele strategie voor het opvoeden van onafhankelijke en verantwoordelijke kinderen is hen te helpen geduld te ontwikkelen en het vermogen om kleine dagelijkse obstakels het hoofd te bieden. Ze moeten de kans krijgen om te ervaren en te tolereren frustratie om vervolgens te transformeren in zelfverzekerde adolescenten en volwassenen.
We mogen nooit twijfelen aan de kracht van het woord nee als dat nodig is. Een negatieve reactie op het juiste moment en op het juiste moment levert grote blijvende voordelen op.
6. Ontwikkel zelfbeheersing
Door kinderen te leren in zichzelf te kijken, hun eigen emotionele universum te navigeren en te begrijpen, zullen ze veel beter in staat zijn om met dagelijkse problemen en uitdagingen om te gaan. Om dit te doen is er niets beters dan hen groei en onderwijs te bieden op basis van de hulpbronnen van emotionele intelligentie.
7. Sociale vaardigheden
Ontwikkel correct sociale vaardigheden bij kinderen zal het hen helpen bevredigender relaties op te bouwen een zelfverzekerder zelfbeeld te hebben en adequate en stimulerende sociale competentie te ontwikkelen. Laten we niet vergeten dat het opbouwen van de juiste empathie en een goede assertiviteit hen in staat zal stellen positievere banden om zich heen te hebben, waardoor ze de pestdynamiek kunnen vermijden en op een gezondere manier kunnen overleven op hun sociale en emotionele reis.
Ter afsluiting van het avontuur van het opvoeden van onafhankelijke, zelfverzekerde en vooral gelukkige kinderen mogen we een belangrijk aspect niet vergeten: onszelf. Het zijn de ouders, grootouders en iedere sociale actor die deel uitmaakt van de directe omgeving van het kind die onderwijs geeft door het goede voorbeeld te geven die de kleine voedt of onbeholpen maakt, impuls geeft aan de vleugels van de kleine of hem in een kooi leidt waarin besluiteloosheid, afhankelijkheid en frustratie bestaan.
Laten we de dingen goed doen, laten we niet vergeten dat woorden sporen achterlaten die genegenheid voedt en dat voorbeelden paden banen.
